Εν τω μεταξύ, κάθε φορά που η είδηση αναφέρει «οι μαθητές κάνουν διαμαρτυρία» ή οι «φοιτητές κάνουν κατάληψη» πολλοί λίγοι συνειδητοποιούν ότι «οι μαθητές» και «οι φοιτητές» δεν είναι παρά ισχνές μειοψηφίες στρατευμένες σε κάποια ιδεοληψία και αποκομμένες από την υπόλοιπη εκπαιδευτική κοινότητα. Παρόλα αυτά, επειδή δεν υφίσταται στην πραγματικότητα, κανένας δημοκρατικός μηχανισμός ανάδειξης αντιπροσώπων, τα «τάγματα εφόδου» εφορμούν σε δρόμους και γραφεία για να προκαλέσουν χάος και αποπροσανατολισμό.
Τι είπαν οι «μαθητές» στον υπουργό, εισβάλλοντας στο γραφείο του; «Να φύγετε, λειτουργείτε εις βάρος μας», «Μας κοροϊδεύετε, μας κάνετε τον ανήξερο, θέλετε να απομαζικοποιηθούν τα πανεπιστήμια». Kαι πολλά άλλα που έδεσαν τέλεια με το σκηνικό κατάληψης του μεγάλου δημοκράτη υπουργού ο οποίος βρήκε την ευκαιρία να επιδείξει, ιδίοις τρόποις, τον δυναμισμό του «ρωμαλέου κινήματος» των νέων. Την ίδια ώρα όμως, δυσκολεύεται να δεχτεί στο γραφείο του ερευνητές, επιστήμονες και αριστούχους φοιτητές. Όπως και υπότροφους ξένων πανεπιστημίων που θέλουν να του προτείνουν σχέδιο συνεργασίας του υπουργείου με ξένα πανεπιστήμια.
Στο γραφείο του κ. Γαβρόγλου εξελίχθηκε, χθες το μεσημέρι, ένας απίθανος και σουρεαλιστικός διάλογος μεταξύ ενός υπουργού που δεν θέλει να είναι υπουργός και μερικούς μαθητές που δεν επιθυμούν ούτε αυτοί να είναι μαθητές! Ο μεν πρώτος φαντασιώνεται - επικίνδυνο για την ηλικία του- έναν κόσμο όπου δεν θα υπάρχουν σχολεία και πανεπιστήμια. Οι δε νέοι που του επιτέθηκαν καλλιεργούν το όραμα για σχολεία και πανεπιστήμια που δεν θα υπάρχουν μαθήματα αλλά φυτώρια κόκκινων επαναστατών.
Και οι δύο πλευρές απεχθάνονται την «χυδαία πραγματικότητα» που τους περιβάλλει. Μισούν την αστική δημοκρατία θανάσιμα και εμφορούνται από το αντισυστημικό πνεύμα που θέλει να ισοπεδώσει την κανονικότητα του καπιταλισμού...
Αυτή είναι η Ελλάδα; Ένα τσούρμο από απολιθωμένους «κλωνοποιημένους γόνους» σταλινισμού που οι πατεράδες τους δεν κατάλαβαν ότι το «εργοστάσιο» έκλεισε το 1989 και κρατούν ακόμα την «αντιπροσωπεία»; Ένας γηραλέος κύριος που επενδύει στην «νεότητα της υποκρισίας» και υποδύεται, εξ ανάγκης, τον υπουργό;
Όχι, δεν είναι αυτή η Ελλάδα. Το δείγμα δεν είναι καλό. Είναι μόνο αυτό που το πολιτικό σύστημα και το "βαθύ κράτος" συντηρούν, εις βάρος όλων μας. Επίτηδες, για να υπάρχει το σατανικό άλλοθι της αδράνειας και της αδιαφορίας που δεν υποχρεώνει κανέναν να δράσει και να δημιουργήσει.
Το θέαμα ήταν εξαιρετικά θλιβερό στο υπουργείο Παιδείας. Για να παρουσιάσει μια χώρα «σούργελο» σε τηλεοράσεις και μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Για να μας κάνει, για άλλη μία φορά, να αισθανθούμε όμηροι κάποιων ανθρώπων που ξέμειναν στην δεκαετία του ΄80 και προσπαθούν δια της βίας, να μας κουβαλήσουν κι εμάς στα βάθη του χρόνου. Που περιφέρονται με απίστευτη αλαζονεία ανάμεσά μας, κραδαίνοντας το "ηθικό τους πλεονέκτημα" να σώσουν τον κόσμο.
Απαισιοδοξία και πίκρα. Απόγνωση για το μέλλον αυτής της κοινωνίας που κάνει λοβοτομή στα παιδιά της. Αγανάκτηση για κόμματα που στο καταστατικό τους καταφέρονται ενάντια στην αστική δημοκρατία και νομιμοποιούνται να στρατολογούν μαθητές για να τους μετατρέψουν σε ιδεοληπτικούς ζηλωτές μιας χαμένης θρησκείας.
Toυ Ανδρέα Ζαμπούκα στο Liberal.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου