Όμως η νίκη της Νέας Δημοκρατίας δεν αρκεί, για να ανακάμψει οικονομικά, πολιτικά και κυρίως ηθικά η χώρα. Χρειάζεται μια κυβέρνηση ισχυρή που θα εφαρμόσει ένα πολύ συγκεκριμένο πρόγραμμα.
Συνεπώς, το πρώτο ζητούμενο είναι η αυτοδυναμία της Νέας Δημοκρατίας. Αν κρίνω από το πανελλήνιο ρεύμα του « φύγετε», αυτή είναι προ των πυλών. Χιλιάδες πολίτες από άλλους πολιτικούς χώρους θα ψηφίσουν την Νέα Δημοκρατία μόνον και μόνον για να φύγει ο ΣΥΡΙΖΑ. Μόνον και μόνον για να τερματιστεί ο εφιάλτης που ζούμε.
Άρα, ο Κυριάκος Μητσοτάκης βρίσκεται πολύ κοντά στους 151 ( τουλάχιστον) βουλευτές. Αυτό σημαίνει πως την πρόταση κυβερνητικής συνεργασίας που πιθανόν θα κάνει προς τα άλλα κόμματα του δημοκρατικού τόξου, θα την κάνει εξ επιλογής και όχι εξ ανάγκης. Η διεύρυνση της κυβερνητικής πλειοψηφίας θα γίνει, αν γίνει, για να καταστεί πιο αποτελεσματικό το έργο της και όχι για να μην επαναπροκηρυχτούν εκλογές με την απλή αναλογική.
Αλλά το 151 δεν αρκεί στον Κυριάκο Μητσοτάκη. Ψάχνει και το 180, γιατί τόσοι βουλευτές χρειάζονται για να εκλεγεί πρόεδρος της Δημοκρατίας, τον Φεβρουάριο του 2019.
Ποιες θα είναι οι συνέπειες αυτού του γεγονότος;
1. Θα έχουμε μια κυβέρνηση με ορίζοντα τετραετίας. Όλοι θα γνωρίζουν πως εκλογές θα διεξαχθούν μετά από τέσσερα χρόνια. Τελεία και παύλα. Και όλοι θα κάνουν τους σχεδιασμούς τους με αυτό το δεδομένο.
Η κυβέρνηση θα γνωρίζει τον χρόνο μέσα στον οποίον θα πρέπει να υλοποιήσει το πρόγραμμα της και η αντιπολίτευση θα σχεδιάσει τις κινήσεις. Συγχρόνως οι επενδυτές, εγχώριοι και αλλοδαποί, θα έχουν για τις επενδύσεις τους, πέραν του φιλελεύθερου προγράμματος της Νέας Δημοκρατίας, και το δέλεαρ της κυβερνητικής σταθερότητας για μια τετραετία.
2. Ο ΣΥΡΙΖΑ, σε αυτήν την περίπτωση, επειδή δεν θα υπάρχει εκλογική επαγρύπνηση, θα μπορέσει απερίσπαστος να επιλύσει τα προβλήματα του ιδεολογικοπολιτικού αναπροσανατολισμού του. Κάποιοι θα κινηθούν προς τον χώρο της Κεντροαριστεράς, κάποιοι, μάλλον οι περισσότεροι, θα παραμείνουν στον χώρο της ριζοσπαστικής Αριστεράς.
Αν δεν συγκεντρωθεί ο μαγικός αριθμός 180, τότε ο ΣΥΡΙΖΑ θα βρίσκεται σε εκλογική εγρήγορση, κυρίως αν η ήττα του δεν θα είναι στρατηγική. Κάτι βέβαια που θα δυσκολέψει το έργο της Νέας Δημοκρατίας και θα πάει την πατρίδα μας ακόμα πιο πίσω.
Γι΄αυτό επιβάλλεται το ΚΙΝ.ΑΛ. να βρεθεί με μια κοινοβουλευτική ομάδα 25 βουλευτών τουλάχιστον, ώστε από κοινού με την Νέα Δημοκρατία να καταλήξουν σε ένα πρόσωπο για πρόεδρο της Δημοκρατίας κοινής αποδοχής.
Αυτό εξ αρχής αποκλείει κάποια στελέχη από τον χώρο της Κεντροδεξιάς που αποτελούν το κόκκινο πανί για την Κεντροαριστερά. Ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να τορπιλίσει αυτήν την προσπάθεια εκλογής προέδρου της Δημοκρατίας; Αν κρίνει πως θα βγει κερδισμένος από τις εκλογές με την απλή αναλογική, θα το αποπειραθεί, προτείνοντας υποψήφιο από τον χώρο της Κεντροδεξιάς. Έτσι, θα επιδιώξει να διασπάσει τον κυβερνητικό σχηματισμό, αν δεν έχει αυτοδυναμία η Νέα Δημοκρατία.
Αυτό είμαι σίγουρος πως το έχει εκτιμήσει η ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας.
Πάντως, για να μπορέσει να ανακάμψει η Ελλάδα το 151 είναι η αναγκαία, αλλά όχι η ικανή συνθήκη. Προς τούτο απαιτείται να βρεθεί και το 180, που θα δώσει ορίζοντα τετραετίας στην κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας.
Του Σάκη Μουμτζή στο Liberal.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου