Αναρχικοί και σκευωροί, ίδια λογική ...

Οι αναρχικοί που υπερασπίζονται τα δικαιώματα του κατηγορουμένου για την απόπειρα κατά της ζωής του Λουκά Παπαδήμου έκαναν επίθεση, χθες το πρωί, στο σπίτι του. Είναι προφανές ότι τα «παιδιά» αυτά δεν αγωνίζονται για την αθωότητα του κατηγορουμένου· ειδάλλως, δεν θα επέλεγαν να τρομοκρατήσουν το θύμα της βομβιστικής επίθεσης για την οποία κατηγορείται ο φίλος τους. Δεδομένου, βέβαια, ότι έχουμε να κάνουμε με σοβαρά διαταραγμένους, δεν θα απέκλεια να μην το σκέφθηκαν καν ότι η επίδειξη μίσους για το θύμα μιας τρομοκρατικής επίθεσης δεν βοηθά τον κατηγορούμενο για τη διάπραξή της. Προτάσσουν, ωστόσο, τα δικαιώματά του. Συγκεκριμένα, το δικαίωμά του να συνεχίσει το «μεταπτυχιακό» του στο ΙΕΚ Κορυδαλλού, όπου πηγαίνουν και οι φίλοι του, και να μη μεταχθεί στις φυλακές της Λάρισας, όπου το επίπεδο των σπουδών είναι μάλλον χαμηλό.



Αλλά ας επιστρέψουμε στον Λ. Παπαδήμο. Προσπαθώ να καταλάβω βάσει ποίας λογικής οι αλληλέγγυοι στον κατηγορούμενο Κ. Γιαγτζόγλου επιτίθενται στον Παπαδήμο. Η δίωξη του φίλου και ομοϊδεάτη τους δεν εξαρτάται από την κατάθεση του πρώην πρωθυπουργού. Ακόμη και αν δηλώσει δημοσίως ότι «ο Ντίνος Γιαγτζόγλου είναι καλό παιδί» τίποτε δεν πρόκειται να αλλάξει. Μήπως δεν συγχωρούν στον Παπαδήμο ότι επέζησε και στέρησε από τον ένοπλο αγώνα από μια επιτυχία διεθνούς εμβελείας; Δεν αποκλείεται, διότι μιλούμε για κανονικούς κοινωνιοπαθείς. Αλλά και αυτό να μην είναι, του επιτίθενται, βρε αδελφέ, επειδή υπάρχει! Πώς το λένε; Προκαλεί με τη δράση που ανέπτυξε ως τραπεζίτης και μετά ως πρωθυπουργός ο Παπαδήμος. Προκαλεί σε τελική ανάλυση με την ύπαρξή του! Τρελός ήταν ο σύντροφος (ο οποιοσδήποτε σύντροφος, όχι αναγκαστικά ο Γιαγτζόγλου) που διακινδύνευσε για να τον σκοτώσει; Κάπως έτσι, φαντάζομαι, ότι θα τα εξηγούσαν.

Αν μάλιστα ήσαν περισσότερο διαβασμένοι, θα μπορούσαν να επικαλεστούν και αξιοσέβαστα πρόσωπα υψηλού κύρους, τα οποία υποστηρίζουν περίπου τα ίδια με τους αναρχικούς. Τον Κ. Γαβρόγλου, λ.χ. Γιατί, δεν μπορεί, κάτι θα έκανε ο Παπαδήμος, όπως κάτι είχε κάνει και ο πρύτανης του Πανεπιστημίου Μακεδονίας. Ξέρει εκείνος, ας το σκεφθεί. Το ίδιο ισχύει, φαντάζομαι, και για τον οδηγό ταξί που τραυματίστηκε ελαφρά από θραύσμα χειροβομβίδας, την οποία πέταξαν οι αγωνιστές για τον Γιαγτζόγλου. Ξέρει εκείνος γιατί έφταιξε, ας συνειδητοποιήσει ο ίδιος τον ρόλο του ως γρανάζι του καπιταλισμού...

Η λογική των αναρχικών και των αλληλέγγυων είναι η ίδια ακριβώς με εκείνη των σκευωρών της Novartis: το θύμα, στη μία περίπτωση, και, στη δεύτερη, οι κατηγορούμενοι χωρίς κατηγορίες πρέπει να αποδείξουν την αθωότητά τους. Φυσικό, δεδομένου ότι κυβερνώντες και αναρχικοί από την ίδια οικογένεια της Αριστεράς προέρχονται – το αίμα νερό δεν γίνεται.

Η συνάφεια των αντιλήψεων υπαγορεύει και την ανοχή της αστυνομίας προς τους πυρήνες αυτούς. Χθες, επίσης, οι αλληλέγγυοι έκαναν και κατάληψη των προπυλαίων του Καποδιστριακού. Στο σχετικό δημοσίευμα στην ηλεκτρονική έκδοση της «Κ», λίγο μετά την κατάληψη, διαβάζουμε: «Στον χώρο των προπυλαίων του Πανεπιστημίου Αθηνών στεγάζεται η πρυτανεία του ιδρύματος. Η ηγεσία του ΕΚΠΑ διαβεβαίωσε ότι οι υπάλληλοι θα συνεχίσουν την εργασία τους σε άλλα γραφεία». Είναι οι δύο τελευταίες προτάσεις του δημοσιεύματος και, συγχρόνως, ένα κομψοτέχνημα ειρωνείας, που αποδίδει την πραγματικότητα της καθημερινότητας: οι αναρχικοί ήλθαν, οι υπάλληλοι έφυγαν για να μην τους ενοχλήσουν· στο κάτω κάτω, οι πρώτοι αγωνίζονται, ενώ οι άλλοι εργάζονται. Υποθέτω μάλιστα ότι η «διαβεβαίωση» της ηγεσίας του ΕΚΠΑ δόθηκε προς τους καταληψίες...

Του Στ. Κασιμάτη στην Κ.