Στην κυβέρνηση έχουν πειστεί σε τέτοιο βαθμό από τους εκπροσώπους των funds που τους περιτριγυρίζουν ότι, αν κλείσει άμεσα η αξιολόγηση, μπει ως εγγυητής το ΔΝΤ, ακολουθήσει μια «γεύση» από χρέος και ο Draghi μας εντάξει στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης, θα λειτουργήσει το «ελατήριο» στην οικονομία, που έχουν πραγματικά σταματήσει να σκέφτονται. Βέβαια οι άνθρωποι των funds που μπαινοβγαίνουν στο Μαξίμου, δεν τους λένε ότι εάν συμβούν όλα αυτά, τότε οι μεγάλοι κερδισμένοι θα είναι οι οργανισμοί που εκπροσωπούν, καθώς στην πλειοψηφία τους διακινούν «γρήγορο χρήμα» που αναζητεί αποδόσεις και όσο γρήγορα μπαίνουν τόσο γρήγορα βγαίνουν από μια οικονομία.
Περίπου 2-3 δις. βρίσκονται στην αναμονή για να εκμεταλλευτούν το καλό μομέντουμ που θα δημιουργηθεί στην οικονομία, προσφέροντας μια «ανάσα» ανάκαμψης στην οικονομία. Μέχρι εκεί όμως.
Βιώσιμη ανάκαμψη ή ανάκαμψη «μεταλιτότητας» για την οποία μιλούν συχνά πυκνά τα κυβερνητικά στελέχη δεν προκύπτει. Τουλάχιστον όχι ακόμα.
Στην ελληνική οικονομία το μεγάλο πρόβλημα είναι η πραγματική ξηρασία επενδύσεων, οι οποίες από τα 70 δις. του 2008 έχουν υποχωρήσει στα 20 δις. το 2016. Ακόμα δηλαδή και αν αυξηθούν με ρυθμό 10%, η αύξηση τους μόλις που θα φτάσει τα 2 δις. ευρώ, «σταγόνα δηλαδή στον ωκεανό». Δεν φτάνει μιας τέτοιας τάξης ποσό ούτε καν για τον εκσυγχρονισμό των υφιστάμενων μονάδων, για την αντικατάσταση ενός μηχανήματος ή την πρόσληψη ενός υπαλλήλου. Πόσο μάλλον για την δημιουργία ή την έναρξη λειτουργίας μιας νέας παραγωγικής μονάδας.
Η απουσία οποιαδήποτε νέας ιδέας που θα μπορούσε να φέρει ουσιαστική ανάπτυξη για φέτος και τα επόμενα χρόνια, με δημιουργία υπεραξιών, πλούτου και νέων θέσεων εργασίας είναι έντονη στο περιεχόμενο της συμφωνίας κυβέρνησης θεσμών.
Εγκλωβισμένοι στον ανομολόγητο «αυτόματο πιλότο» των συνταγών των θεσμών και με την ελπίδα ότι η οικονομία θα αντιδράσει πρόσκαιρα στα επόμενα ένα – δύο χρόνια που θα βρίσκονται στην κυβέρνηση, θυσιάζουν το μέλλον ολόκληρης της χώρας.
Τα funds θα έρθουν και όσο γρήγορα έρθουν τόσο γρήγορα στην πρώτη στραβή (το κλείσιμο της τρίτης αξιολόγησης) θα φύγουν. Η καχεξία της οικονομίας όμως, θα παραμείνει. Η τρόικα κάνει την δουλειά της, προτείνοντας συνταγές από το παρελθόν, όπως το άνοιγμα των καταστημάτων τις Κυριακές ή το άνοιγμα των επαγγελμάτων του δικηγόρου και του μηχανικού. Όλα αυτά είναι πολύ ή λιγότερο πιθανό να συμβούν. Αλλά ανάπτυξη δεν θα φέρουν.
Η βιώσιμη ανάπτυξη θα έρθει από την διαχείριση και ανασύνταξη του υφιστάμενου παραγωγικού δυναμικού (μέσω του διακανονισμού των χρεών τους), αλλά κυρίως από τις νέες ιδέες προσέλκυσης δυναμικών ξένων επενδύσεων. Για το πρώτο μπορεί να γίνει κάτι έστω και με καθυστέρηση, αλλά για το δεύτερο που αναμένεται να αυξήσει και την «πίτα» της οικονομίας ούτε μια νέα ιδέα δεν έχει καταθέσει η κυβέρνηση..
Του Νίκου Φιλιππίδη στο Liberal.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου