Η κρίση στην Ελλάδα δεν είναι προϊόν της αδιαλλαξίας της Ευρώπης. Η Ευρώπη ήταν ανέτοιμη να αντιμετωπίσει ένα βαθιά διεφθαρμένο πολιτικό και οικονομικό περιβάλλον, όπως αυτό των Αθηνών και να αποδείξει έτσι ότι τα θεσμικά της όργανα μπορούν να λειτουργήσουν σε όφελος των λαών της Ευρώπης. Αντίθετα, η γραφειοκρατία των Βρυξελλών οχυρώθηκε πίσω από ακατανόητες συμφωνίες κορυφής που απλά και μόνο έσπρωχναν το τενεκεδάκι λίγο πιο κάτω και παράτειναν έτσι το δράμα των εγκλωβισμένων πολιτών, σε μία χώρα που μοιάζει μέρα με την ημέρα όλο και περισσότερο με θάλαμο δηλητηριωδών αερίων.
Το κραχ στην Ελλάδα είναι σχεδόν βέβαιο. Δεν υπάρχει πιθανότητα να αποφύγουμε το μοιραίο υπό τις παρούσες συνθήκες. Μόνο τα μέλη της κυβερνητικής πολιτοφυλακής έχουν λόγους να τα βλέπουν όλα ρόδινα. Η απάντηση της Ευρώπης στο διαφαινόμενο τέλος είναι ήδη γνωστή: Μία πιο γενναία ανθρωπιστική βοήθεια σε σχέση με τα πεινασμένα παιδιά του τρίτου κόσμου. Μην έχετε αμφιβολία, πλησιάζουμε στον χρόνο που τα μέλη της εθνοσωτήριας κυβέρνησής μας θα υπερασπίζονται με σθένος την τοποθέτηση αγάλματος στο κέντρο της Αθήνας του δόκτορα Σόιμπλε. Πιθανότατα στο Σύνταγμα, εκεί όπου κάποτε έδρασαν οι αγανακτισμένοι, οι οποίοι και έφεραν στην εξουσία το συνεπές κίνημα του αντιμνημονίου και των «δεν πληρώνω»…
Η Ελλάδα χρειάζεται μία λογική κυβέρνηση και μία πραγματική επανάσταση μεταρρυθμίσεων για να ελπίζει ότι μία ημέρα θα επιστρέψει στην καθημερινότητα. Αυτές είναι αποκλειστικά και μόνο αποφάσεις του ελληνικού λαού. Ο ελληνικός λαός θα αποφασίσει αν θέλει μία λογική ή μία λαϊκίστικη κυβέρνηση. Αν θέλει μεταρρυθμίσεις ή όχι. Στο κάτω – κάτω της γραφής δεν μπορεί κανείς να αποτρέψει την αυτοχειρία από έναν αποφασισμένο γι αυτό λαό.
Αυτό που μπορεί να κάνει η Ευρώπη για την Ελλάδα είναι η δημιουργία ενός κατάλληλου μηχανισμού βοήθειας, έτσι ώστε η χώρα να μπορέσει να δεχτεί επενδύσεις και να αναπνεύσει. Για παράδειγμα, είναι αδιανόητο οι Γερμανοί, που έχουν αλλάξει τόσες πολλές φορές τους κανόνες του παιγνιδιού για λογαριασμό τους, να μην δέχονται να δημιουργηθεί στην Ελλάδα ένα παράλληλο τραπεζικό σύστημα, όπως έχουν και στην πατρίδα τους. Να μην ευνοούν την δημιουργία μιας αναπτυξιακής τράπεζας. Με ευχολόγια δεν πρόκειται να βγάλουμε το κεφάλι μας από τον βούρκο. Χρειάζεται ένα χέρι να μας τραβήξει έξω.
Η εμμονή των Γερμανών σε μία τιμωρητική λογική ικανοποιεί μόνο τους ηδονοβλεψίες της «ηθικής» που κρύβονται πίσω από ένα δήθεν πλαίσιο κανόνων, το οποίο και θυμίζει σκληρούς και απάνθρωπους κανόνες θρησκευτικής σέχτας. Η Ευρώπη αντιμετωπίζει σήμερα αδιέξοδα κι ο λόγος δεν είναι το ευρώ. Αλλά η αρχιτεκτονική της, η οποία και υποστηρίζει την γερμανική εκδοχή της Ευρώπης.
Η Ελλάδα δεν μπορεί να αναπνεύσει σε αυτό το περιβάλλον. Πως θα έρθει η ανάπτυξη δίχως επενδύσεις και δίχως εργαλεία; Ο κ. Τσίπρας έκανε μία απίστευτα κακή συμφωνία με την Ευρώπη. Η υπερήφανη διαπραγμάτευσή του κατέληξε στο να παραδώσει την χώρα στα χέρια των δανειστών για τις επόμενες δεκαετίες. Είναι μία συμφωνία που δεν είναι βιώσιμη από την φύση της. Αυτή η κυβέρνηση πούλησε στον ελληνικό λαό το αφήγημα της σύγκρουσης και επέλεξε τον δρόμο των οδυνηρών και ολέθριων συμβιβασμών. Οι επόμενες κυβερνήσεις είναι υποχρεωμένες να επανακαθορίσουν τις σχέσεις της χώρας με την Ευρώπη και να πετύχουν μία βιώσιμη συμφωνία. Αν θέλουμε να συνεχίσει να υπάρχει αυτή η χώρα.
Η Ευρώπη είναι το κοινό μας σπίτι. Το μέλλον της Ελλάδας είναι στην Ευρώπη. Αλλά αυτή η σχέση απαιτεί σχέσεις εμπιστοσύνης. Δεν μπορεί να λειτουργήσει με μία Γερμανία που θέλει την Ελλάδα μόνο ως αποθήκη μεταναστών. Ούτε όμως και με την Ελλάδα να μην έχει ξεκαθαρίσει με το παρελθόν της και τα λάθη της και να μην έχει αποφασίσει ότι πράγματι θέλει να γίνει μία σύγχρονη δυτική χώρα.
Θανάσης Μαυρίδης στο liberal.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου