Και εκεί στηρίχθηκε και η πολύ επιθετική συζήτηση περί διαφωνίας με τον κεντρικό τραπεζίτη, ο οποίος στην έκθεσή του υποστήριξε την ανάγκη ύπαρξης ενός «προληπτικού προγράμματος», με τους κυβερνητικούς να επιδίδονται σε ύβρεις εναντίον του.
Για να δούμε όμως τι ισχύει και ποιος έχει δίκιο.
Πράγματι υπάρχει μια αποκλιμάκωση των αποδόσεων των ομολόγων, με το δεκαετές να υποχωρεί κάτω από το 4%, στο 3,765%, αλλά αυτό ήταν αποτέλεσμα της επίτευξης συμφωνίας με τους δανειστές.
Ωστόσο, όσοι γνωρίζουν – αλλά η κυβέρνηση απευθύνεται σε αυτούς που δεν γνωρίζουν – γνωρίζουν επίσης πως αυτά είναι φαινόμενα συγκυριακά και στην πράξη δεν αποτυπώνουν τη συνολική εικόνα, αλλά ένα αποσπασματικό γεγονός.
Και τον Οκτώβριο του 2009, μετά την επικράτηση του Γ. Παπανδρέου στις εκλογές είχαμε αποκλιμάκωση των ομολόγων, αλλά λίγους μήνες αργότερα δεν μπορούσαμε ούτε καν να ξεμυτίσουμε στις αγορές και καταλήξαμε στο ΔΝΤ μέσω Καστελορίζου.
Αλλά ακόμη και μετά την ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ προηγούμενη συμφωνία (Μάιος και Ιούνιος), τα ομόλογα παρουσίαζαν διακυμάνσεις, ενώ μετά την ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ έξοδο στις αγορές (25 Ιουλίου, με πενταετή ομόλογα αξίας 3 δις ευρώ και με επιτόκιο 4,625%, από τα οποία τα μισά αφορούσαν σε νέο χρήμα και τα υπόλοιπα ήταν επαναγορά των παλιών ομολόγων), τα ομόλογα αντί να πέφτουν ανέβαιναν με τα δεκαετή να βρίσκονται στη διάρκεια του καλοκαιριού πάνω από το 5%, ακόμη και στο 5,565%, ακόμη και μετά την αναβάθμιση από τους οίκους αξιολόγησης. Και τα spread βρίσκονταν συνεχώς πάνω από το ψυχολογικό όριο των 500 μονάδων βάσης.
Όλοι αυτοί που βρίζουν και χοροπηδούν αποφεύγουν να πουν πως είναι άλλο πράγμα να βγαίνεις στις αγορές σε προστατευμένο περιβάλλον και άλλο να βρίσκεσαι μόνος σου απέναντι στις διαθέσεις των κάθε λογής κερδοσκόπων.
Αποφεύγουν επίσης να πουν πως οι σημερινές τιμές είναι εικονικές, αφορούν δηλαδή την κατάσταση προστασίας και όχι οποιαδήποτε μοναχική πορεία στη ζούγκλα.
Ουδείς πιστεύει πως θα έχουμε την ίδια αντιμετώπιση σε αυτή την τελευταία περίπτωση.
Πολύ περισσότερο που «καθαρή έξοδος» σημαίνει προφανώς και κατάργηση των capital controls, άρα και πιθανή μαζική απόσυρση καταθέσεων.
Θα κάνουν και τότε «ράλι» τα ελληνικά ομόλογα; Ή μήπως θα συζητάμε για νέα ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών;
Αν πάλι δεν καταργηθούν τα capital controls, θα πρόκειται για «καθαρή έξοδο»;
Μπορεί να μιλάμε για «καθαρή έξοδο» όταν γνωρίζουμε πως οι οίκοι αξιολόγησης έχουν προγραμματίσει την αναβάθμιση των ελληνικών ομολόγων στην επενδυτική βαθμίδα για το τέλος του 2019;
Υπάρχει «καθαρή έξοδος» χωρίς να έχει προηγηθεί αυτή η αναβάθμιση; Μπορεί δηλαδή να μιλάμε για έξοδο από τα μνημόνια και δυνατότητα να βρεθούμε μόνοι στη ζούγκλα όταν τα ομόλογά μας θα παραμένουν στη βαθμίδα των «σκουπιδιών» - κι’ ας πέφτουν εικονικά οι τιμές; Διότι βρισκόμαστε ακόμη έξι βαθμίδες, για κάποιους οίκους ακόμη και οκτώ, κάτω από την επενδυτική.
Η Ελλάδα δηλαδή θα βρίσκεται για πολύν καιρό ακόμη αντιμέτωπη με τα γαμψά νύχια των κερδοσκόπων και θα ήταν μεγάλη αφροσύνη να επιδιώξει να δανειστεί χωρίς καμιά προστασία.
Επομένως, επικίνδυνος δεν είναι ο σώφρων που προσπαθεί να τα εξηγήσει όλα αυτά και να αποτρέψει την καταστροφή. Επικίνδυνοι είναι αυτοί που ετοιμάζονται να οδηγήσουν τη χώρα σε νέες περιπέτειες, χάριν της προπαγάνδας.
Γιατί οι κερδοσκόποι μας περιμένουν στη γωνία!
www.elzoni.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου