Ως "Μπαμπούλας" χρησιμοποιήθηκαν και η ρήξη και το δημοψήφισμα. Τα "βαφτίσια" των νέων μέτρων έρχονται.
Η αξιολόγηση θα ολοκληρωθεί οπωσδήποτε. Επειδή, πίσω της, ο ΣΥΡΙΖΑ βλέπει την εξουσία και μόνο την εξουσία. Όσο πάει. Εβδομάδα με την εβδομάδα. Μήνα με τον μήνα.
Μέχρι να πιάσουν το καλοκαίρι του 2018 που θα μπούμε στο τέταρτο μνημόνιο. Τότε το ξανασυζητάμε... Γιατί μπορεί να αρέσει το σανό. Μπορεί να το συνηθίσουν. Και που ξέρεις...;
Αυτά συλλογίζονται στον ΣΥΡΙΖΑ καθώς ετοιμάζονται να υπογράψουν και τα εξώφυλλα... στο κείμενο της δεύτερης αξιολόγησης. Καθώς καλωσορίζουν την επιστροφή του ΔΝΤ.
Κανένα πρόβλημα δεν έχουν για τα πρόσθετα μέτρα. Τίποτε δεν σκιάζει το γάντζωμά τους στην εξουσία. Είναι λίγο πράγμα μια ακόμη διετία στο γκουβέρνο; Πότε θα την ξαναδούν;
Η υπογραφή της αξιολόγησης δεν είναι πρόβλημα. Αυτό άλλωστε δεν ψάχνει κάθε πλευρά; Στην πολιτική και στην οικονομία; Αυτό δεν είναι το πάτημα του Μητσοτάκη για εκλογές; "...Φύγετε για να περιορίσουμε την καταστροφή" δεν λέει;
Τόσο η υπογραφή όσο και η ψήφιση της συμφωνίας από τη Βουλή δεν είναι πρόβλημα. Τι τους έχουν τους 153 του "ναι σε όλα". Να τους νταντεύουν;
Θα περάσουν συμφωνία και μέτρα. Και ας εξαφανιστούν από τις περιφέρειές τους. Αν δεν τους αρέσει πάμε σε εκλογές...
Το πρόβλημα είναι άλλο. Και μάλιστα, τεραστίων διαστάσεων. Πως θα παρουσιασθεί στους ιθαγενείς (ακόμη και στο 4% της βάσης του ΣΥΡΙΖΑ) το "αυγό" του τέταρτου μνημονίου που θα γεννήσει η αξιολόγηση!!!
Γιατί το "αυγό" περιέχει μέτρα με περικοπές όχι μόνο σε μισθούς και συντάξεις αλλά και σε κρατικά μισθολόγια. Προαπαιτούμενα για πλήρη εκκαθάριση από το κράτος 29 ΔΕΚΟ και κρατικών περιουσιακών στοιχείων, αφανισμό του αφορολόγητου και πλήρη μετατροπή κάθε πολιτικής επιδομάτων. Και αν δεν εφαρμοσθούν οι μεταρρυθμίσεις αυτές πάμε σε πλεονάσματα 3,5% μέχρι το 2027.
Αλλά, για τον ΣΥΡΙΖΑ, και αυτό το πρόβλημα μπορεί να ξεπεραστεί με κατάλληλα "βαφτίσια". Παρουσιάζοντας στους ιθαγενείς (του ΟΧΙ που έγινε ΝΑΙ) ότι η αξιολόγηση μπορεί να αναφέρεται σε μέτρα που προδικάζουν μνημόνιο... Αλλά είναι απλή προειδοποίηση... Είναι κάτι σαν "πέναλτι" αν δεν κάνουμε τις μεταρρυθμίσεις του τρίτου μνημονίου...
Και γιατί τα υπογράφουμε εμείς του ΣΥΡΙΖΑ; (άσε του ΑΝΕΛ). Γιατί δεν πρόκειται να τα εφαρμόσουμε. Θα τα υπογράψουμε, για να κλείσουμε την αξιολόγηση, αλλά το καλοκαίρι του 2018 (που λήγει το τρίτο μνημόνιο) βλέπουμε τι θα κάνουμε. Μέχρι τότε όμως θα λέμε ότι δεν εφαρμόζουμε μέτρα...
Αν δεν τα υπογράφαμε όμως (θα μας πει ο ΣΥΡΙΖΑ στα "βαφτίσια") θα έπρεπε να πάμε σε ρήξη και δημοψήφισμα ή σε ρήξη και εκλογές ή (το χειρότερο) σε ρήξη και grexit.
Όταν όμως βάλαμε τον Ξυδάκη να μιλήσει για δραχμή χαλάσατε τον κόσμο. Και εσείς και η αντιπολίτευση και όλος ο ντουνιάς. Μέχρι τον Γιούνκερ και το ευρωπαϊκό σχέδιο Β΄ ζητήσατε να μάθετε (θα πουν για να δικαιολογήσουν τα περί δραχμής του Ξυδάκη).
Στη συνέχεια θα σερβίρουν την νέα λύση σωτηρίας μας. Αξιολόγηση με μέτρα που όμως δεν θα εφαρμοσθούν από τη σημερινή κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ.
Αυτό είχε κρυμμένο το σκηνικό της δραχμής. Γιατί η άλλη εξήγηση είναι ότι οι αριστεροί του ΣΥΡΙΖΑ τρελάθηκαν και θέλουν να φύγουν από την Ευρώπη (με τα σίγουρα δανεικά) και να έχουν τρεχάματα με σκίσιμο μνημονίων και έξοδο στις αγορές όπως έκαναν τα "κορόιδα" της Ιρλανδίας, της Ισπανίας, της Πορτογαλίας και της Κύπρου.
Σε ό,τι αφορά εμάς. Ποιος μας ρωτάει; Είμαστε με την πλάτη στον τοίχο. Έχουμε τη μοναδική στην Ευρώπη αριστερή κυβέρνηση που μόνοι μας διαλέξαμε. Έχουμε πρωθυπουργό τον Αλέξη Τσίπρα που μας αξίζει. Έχουμε την ανάπτυξη του Φλαμπουράρη που θα τρίβουμε τα μάτια μας... Έχουμε και τη Διαστημική Εταιρία του Παππά που μας έλειπε... Τι άλλο θέλουμε;
Του Γιώργου Κράλογλου στο capital.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου