Το επιτόκιο του 10ετούς ελληνικού ομολόγου είναι πάνω από 7%, ο Γενικός Δείκτης του χρηματιστηρίου περί τις 600 μονάδες (κοντά στα ιστορικά χαμηλά), οι καταθέσεις συνεχίζουν να φεύγουν από τις τράπεζες, τα μπλοκάκια να κλείνουν κατά χιλιάδες...
Ας του εξηγήσει κάποιος πως σε αυτές τις συνθήκες η αύξηση των φορολογικών εσόδων δεν συνιστά δείγμα βιώσιμης οικονομικής ανάπτυξης, αλλά αιτία οικονομικής, κοινωνικο-πολιτικής κατάρρευσης και πολύ πιθανό ανεξέλεγκτης έκρηξης...
Το βασικό σενάριο της κυβέρνησης μέχρι τώρα εδράζεται στην εκτίμηση πως η ανάπτυξη το 2017 θα ξεπεράσει το 2,5%. Αυτό αν συνέβαινε, θα συνέβαινε, όχι γιατί άλλαξε το επιχειρηματικό περιβάλλον αλλά ως ανάδραση στη μεγάλη πτώση που προηγήθηκε από το 2010 και μετά.
Το σενάριο αυτό, της εκ "σπόντας" ανάπτυξης που θα ωθούσε πολιτικά την κυβέρνηση του κ. Τσίπρα που έτυχε να βρίσκεται στο τιμόνι, δεν φαίνεται να επαληθεύεται.
Αισίως διανύουμε το Φεβρουάριο, η αξιολόγηση δεν έχει κλείσει το "άγιο δισκοπότηρο" της συμμετοχής των τραπεζών στην ποσοτική χαλάρωση (QΕ) δεν φαίνεται στον ορίζοντα και αν κάτι φαίνεται πλέον είναι το σενάριο της απόδρασης μέσω πρόωρων εκλογών αφήνοντας πίσω συντρίμμια.
Ακόμη και αν το σενάριο της κυβέρνησης είχε πιθανότητες επιβεβαίωσης, αυτό προϋπόθετε πως η αξιολόγηση θα είχε κλείσει και κυρίως η κυβέρνηση θα είχε καταφέρει να πείσει τις αγορές για τις φιλικές της προθέσεις.
Αυτό δεν έχει συμβεί. Αυτό δείχνουν οι καταθέσεις, τα ομόλογα και ο δείκτης του χρηματιστηρίου...
Μοιραία το σενάριο των εκλογών επανέρχεται στο προσκήνιο.
Η αξιολόγηση
Είναι φανερό πως στην κυβέρνηση δεν μπορούν να κλείσουν την αξιολόγηση γιατί μερίδα στελεχών διαβλέποντας το αδιέξοδο προκρίνει την απόδραση στην επαγγελματική ασφάλεια της αντιπολίτευσης (όσο παραμένει αξιωματική) και την πιθανή προοπτική της δεξιάς παρένθεσης.
Οι ενδείξεις συγκλίνουν πως τους τελευταίους μήνες ο αριθμός αυτών που επιθυμούν την απόδραση δια των πρόωρων εκλογών αυξάνεται. Μετρώντας με τα ανθρώπινα κριτήρια (τα προφανώς ταπεινά και ιδιοτελή) μεγάλο μέρος αυτών απαρτίζεται από εκείνους που δεν κινδυνεύουν να χάσουν τη βουλευτική έδρα ή όποια άλλη κομματική ή συνδικαλιστική θέση τους επιτρέπει πρόσβαση στη διαχείριση πολιτικής και οικονομικής εξουσίας.
Από την άλλη πλευρά όσοι θα χάσουν την πρόσβαση στην "κουτάλα" που βυθίζεται στο "τσουκάλι" των δημοσίων προσόδων, έχουν κάθε συμφέρον και προτιμούν την εξάντληση της τετραετίας μέχρι τελευταίας ώρας, μισθού και επιδόματος.
Ο ΣΥΡΙΖΑ όμως πέρυσι τέτοιο καιρό δημοσκοπικά υπερτερούσε της ΝΔ και φέτος βρίσκεται κατά μέσο όρο περί τις 10 μονάδες πίσω. Το πιθανότερο είναι του χρόνου η διαφορά να έχει διπλασιαστεί και έτσι θα χάσουν τα βιοποριστικά τους προνόμια και αυτοί που θα τα διατηρήσουν αν πάμε σε πρόωρες εκλογές.
Μην έχετε καμιά αμφιβολία πως αυτά (τα ταπεινά, ιδιοτελή και ανθρώπινα) είναι κατά 70-80% τα κριτήρια με τα οποία λαμβάνει τις αποφάσεις της η συντριπτική πλειοψηφία των πολιτικών, είτε είναι αριστεροί είτε δεξιοί.
Η καθυστέρηση της αξιολόγησης λοιπόν έχει απομακρύνει το χρόνο και τις πιθανότητες συμμετοχής στην ποσοτική χαλάρωση. Αντιθέτως η φυγή των καταθέσεων και η αύξηση των "κόκκινων" τραπεζικών δανείων λόγω της αβεβαιότητας καθιστούν την επιστροφή της οικονομίας σε ανάπτυξη το 2017 όλο και πιο αδύναμη.
Τούτο σημαίνει τα εξής:
Αν η κυβέρνηση κλείσει την αξιολόγηση λαμβάνοντας τα επώδυνα μέτρα της μείωσης του αφορολόγητου στις 5-6.000 και την κατάργηση της προσωπικής διαφοράς που θα περικόψει κατά 30% πολλές συντάξεις κλπ ίσως δεχτεί το τελειωτικό πολιτικό της χτύπημα, πέφτοντας κάτω από το 10% στις δημοσκοπήσεις.
Καθώς έχει αργήσει να κλείσει την αξιολόγηση, έχει χάσει την εμπιστοσύνη της αγοράς και το αρνητικό κλίμα στην οικονομία αυξάνεται, είναι απίθανο να πετύχει ανάπτυξη πάνω από 2,5% όπως απαιτεί το βασικό σενάριο.
Αυτό σημαίνει πως θα χρειαστεί να ληφθούν νέα μέτρα...
Τούτο σημαίνει πως τα κίνητρα της απόδρασης μέσω πρόωρων εκλογών έχουν αυξηθεί κατακόρυφα σε σχέση με 6 μήνες νωρίτερα και ιδίως με 9 μήνες ή περισσότερο. Η αλήθεια είναι όμως πως ο χρόνος για την κυβέρνηση είχε αρχίσει να μετρά αντίστροφα ένα χρόνο νωρίτερα περίπου, όταν πέρυσι τέτοια εποχή είχε γίνει γνωστό το μείγμα της οικονομικής πολιτικής με το οποίο σκόπευε να πετύχει τους στόχους του μνημονίου.
Αυτό όμως ήταν φανερό σε όσους διάβαζαν τις πολιτικές εξελίξεις μέσω της οικονομίας. Το βέβαιο είναι πως δεν τις διάβαζαν στην κυβέρνηση όπως επίσης ότι συνεχίζουν να παραμένουν αναλφάβητοι...
Κάθε μέρα που περνά η κυβέρνηση βρίσκεται πιο κοντά στις πρόωρες εκλογές και τη συντριβή. Το δυστύχημα είναι πως και η χώρα πλέον είναι δύσκολο να αποφύγει τη συντριβή...
Του Κώστα Στούπα στο capital.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου