Το πρόβλημα δεν αφορά την χρήση μυστικών κονδυλίων. Είναι γνωστό πως αυτά υπάρχουν για την άσκηση της «βρόμικης» πολιτικής, που όμως είναι αποδεκτή και εξασκείται από όλες τις χώρες του κόσμου. Συνεπώς, καλώς έχουν στο υπουργείο Εξωτερικών τα μυστικά κονδύλια και ελπίζω να τα χρησιμοποιούν αποτελεσματικά.
Στην προκειμένη περίπτωση όμως, σύμφωνα με την επίσημη καταγγελία του υπουργού Εθνικής Αμύνης η «βρώμικη» δουλειά δεν έγινε με ελληνικά κονδύλια, αλλά με κονδύλια που χορήγησε στην κυβέρνηση μας ένας επιχειρηματίας με πολλαπλά συμφέροντα στην περιοχή των Βαλκανίων. Τα ερωτήματα είναι πολλά και τις απαντήσεις θα πρέπει να τις δώσουν οι εμπλεκόμενοι στους εισαγγελείς και στο κοινοβούλιο.
Τι σχέση έχει η Ελληνική κυβέρνηση με τον Τ.Σόρος; πώς είναι δυνατόν να λαμβάνει χορηγία ένα επίσημο κράτος από έναν ιδιώτη για την άσκηση εξωτερικής πολιτικής; Πώς και ποιοι διακίνησαν αυτά τα χρήματα; Είναι γεγονός πως ο τέως υπουργός Ν.Κοτζιάς αρνείται πως διακινήθηκαν αυτά τα ποσά από το υπουργείο του. Έφτασαν όλα τα χρήματα στα «σωστά» χέρια στην FYROM ή στην διαδρομή χάθηκαν μερικά εκατομμύρια; Αυτό, βέβαια, ποτέ δεν θα το μάθουμε, αλλά όταν γίνονται έτσι οι δουλειές αυτές οι πονηρές απορίες υπάρχουν. Ο πρωθυπουργός ήταν ενήμερος για την χορηγία του Σόρος; Αν όχι, γιατί δεν τον ενημέρωσε ο Π.Καμμένος, ευθύς ως πληροφορήθηκε το γεγονός; Η σιωπή του Α.Τσίπρα, πάντως, στο υπουργικό συμβούλιο φανερώνει γνώση και συνενοχή.
Πολλά από αυτά τα ερωτήματα έχουν και ποινική διάσταση την οποίαν οφείλουν να αναδείξουν τα στελέχη της Νέας Δημοκρατίας και του ΚΙΝΑΛ. Εκείνο όμως που προέχει είναι το πολιτικό σκέλος των καταγγελιών του Π.Καμμένου, όπως έγιναν με περισσότερες λεπτομέρειες γνωστές από την συνέντευξη του Ν.Κοτζιά σε τηλεοπτικό σταθμό της Κρήτης. Η οργή του και η αγανάκτηση του, η επίκληση ηθικών κανόνων στην άσκηση πολιτικής, καθιστούν πολύ πιθανόν τα εκατομμύρια του Σόρος να διακινήθηκαν από άλλο κύκλωμα, εν αγνοία του. Ο,τι και να έγινε το πρόβλημα εντοπίζεται στο γεγονός πως μια κυβέρνηση χώρας της ΕΕ ασκεί την εξωτερική της πολιτική με την βοήθεια ιδιώτη με επενδεδυμένα συμφέροντα στην περιοχή.
Σύμπτωση συμφερόντων, θα πει κάποιος. Η σύμπτωση κρατικών συμφερόντων με ιδιωτικά συμφέροντα δεν μπορεί να αποκλειστεί και ούτε είναι αξιόμεμπτη. Όμως, όταν ο ιδιώτης χρηματοδοτεί το συγκεκριμένο κράτος, στην ουσία χρηματοδοτεί μέσω αυτού του κράτους τα δικά του συμφέροντα. Σε πιο πεζοδρομιακή γλώσσα θα λέγαμε πως η κυβέρνηση έγινε βαποράκι των συμφερόντων του Σόρος. Και αυτό αποτελεί, πέραν όλων των άλλων, και πολιτικό ολίσθημα.
Μέχρι την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές δεν άκουσα πως κάποιος εισαγγελέας ασχολείται με το θέμα. Και τα κόμματα του δημοκρατικού τόξου δεν μπορεί να το αντιμετωπίσουν με μιαν απλή ανακοίνωση! Θα περάσει έτσι το γεγονός; Θα ασκούμε πλέον εξωτερική πολιτική με χορηγούς; Φαίνεται πως κοντά στα τόσα άλλα πρωτόγνωρα που ζήσαμε με την πρώτη φορά Αριστερά, ζούμε και αυτό. Κυβέρνηση Τσίπρα με χορηγό τον Σόρος.
Του Σάκη Μουμτζή στο Liberal.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου