Το ΔΝΤ φάνηκε ξεκάθαρα ότι για να μπει στο πρόγραμμα με χρήματα, χρειάζεται κάτι παραπάνω από αυτό το λίγο που είναι διατεθειμένος να δώσει ο Β. Σόιμπλε.
Η ΕΚΤ επίσης δια στόματος έχει ξεκαθαρίσει ότι με το υπάρχων μείγμα μέτρων για το χρέος, δεν πρόκειται να εκδώσει θετική έκθεση για το χρέος, οπότε ξεχνάμε για την ώρα και το πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης.
Το μέτωπο του νότου, επίσης είναι ξεκάθαρο ότι δεν υπάρχει. Υπάρχει η καλή θέληση του Ιταλού υπουργού Οικονομικών της Ιταλίας Π. Παντοάν. Δεν υπάρχει αντίθετα η υποστήριξη των Ισπανών, οι οποίοι μέσω του υπουργού Οικονομικών Ντε Γκίντος ήταν η πλευρά που έπαιξε τον «λαγό» της πρότασης που βρίσκεται ακόμα και σήμερα στο τραπέζι. Υπάρχει η συγκρατημένη ουδετερότητα των Γάλλων με συνεχείς συμβιβαστικές προτάσεις, αλλά σε καμιά περίπτωση αυτές δεν επιθυμούν να οδηγήσουν σε ρήξη με το Βερολίνο. Δεν υπάρχουν πουθενά οι Πορτογάλοι, οι οποίοι αν και «αριστεροί» δεν επιθυμούν να προκαλέσουν τους μεγάλους της Ευρωζώνης, καθώς τα προβλήματα τους είναι ακόμα μεγάλα.
Σε αυτό το σκηνικό η κυβέρνηση, έχει υπογράψει και ψηφίσει ένα «σκασμό» μέτρα και θα υπογράψει ότι δεσμεύεται να εφαρμόσει και άλλα με την τρίτη αξιολόγηση. Θα υπογράψει και ένα «σκασμό» χαρτιά με δεσμεύσεις για μετά το πρόγραμμα, από τώρα ένα χρόνο πριν, με ρήτρες ανάπτυξης, ρήτρες ενεργοποίησης μέτρων, προληπτικές γραμμές και δεσμεύσεις που θα φτάνουν μέχρι το 2048 ή το 2060.
Και θα σκεφτεί κάποιος και εύλογα, γιατί συμβαίνει αυτό;
Πίσω από όλα αυτά, κρύβεται η δυσπιστία της Ευρώπης απέναντι στον Αλέξη Τσίπρα. Ξέρουν ότι υπογράφει και ψηφίζει με άνεση σχεδόν τα πάντα, αλλά δεν έχουν καμία εμπιστοσύνη για την εφαρμογή των μέτρων και των μεταρρυθμίσεων. Ακόμα και την δόση που θα εγκρίνουν στις 15 Ιουνίου, θα φτάνει ένα μέρος ίσα ίσα για τις αποπληρωμές του Ιουλίου και το υπόλοιπο θα δίνεται σε μηνιαίες δόσεις έως τον Οκτώβριο αφού πρώτα εξασφαλίζεται η ισόποση μηνιαία αποπληρωμή των ληξιπρόθεσμων του Κράτους προς τον ιδιωτικό τομέα.
Δεν πιστεύουν ότι πιστεύει στο πρόγραμμα που έχει συμφωνήσει και φοβούνται ότι μόλις φανεί η χαλάρωση του προγράμματος ή ακόμα πιο σωστά αν προχωρήσουν στην παραμικρή παραχώρηση, όπως το QE, τότε αυτός (ο Αλέξης Τσίπρας) θα τα «φορτώσει όλα στον κόκορα» και ένα ακόμα πρόγραμμα διάσωσης θα πάει χαμένο.
Προσέξτε αυτό δεν είναι πρόβλημα της χώρας. Είναι προσωπικό πρόβλημα του Τσίπρα. Απλά τον λογαριασμό τον πληρώνουν οι πολίτες της χώρας...
Του Νίκου Φιλιππίδη
Liberal.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου