Αλλά για να δούμε, είναι έτσι τα πράγματα;
Είναι γεγονός πως μετά τον εμφύλιο πόλεμο η Αριστερά καταδιώχθηκε μεν, της επετράπη όμως να έχει πολιτική έκφραση. Είναι επίσης γεγονός πως διεπράχθησαν υπερβολές σε βάρος αριστερών, αλλά αυτό ήταν η εξαίρεση και όχι ο κανόνας. Σε γενικές γραμμές η Αριστερά στην Ελλάδα αντιμετωπίστηκε με πολύ πιο επιεική τρόπο, απ΄ότι αντιμετωπίσθηκαν σε ανάλογες περιπτώσεις εμφυλίων πολέμων οι ηττημένοι.
Να μην λησμονούμε πως ο κόσμος της Αριστεράς πλήρωσε για τα εγκλήματα που διέπραξε ο μηχανισμός του ΚΚΕ σε βάρος των πολιτικών του αντιπάλων την περίοδο 1943-44, πλήρωσε για το γεγονός πως ο Ζαχαριάδης προκάλεσε την εμφύλια σύρραξη που είχε ως διακύβευση την εδαφική ακεραιότητα της χώρας.
Με την δικτατορία επήλθε και ο εξαγνισμός της Αριστεράς. Εκατοντάδες στελέχη της συνελήφθησαν και βασανίσθηκαν. Αλλά την ίδια μεταχείριση υπέστησαν και οι πολιτικοί των αστικών κομμάτων και αξιωματικοί του Στρατού και του Ναυτικού. Δίπλα στον Τσαρουχά, υπάρχει και ο Μουστακλής και δίπλα στον Κάππο υπάρχει ο Μήνης.
Μετά την Μεταπολίτευση, οι «διωκόμενοι», εκμεταλλευόμενοι τα αγαθά της φιλελεύθερης δημοκρατίας, μετεβλήθησαν σε απηνείς διώκτες των ιδεολογικών και ταξικών τους αντιπάλων. Να θυμίσω τους νεκρούς της 17 Νοέμβρη, που δεν ήταν απλώς μια εγκληματική οργάνωση. Ήταν μια οργάνωση της Αριστεράς στην πιο ακραία έκφρασή της. Τα μέλη της ήταν «σύντροφοι εν όπλοις» για τους νομιμόφρονες ομοϊδεάτες τους.
Να υπενθυμίσω τις εκατοντάδες βόμβες που εξερράγησαν σε αυτό το χρονικό διάστημα με στόχους γραφεία και εγκαταστάσεις των πολιτικών τους αντιπάλων. Ας ρωτήσει ο πρωθυπουργός τον Άδ. Γεωργιάδη πόσες φορές οι ακροαριστεροί έκαψαν το βιβλιοπωλείο του. Να υπενθυμίσω τους δεκάδες καθηγητές πανεπιστημίου που προπηλακίστηκαν και ξυλοκοπήθηκαν από τους εξτρεμιστές της Αριστεράς. Ο πρύτανης του ΑΠΘ πολλά έχει να πει επ' αυτού.
Να υπενθυμίσω τα δεκάδες εργοστάσια που έκλεισαν λόγω των απεργιών που προκάλεσαν θλιβερές μειοψηφίες και τις επέβαλλαν με την βία στους λοιπούς εργαζόμενους.
Να υπενθυμίσω τους εκατοντάδες, για να μην πω χιλιάδες, μικροεπιχειρηματίες που είδαν τις περιουσίες τους να καταστρέφονται από την δράση των κουκουλοφόρων της Αριστεράς τον Δεκέμβρη του 2008.
Για να μην μιλήσω για τους νεκρούς της Marfin που ακόμα περιμένουν την δικαίωση τους.
Συνεπώς, ο πρωθυπουργός για ποια «διωκόμενη» Αριστερά ομιλεί; Προς τι αυτή η θυματοποίηση; Μα είναι προφανές. Προσπαθεί να κρύψει την σημερινή ιδεολογική γύμνια της παράταξης του με αναφορές σε ένα παρελθόν που κι αυτό έχει παραχαράξει.
Προσπαθεί να απευθυνθεί στο θυμικό όλων των παλιών αγωνιστών της Αριστεράς που ο Κατρούγκαλος έχει πετσοκόψει την σύνταξη τους. Προσπαθεί να χαράξει διαχωριστικές γραμμές που έχουν περάσει στην Ιστορία.
Δυστυχώς για τον Α.Τσίπρα οι εκλογές δεν θα έχουν ως αντικείμενο τι έγινε το 1950 ή το 1972, αλλά το τι γίνεται σήμερα και κυρίως τι πρόκειται να γίνει αύριο.
Και αυτό ακριβώς τρέμει.
Του Σάκη Μουμτζή στο Liberal.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου