Ενός ζητήματος που κάθε μέρα όχι απλώς μεγαλώνει, αλλά κι επεκτείνεται και αποκτά και άλλες πλευρές που θέλουν διαχείριση. Ενός προβλήματος που ναι μεν μεγάλωσε διεθνώς χωρίς ευθύνη της κυβέρνησης, αλλά και η ίδια έδωσε το «πράσινο φως» με τις κινήσεις της για να «έλθει» όλο το πρόβλημα στη χώρα μας και τώρα να έχει γίνει «μη διαχειρίσιμο». Και όχι μόνον αυτό, αλλά εδώ και έναν χρόνο, και παρά τις επισημάνσεις, όχι μόνον διεθνών οργανισμών αλλά ακόμα και υπουργών (π.χ. Γιάννης Πανούσης) δεν έκανε τίποτε για να προετοιμαστεί.
Έτσι, φτάσαμε σήμερα στην κατάσταση σχεδόν χάους στο ζήτημα, όπου χιλιάδες εξαθλιωμένοι πρόσφυγες και μετανάστες περιφέρονται στην πρωτεύουσα και στη χώρα, συνωστίζονται στα σύνορα, χωρίς να ξέρουν τίποτα για το αύριο. Και η κυβέρνηση δείχνει να τα έχει χαμένα, να μην έχει κανένα σχέδιο, να κινείται με πρωτοβουλίες υπουργών ή άλλων μηχανισμών και γενικότερα να είναι στην κατάσταση ας δούμε το σήμερα και αύριο έχει ο Θεός.
Τώρα, λοιπόν, προσπαθεί, μην έχοντας σχέδιο και χωρίς να έχει κινηθεί όπως θα έπρεπε στους ευρωπαϊκούς μηχανισμούς, να καλύψει επικοινωνιακά το όλο ζήτημα, μια και αντιλαμβάνεται ότι η παρουσία, διαμονή και κίνηση των χιλιάδων προσφύγων και μεταναστών, που κάθε μέρα πολλαπλασιάζονται στα νησιά, στα σύνορα, στις πλατείες των πόλεων και στις εθνικές οδούς, προκαλεί μεγάλη λαϊκή αντίδραση που μπορεί να οδηγήσει σε δραματικές καταστάσεις και ιδιαίτερα αρνητικές για την κυβέρνηση.
Από τη μία, λοιπόν, απαγορεύει τις κάμερες, τους φωτογράφους και τους δημοσιογράφους στα κέντρα φιλοξενίας, αλλά και στο λιμάνι του Πειραιά, με προφανή σκοπό να μην βλέπουν τόσο στο εξωτερικό όσο και οι Έλληνες πολίτες την κατάσταση που έχει δημιουργηθεί.
Προσπαθεί να δείξει ότι όλα είναι ελεγχόμενα, με δηλώσεις υπουργών, ορισμένοι όμως εκ των οποίων, μην έχοντας πολιτική πείρα, λένε ανοιχτά την πραγματικότητα. Όπως χθες ο Γιάννης Μουζαλας, που είπε πως για 2-3 χρόνια η Ελλάδα θα είναι χώρος διαμονής εκατό και πλέον χιλιάδων προσφύγων…
Μέσα, λοιπόν, σε αυτό το πλαίσιο της επικοινωνιακής διαχείρισης του προβλήματος, αναζητεί τώρα χώρους να φιλοξενηθούν όλες αυτές οι χιλιάδες ανθρώπων. Και βρήκε πάλι μέσα στη γενική σύγχυση της την εύκολη λύση. Ζητά από δήμους και τράπεζες να διαθέσουν τις κατασκηνώσεις τους για τη διαμονή των προσφύγων.
Ζητά δηλαδή να ακυρωθούν στην ουσία όλα τα προγράμματα διακοπών των παιδιών το καλοκαίρι, μια και θέλει να χρησιμοποιήσει τις ιδιωτικές αυτές εγκαταστάσεις για να καλύψει την ανυπαρξία του κράτους.
Μόνον που δεν είναι σίγουρο ότι οι απαντήσεις θα είναι θετικές. Κι αυτό γιατί, εκτός όλων των άλλων, οι δήμοι ακόμα περιμένουν τα αποθεματικά τους, που το κράτος πήρε πέρυσι για να καλύψει κενά…
Δεν υπάρχει δηλαδή καμία εμπιστοσύνη.
Επίσης, δεν είναι δυνατόν να ξεκινά μια τέτοιου είδους κάλυψη αναγκών, που είναι σαφές ότι δεν αποτελεί προσωρινή λύση αλλά τείνει να γίνει μόνιμη. Αν σκεφτεί κανείς ότι ο υπουργός Παιδείας μάλιστα μιλά για εκπαίδευση των παιδιών τους επόμενους μήνες.
Σύγχυση, προσπάθεια επικοινωνιακής διαχείρισης του θέματος για μείωση του πολιτικού κόστους, μετάθεσης των ευθυνών του κράτους σε άλλους, κανένας σχεδιασμός για το αύριο. Αυτές είναι οι γραμμές της πολιτικής της κυβέρνησης στο ζήτημα. Και όπως φαίνεται, οδηγούμαστε «στα βράχια».
Υ.Γ.: Ακόμα και στο θέμα της διαχείρισης των κονδυλίων δεν μας εμπιστεύονται από την Ευρώπη. Μόλις άκουσαν τους υπουργούς να λένε πως θα γίνει κατάσταση έκτακτης ανάγκης για να μπορούν να προσληφθούν άνθρωποι για διαχείριση της κατάστασης, αποφάσισαν τα χρήματα να πάνε σε ΜΚΟ και άλλες ανθρωπιστικές οργανώσεις και όχι στην κυβέρνηση…
Του Π. Τρουπιώτη από το xrimatistirio,gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου