Ένα κόμμα , που σε πολλές από τις χώρες της προηγμένης πολιτικά και κοινωνικά Ευρώπης, έχει παίξει κεντρικό ρόλο στην ανάπτυξη των κοινωνιών και οι εκπρόσωποι του έχουν βρεθεί για δεκαετίες στην ηγεσία πολλών ευρωπαϊκών χωρών, μόνοι ή σε συμμαχία με τους συντηρητικούς. Κάτι που και ακόμα ισχύει σε πολλές Ευρωπαϊκές χώρες. Πάντως οι σοσιαλδημοκράτες και στις Ευρωπαϊκές χώρες αλλά και στο Ευρωκοινοβούλιο, αποτελούν ένα βασικό πυλώνα του πολιτικού συστήματος.
Δυστυχώς στην χώρα μας, ιδίως μετά την μεταπολίτευση του 1974, αναπτύχθηκε το πολιτικό σύστημα με ένα ιδιότυπο «βαλκανικό-περιφερειακό» τρόπο. Τα «αριστερά» αντανακλαστικά της κοινωνίας, λογω του εμφύλιου και της δικτατορίας, δεν άφησαν να αναπτυχθεί ένα τέτοιο κόμμα , αφού η λέξη σοσιαλδημοκράτης εθεωρείτο τότε περίπου ως «δεξιός». Καλλιέργησε και το σχετικό κλίμα ο Αντρέας Παπανδρέου, για δικούς του εκλογικούς λόγους και έτσι, αν και μετά το 1989 , το ΠΑΣΟΚ εστράφη προς αυτή την κατεύθυνση αργά αλλά σταθερά, κανείς δεν ήθελε να το πει.
Και ακριβώς γι αυτό, μεγάλο μέρος των ψηφοφόρων του, οδηγήθηκε πολύ εύκολα στο Σύριζα, ακούγοντας τα συνθήματα του ΠΑΣΟΚ του 1974 και έχοντας στο μυαλό ότι «θα γίνει πολυτελής επανάσταση»…
Μόνον που τα πράγματα δεν εξελίχτηκαν όπως έλπιζαν.
Ο ιδεοληπτικός Σύριζα, με την περιθωριακή απήχηση των ιδεών του, γιγαντώθηκε ως κίνημα διαμαρτυρίας και λογω των υποσχέσεων στους πληττόμενους μεσοαστούς της χωράς.
Τώρα όμως που ήλε η ώρα της ικανοποίησης των υποσχέσεων, η ώρα των πράξεων, όλα έγιναν διαφανή. Και η απογοήτευση γιγαντώθηκε.
Ένα μεγάλο μέρος των ψηφοφόρων του Σύριζα τον Σεπτέμβριο, σχεδόν το μισό ποσοστό του, αναζητεί ήδη πολιτική στέγη. Πολιτική στέγη κοντά στις απόψεις που έχει (ή θεώρει ότι έχει). Μια πολιτική στέγη που για μεγάλο ποσοστό αυτού του κόσμου δεν μπορεί να είναι η ΝΔ.
Έτσι, είναι σήμερα η χρυσή ευκαιρία για την κεντροαριστερά να φτιάξει τον ελληνικό σοσιαλδημοκρατικό πόλο. Έναν πόλο που μπορεί να συσπειρώσει όχι μόνον τα κόμματα και τα στελέχη όσων κινούνται στον χώρο αυτό ( ΠΑΣΟΚ, ΔΗΜΑΡ, ΠΟΤΑΜΙ κλπ) αλλά και άλλων κινήσεων και μεμονωμένων ατόμων.
Έναν πόλο όμως με συγκεκριμένα και σαφής σοσιαλδημοκρατικά χαρακτηριστικά , χωρίς την κυριαρχία παλαιών προσώπων. Έναν πόλο με συγκεκριμένες απόψεις και σαφή διαχωρισμό από τον αριστερίστικο λαϊκισμό του Σύριζα. Έναν πόλο με δραστήρια άτομα της κοινωνίας και όχι «τα υπόλοιπα του κακού ΠΑΣΟΚ» που βρήκαν εύκολη στέγη στον Σύριζα.
Μια τέτοια κίνηση, που θα βάλει στην άκρη προσωπικές φιλοδοξίες και άλλες αγκυλώσεις , μπορεί εύκολα να ανακάμψει εκλογικά, να αποτελέσει ένα μεγάλο πόλο υποδοχής των απογοητευμένων και εξαπατημένων από τον Σύριζα κεντρώων και κεντροαριστερών ψηφοφόρων και στην συνέχεια να γίνει ένα από τα δυο βασικά στοιχεία του πολίτικου συστήματος της χωράς.
Τώρα είναι η χρυσή ευκαιρία. Αν δεν το τολμήσουν το κενό θα το καλύψει άλλος. Είτε υπάρχοντα σχήματα (έστω προσωρινά) είτε νέα. …
Του Π. Τρουπιώτη
ΥΓ Το άρθρο αυτό έχει γραφτεί πριν από τα αποτελέσματα του συνεδρίου του Ποταμιού, το οποίο ,μπορεί και πρέπει να αποτελέσει κομμάτι αυτού του νέου σοσιαλδημοκρατικού πόλου στην χωρά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου