 |
| Δώστε σημασία στον τρόπο που κοιτά ο Σουλτάνος τον Τσίπρα... |
Σταθερός άξονας της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής ήταν η αποφυγή διμερών διαπραγματεύσεων με την τουρκική ηγεσία. Αισθάνομαι σε ολόκληρο τον ελλαδικό χώρο και ιδιαίτερα σε μέρη αναψυχής και πολυτελούς διαβίωσης να υψώνονται τα φρύδια των προοδευτικών οπαδών της ειρήνης, που σε ένα επίπεδο επιφάνειας έχουν άποψη για όλα.
«Μα δε θα συζητούμε τώρα με τους γείτονές μας; Ιδιαίτερα όταν πρόκειται για μια πανίσχυρη χώρα με μεγάλες προοπτικές ανάπτυξης και όταν εργάτες, αγρότες και φοιτητές είναι όπως είναι γνωστό «αδέλφια» πάνω από τα σύνορα». Συζητήσεις και επαφές, βέβαια, όχι απλώς πρέπει να γίνονται αλλά να επιδιώκονται. Εγώ ο ίδιος, πέραν των διπλωματικών μου υποχρεώσεων, είχα και έχω φίλους από την άλλη μεριά των συνόρων και έκανα επισκέψεις εκεί με σκοπό την ανάπτυξη των σχέσεων στη Σμύρνη με πρόσκληση του εμπορικού και βιομηχανικού επιμελητηρίου, δύο ή τρεις στην Κωνσταντινούπολη για να δώσω συνεντεύξεις σε μεγάλα μέσα ενημέρωσης και για μια διάλεξη/συζήτηση στο περίφημο «PeraClub» και στην Άγκυρα για να χαιρετήσω το συνέδριο του λαϊκού (κεμαλικού) κόμματος.
Άλλο όμως οι συζητήσεις όταν γίνονται ελεύθερα και απρογραμμάτιστα και δεν δεσμεύουν πέραν της εκφοράς συγκεκριμένου λόγου και άλλο η διαπραγμάτευση όταν γίνεται από τον Πρωθυπουργό ή τον Υπουργό Εξωτερικών ή επιμέρους Υπουργό για συγκεκριμένο θέμα. Τότε, στην περίπτωση δηλαδή της διαπραγμάτευσης, τα αποτελέσματα της συζήτησης δεσμεύουν τη χώρα και πρέπει να μετουσιωθούν σε συγκεκριμένες πραγματικότητες με ανάλογες νομοθετικές πρωτοβουλίες.
Για να τα κάνω ακόμα πιο ευνόητα τα πράγματα, η διαπραγμάτευση προϋποθέτει:
- Πλήρη κοινά, εγκεκριμένα δηλαδή από την άλλη πλευρά, πρακτικά, που δεσμεύουν για το μέλλον
- Παρουσία αντιπροσωπειών που τυπικά, εκ της θέσεώς των ή ουσιαστικά, γιατί εφαρμόζουν αποφάσεις κυριαρχικού οργάνου όπως η εθνοσυνέλευση ή η Βουλή, έχουν τη δυνατότητα να αναλάβουν δεσμευτικές υποχρεώσεις για το μέλλον
- Πρόβλεψη πριν από την έναρξη της συνάντησης γενικού νομικού πλαισίου, το οποίο λειτουργεί δεσμευτικά π.χ. Χάρτης Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ ή του Συμβουλίου της Ευρώπης, Διεθνής Σύμβαση περί του Δικαίου της Θαλάσσης
- Πρόβλεψη προσφυγής σε συγκεκριμένη διαιτησία, αν και όταν υπάρξει διαφωνία ή διαφορετική ερμηνεία των συμφωνηθέντων
Η συζήτηση με τον κ. Ερντογάν είναι ελεύθερη δυνατότητα για τον Έλληνα Πρωθυπουργό. Μπορεί ανά πάσα στιγμή να αξιοποιήσει αυτή τη δυνατότητα της ανθρώπινης επαφής. Η διαπραγμάτευση με την Τουρκία είναι από την πλευρά του Συ.Ριζ.Α και της κυβέρνησης Τσιπρανέλ καθεστωτική ανατροπή, η οποία μπορεί ευκολότατα να ερμηνευτεί ως εσχάτη προδοσία, γιατί η κυβέρνηση και ο Πρωθυπουργός γνωρίζουν ποιες θα είναι οι συνέπειες μιας τέτοιας διαπραγμάτευσης και εν πάσει περιπτώσει, αν δε γνώριζαν, όφειλαν να ενημερωθούν μελετώντας τους σχετικούς φακέλους και ρωτώντας τα εξειδικευμένα και υψηλοτάτου επιπέδου στελέχη του Υπ.Εξ και τους συναδέλφους τους, οι οποίοι είναι διαθέσιμοι και εν ζωή.
Οι χαριεντισμοί και άνευ λόγου τουριστικές μεταβάσεις στη χώρα, που απειλεί εμπράκτως και κατ’ επανάληψη τα σύνορά μας, μόνο για εσωτερική επίδειξη και δημαγωγία, καθιστούν τον μετακινούμενο γελοίο πρόσωπο. Επ’ αυτού δε φοβόμαστε τίποτα. Ο βρεγμένος τη βροχή δε φοβάται.
Του Θ. Πάγκαλου στο http://pangalos.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου