Ίσως θα ήταν προτιμότερο να άφηνε το twitter για να παίζει μ' αυτό το παιδί του, όπως έχει ο ίδιος υποστηρίξει στο παρελθόν. Για να αποφύγει την προσωπική ευθύνη των γραπτών του. Αφού έχει δυσκολία να σταθμίζει τις συνθήκες, τις στιγμές και τη βαρύτητα των λέξεων στον επίσημο γραπτό λόγο.
Κατ’ αρχήν ο υπουργός Άμυνας μιας χώρας δεν αναγγέλλει από τα ηλεκτρονικά καφενεία επαγγελματικά και κυβερνητικά γεγονότα και κρίσεις. Τα ηλεκτρονικά είναι καφενεία όπου ο κάθε πικραμένος, ανεξέλεγκτος, γράφει ό,τι του κατέβει από το κεφάλι. Κρυμμένος πίσω από την ανεύθυνη ή φοβική ανωνυμία στη συντριπτική πλειονότητα. Ο υπουργός Άμυνας έχει τίτλο, ευθύνη και όνομα.
Εάν ο υπουργός ζηλεύει τη δραστηριότητα του προέδρου των ΗΠΑ στο twitter, κάποιος πρέπει να του πει ότι έχει διαλέξει για πρότυπό του έναν επικίνδυνο ανόητο με συμπεριφορά αγροίκου. Ο οποίος, όμως, έχει και δέκα ανθρώπους που τον μαζεύουν κάθε μέρα.
Δεύτερον, ο υπουργός Άμυνας δεν αναγγέλλει το τραγικό μαντάτο του θανάτου ενός πιλότου εν ώρα υπηρεσίας, λες και είναι αγγελιοφόρος ή τελάλης. Ο υπουργός συνυπογράφει την επίσημη ανακοίνωση του ΓΕΕΘΑ και του ΓΕΑ και εκ των υστέρων εκφράζει τα συλλυπητήριά του με όσες φιοριτούρες του επιτρέπει η θέση και η σοβαρότητα της θέσης του. Δηλαδή, με καμμία!
Τρίτον, όταν ο υπουργός γράφει επί λέξει ότι ο πιλότος «έπεσε μαχόμενος για την προάσπιση της Εθνικής κυριαρχίας και της εδαφικής μας ακεραιότητας», μας λέει σε καθαρά ελληνικά ότι ο πιλότος χτυπήθηκε! Αυτό σημαίνει το «μαχόμενος» στη σοβαρή γλώσσα των επίσημων ανακοινώσεων, που προσέχουν και το «νι» για να μη δημιουργήσουν μικρά ή μεγάλα προβλήματα.
Αν δεν σημαίνει αυτό, κι αν ο υπουργός συνέταξε το tweet του με επιπολαιότητα μόνο και μόνο από συναισθηματικό παρορμητισμό ή από επιθυμία προβολής, τότε κάποιος πρέπει να τον μαζέψει. Το κακό στη συγκεκριμένη περίσταση είναι ότι ο μόνος αρμόδιος να τον μαζέψει είναι αντίστοιχης άγνοιας και επιπολαιότητας και όχι μόνο στα θέματα Άμυνας.
Παρεμπιπτόντως, να θυμίσω στον υπουργό Άμυνας ότι στ’ αλήθεια «η Πατρίδα θρηνούσα υποκλίνεται», όπως έγραψε χτες, για τον πιλότο. Ο οποίος ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ έδωσε τη ζωή του για την εθνική κυριαρχία και την εδαφική ακεραιότητα αυτής της έρμης πατρίδας. Σε αντίθεση με τον Π. Καμμένο, ο οποίος, μαζί με τον συγκυβερνήτη του Αλ. Τσίπρα, έχουν παραδώσει αμαχητί την εθνική κυριαρχία σε ξένους, αντί να την υπερασπιστούν όπως υπόσχονταν, και όπως είχαν υποχρέωση σαν κυβερνήτες. Γιατί, όποιος παραχωρεί την ελληνική δημόσια περιουσία για ενέχυρο, εθνική κυριαρχία παραχωρεί.
Και εθνική κυριαρχία παραχωρεί όποιος αμείβει τους πιλότους της πολεμικής αεροπορίας με μισθούς και επιδόματα λιγότερα από όσα παίρνουν οι μετακλητοί κηφήνες και ένα σωρό ειδικότητες της δημοσιοϋπαλληλίας, που στρογγυλοκάθονται στην ασφαλή καρεκλίτσα τους με τη μακάρια μονιμότητα δια βίου. Την ώρα που οι κακοπληρωμένοι πιλότοι παίζουν τη ζωή τους κάθε μέρα κορώνα γράμματα.
Με τη βοήθεια και τη συνυπευθυνότητα του υπουργού και του πρωθυπουργού υπηρετούν όλοι αυτοί την ίδια υποτίθεται πατρίδα. Τρίχες! Οι πιλότοι υπηρετούν την πατρίδα και οι υπόλοιποι την παρτη-δα τους.
Χτες ο πρωθυπουργός δέχτηκε… συλλυπητήριο τηλεφώνημα από τον Τούρκο ομόλογό του για τον θάνατο του πιλότου. Προφανώς δεν του είπε ο κ Τσίπρας ότι ηθικός αυτουργός του θανάτου είναι κι ο συλλυπούμενος! Γιατί αν η χώρα του δεν διεκδικούσε κάθε μέρα αυτά που δεν της ανήκουν στο Αιγαίο δεν θα είχε σκοτωθεί ο Έλληνας πιλότος. Αλλά, αμφιβάλλουμε αν το σκέφτηκε καν ο Έλληνας πρωθυπουργός. Ο οποίος άνοιξε και κουβέντα με τον εξ ανατολών τραμπούκο!
Ο κ. Καμμένος και ο πρωθυπουργός δεν έχουν μάθει προφανώς στη ζωή τους ότι τα μεγάλα λόγια απαιτούν και μεγάλα έργα. Και οι μεγάλες απειλές απαιτούν μεγάλες θυσίες. Πρώτα και κύρια από αυτούς που τις εκτοξεύουν. Δεν έχουμε δει κάποια μέχρι στιγμής από τον υπουργό και τον πρωθυπουργό. Είναι πιο εύκολο να θυσιάζουν τους άλλους.
Γ. Παπαδόπουλος - Τετράδης στο Liberal.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου