O eminence grise, η «γκρίζα μεγαλειότητα», είναι ένας καταξιωμένος στην πολιτική χαρακτήρας. Πρώτος eminence grise της ιστορίας ήταν ο καπουτσίνος μοναχός Φρανσουά ντι Τρεμπλέι, μυστικοσύμβουλος του Ρισελιέ στις αρχές του 17ου αιώνα, από το γκρι του ράσου του οποίου πήρε το αξίωμα το όνομα του.
Στην ελληνική πολιτική κλασικότερη περίπτωση eminence grise ήταν ο Ιωάννης Διάκος. Τυπικά δημοσιογράφος, στην πράξη σύμβουλος εξ' απορρήτων του Ιωάννη Μεταξά, ο Ιωάννης Διάκος ήταν ο σύνδεσμος του Μεταξά με τα οικονομικά συμφέροντα. Η σύγκρουση με τον Διάκο ήταν πολιτικά θανατηφόρα. 'Οπως έμαθαν ο Θόδωρος Σκυλακάκης και ο Αλέξανδρος Παπαχελάς, υπουργοί της κυβέρνησης Μεταξά, που από διαφωνία με τον Διάκο υποχρεώθηκαν σε παραίτηση.
Η γκρίζα μεγαλειότητα είναι απαραίτητη στην εξουσία. Συναντάει πρόσωπα που δεν θα τολμούσε να συναντήσει ο αρχηγός του, μεταφέρει προτάσεις που δεν πρέπει να φτάσουν επίσημα στα αυτιά του και δίνει εκτιμήσεις που δεν καταγράφονται σε πρακτικά. Πρέπει να είναι αρκετά γνωστός για να βρίσκεται από αυτούς που πρέπει, αρκετά άγνωστος για να μην αναγνωρίζεται από αυτούς που δεν πρέπει και αρκετά κυνικός για να κρίνει τις προτάσεις όχι από την ηθική αλλά την αποτελεσματικότητά τους. Να δέχεται το ρόλο του πιονιού που θα θυσιαστεί αν γίνει γνωστή η δράση του και κινδυνεύει να χαθεί η παρτίδα και να αντέχει την ανωνυμία.
Το οποίο είναι και το δυσκολότερο. Κάποιος με τέτοια δύναμη να μην νοιώθει την ανάγκη να την επιδείξει. Αποτέλεσμα η ασθένεια των γκρίζων μεγαλειοτήτων. Η προβολή. Το θανάσιμο αμάρτημα που μετέτρεψε τον Θόδωρο Τσουκάτο από πανίσχυρο προϊστάμενο του «Γραφείου Κοινωνικού Διαλόγου» του Κώστα Σημίτη, σε ένα ακόμα βουλευτή του ΠΑΣΟΚ. Η ανάγκη που έκανε τον Νίκο Παππά από ανώνυμο επιβάτη Lear Jet και καλύτερο χονδρέμπορο ζαρζαβατικών του ΣΥΡΙΖΑ στη Λατινική Αμερική, να αναζητήσει την προβολή σε θέση υπουργού. Κουβαλώντας δυστυχώς για τον ΣΥΡΙΖΑ το παρελθόν του.
Η σχέση ΣΥΡΙΖΑ και Βενεζουέλας είναι μακρά και γνωστή. Ο αγλαός Τριαντάφυλλος Μηταφίδης είναι πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Επιτροπής Φιλίας με την Μπολιβαριανή Δημοκρατία της Βενουζέλας. Για τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ ένα ταξίδι στην Βενεζουέλα είναι ό,τι το hajji στη Μέκκα για τον πιστό μουσουλμάνο. Το 2007 για παράδειγμα, τη Βενεζουέλα είχε επισκεφθεί πολυμελής αντιπροσωπεία του ΣΥΡΙΖΑ, στην οποία μετείχε ο Κώστας Ησυχος μέλος της ΚΠΕ του κόμματος, η βουλευτής Λίτσα Αμανατίδου και ο Αλέξης Τσίπρας, που τότε ήταν αρχηγός της παράταξης Ανοιχτή Πόλη στο Δήμο Αθηναίων. Στην επίσκεψη ο ΣΥΡΙΖΑ είχε δώσει τη μέγιστη προβολή. Όπως και στο αίτημα του Τσίπρα στον Μαδούρο να πάρει δωρεάν πετρέλαιο για το Δήμο Αθηναίων. Αντίστοιχη προβολή είχε δοθεί και στο ταξίδι του 2012 της Ρένας Δούρου στη Βενεζουέλα, όταν είχε αναφερθεί ότι κυνηγούσε για φωτογραφία τον Τσάβες σαν να ήταν ο Μικ Τζάγκερ. Το πρώτο λοιπόν κενό στην υπόθεση του ταξιδιού του Παππά είναι η μυστικότητα. Η πρακτική του ΣΥΡΙΖΑ δεν δικαιολογεί τη μυστικότητα σε ένα ταξίδι στην Βενουζέλα, που στην ανάλογη περίπτωση με το τζάμπα πετρέλαιο του Τσίπρα είχε δοθεί ατελείωτη προβολή.
Το δεύτερο κενό βρίσκεται στο επιχείρημα που ο Παππάς χρησιμοποιεί σαν ελαφρυντικό. Ότι στην επίσκεψή του δεν ήταν υπουργός, ούτε καν βουλευτής. Αντί να το δικαιολογεί, δημιουργεί το ερώτημα γιατί να στείλει κάποιος Lear Jet για να πάρει κάποιον που δεν είναι βουλευτής, υπουργός, εξαγωγέας ή εισαγωγέας φρούτων ή πετρελαίου; Ο μόνος λόγος είναι ότι θέλει να έρθει σε επαφή με τη γκρίζα μεγαλειότητα του αρχηγού και μελλοντικού πρωθυπουργού.
Εάν ο Νίκος Παππάς θεωρεί ότι «η αναζωπύρωση του θέματος και ο κοινοβουλευτικός έλεγχος εντάσσεται σε μία συλλογιστική, σε μία "φαντασίωση" ότι η Βενεζουέλα χρηματοδοτεί την Αριστερά στην Ευρώπη», αντίστοιχες φαντασιώσεις έχει ο αρχηγός της αντιπολίτευσης της Βενεζουέλας που κατηγόρησε τον Μαδούρο ότι χρηματοδοτεί τους Ποδέμος.
Το μόνο βέβαιο είναι ότι η Ελλάδα έχει μεταμορφωθεί στο ευρωπαϊκό προπύργιο της Μπολιβαριανής Δημοκρατίας της Βενουζέλας.
Ετοιμη να την υπερασπίσει παντού, όπως στο Ευρωκοινοβούλιο που σύμφωνα με tweet του Γιώργου Κύρτσου, ο Δημήτρης Παπαδημούλης προσπάθησε αποτυχημένα να σταματήσει ψήφισμα κατά του Μαδούρο. Το twitter του Παπαδημούλη, η πλέον παραγωγική μονάδα του ΣΥΡΙΖΑ, δεν απάντησε. Στις ύστερες μέρες του ΣΥΡΙΖΑ η Βενεζουέλα στις μέρες μοιάζει να προξενεί την σιωπή.
Του Αντώνη Πανούτσου Στο Liberal.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου