Από αυτά προκύπτουν δύο ενδιαφέροντα στοιχεία που έχουν άμεση σχέση το ένα με το άλλο.
Πρώτον: αυτό που ανάφερε ο Ζ.Ζάεφ στους παρισταμένους και που αποτελεί και τον τίτλο αυτού του άρθρου. Η ευκαιρία για τους Σκοπιανούς είναι ανεπανάληπτη και δεν πρέπει να την αφήσουν να πάει χαμένη. Στην Ελλάδα κυβερνά η Αριστερά, που δεν προβάλλει τις αντιστάσεις που προέβαλαν οι προηγούμενες κυβερνήσεις. Αρα θα πρέπει να κλείσουμε την συμφωνία τώρα που αυτή βρίσκεται στην εξουσία γιατί μετά έρχεται ο Μητσοτάκης. Αυτά λέει ο Ζ.Ζάεφ στους συνομιλητές του. Και φαίνεται πως έχει δίκαιο, καθώς τα όσα επακολούθησαν απέδειξαν πόσο σωστή εκτίμηση έκανε.
Στο αποκαλούμενο «Μακεδονικό»-- εμείς το λέμε «Σκοπιανό» υπό την έννοια πως αυτοί έχουν το πρόβλημα και όχι εμείς—η Αριστερά, συνολικά, είχε μια προσέγγιση που, περιφρονώντας την εθνική διάσταση του ζητήματος, αναδείκνυε άλλες παραμέτρους. Οπως την προάσπιση των μειονοτήτων, το δικαίωμα του αυτοπροσδιορισμού, το δικαίωμα της αυτοδιάθεσης, την διεθνιστική πτυχή του κλπ. Ολα τα παραπάνω συμπυκνώνονται σε αυτό που είχε πει ο Τίτο στον Α.Τζήμα το 1944. « Κερδίστε εσείς τον πόλεμο και τότε, στα σοσιαλιστικά Βαλκάνια, τι σημασία θα έχει σε ποιον θα ανήκει η Μακεδονία».
Η αλήθεια είναι πως το ΚΚΕ μετά την κατάρρευση του υπαρκτού σοσιαλισμού, απελευθερωμένο από τις εξαρτήσεις του, τηρεί στο Σκοπιανό μια πολιτική που ελάχιστα απέχει από αυτήν των λεγόμενων αστικών κομμάτων. Και σήμερα καταδικάζει στην συμφωνία των Πρεσπών. Ο ΣΥΡΙΖΑ, αγνοώντας τις πάγιες Ελληνικές θέσεις και κυρίως την θέληση των πολιτών, επεχείρησε να κάνει αυτό που δεν έκαναν οι προηγούμενοι. Σαρώνοντας τις εθνικές κόκκινες γραμμές να επιλύσει, πάση θυσία, το πρόβλημα.
Γι΄αυτό και ο Ζ.Ζάεφ θεωρεί την διακυβέρνηση της Αριστεράς ευκαιρία για την χώρα του για να ανοίξει η πόρτα του ΝΑΤΟ και της ΕΕ. Λέει λοιπόν στους συνομιλητές του, πως αυτοί οι Αριστεροί στην Ελλάδα είναι «κελεπούρια». Μην χάσουμε την ευκαιρία να λύσουμε το πρόβλημα μας σήμερα. Αυτοί δεν έχουν αναστολές.
Και αυτό φάνηκε, όταν στην συνάντηση των Κοτζιά-Ντιμιτρόφ στο Σούνιο, ο πρώτος αποδέχθηκε την ονομασία « Δημοκρατία του Ιλιντεν, Μακεδονία», πάνω στο σκεπτικό πως η εξέγερση του 1903 είχε κοινωνικό περιεχόμενο. Είναι δυνατόν ο Ν.Κοτζιάς υψηλόβαθμο στέλεχος του ΚΚΕ να αγνοούσε πως η γενέθλια πράξη του «Μακεδονικού κράτους» ήταν η Αντιφασιστική Συνέλευση της Μακεδονίας που έγινε στις 2 Αυγούστου 1944, ημέρα που γιορταζόταν η εξέγερση του Ίλιντεν;
Αποκλείεται να μην το γνώριζε. Απλώς δεν τον ενδιέφερε. Δεν τον ενδιέφερε πως στην συγκεκριμένη ονομασία συμπυκνωνόταν και οι δύο ιστορικές φάσεις του «Μακεδονικού αλυτρωτισμού». Αυτή ήταν η ιδεολογική και πολιτική διαπαιδαγώγηση που είχε αυτός και σχεδόν όλα τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ. Ο άλλος είπε πως «η σημαία είναι ένα κομμάτι πανί», τα σύνορα και την Ιστορία θα σεβαστεί;»
Δυστυχώς, από τα πρακτικά αυτά επιβεβαιώνονται οι φόβοι όλων όσοι υποστηρίζαμε πως ένα μεγάλο κομμάτι της Αριστεράς έχει μιαν άλλη αντίληψη για το τι είναι εθνικό συμφέρον, τι είναι η πατρίδα, η σημαία, η Ιστορία, τα σύνορα.
Και με αυτούς τους ανθρώπους μας χωρίζει πραγματικά άβυσσος.
Του Σάκη Μουμτζή στο Liberal.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου