Και αυτή την φορά , δεν θα αποτελεί « πρόβλημα των νησιών», όπως περίπου το αντιμετωπίσαμε στην Αθήνα και σε άλλες μεγάλες πόλεις της χώρας το περασμένο καλοκαίρι, αλλά πρόβλημα όλων των κάτοικων και ιδιαίτερα των κάτοικων της πρωτεύουσας. Και θα είναι πρόβλημα εκρηκτικό από όλες τις πλευρές όσο και αν κάποιοι δεν θέλουν να το παραδεχτούν , για πολλούς λόγους.
Η Κυβέρνηση , που το αντιμετώπισε όχι μόνον «ελαφρά τη καρδία’ αλλά και με άλλη λογική από αυτή που έπρεπε , μια και εγκλωβισμένη σε διαφορές ιδεοληψίες και υποσχέσεις και έχοντας μια λανθασμένη εικόνα για την κατάσταση, έκανε τους πρώτους μήνες της διακυβέρνησης της χώρας , ότι ακριβώς δεν έπρεπε να κάνει. Ανέτρεψε όλα τα δεδομένα. Έκλεισε τα στρατόπεδα όπου υπήρχαν
( έστω και αν οι συνθήκες λειτουργίας τους δεν ήταν και οι καλύτερες δυνατές), χαλάρωσε μέχρι διακοπής τους ελέγχους στα θαλασσιά σύνορα αλλά και μέσα στον κορμό της χώρας ενώ έδωσε προς το έξω και το αντίθετο μήνυμα από αυτό που έπρεπε. Είπε περίπου, είμαστε εδώ, φιλόξενοι, έτοιμοι να δεχθούμε όσους θέλουν να έλθουν.
Και βέβαια ήλθαν. Δυστυχώς, όχι μόνοι τους αλλα «βοηθούμενοι» από τους κάθε είδους νταβατζήδες των διεθνών αυτών κυκλωμάτων που θησαυρίζουν από τον πόνο και την
δυστυχία των άλλων. Και βέβαια σε αυτά τα κυκλώματα μετέχουν και Έλληνες κάθε επαγγέλματος,
για να μην το ξεχνάμε.
Και βέβαια , δεν ήλθαν μόνον πολίτες από την εμπόλεμη περιοχή της Συρίας, αλλά και κάθε είδους οικονομικοί και άλλοι πρόσφυγές από κάθε περιοχή της Μ Ανατολής, της Αφρικής αλλά και γενικότερα της Ασίας.
Η κυβέρνηση , ακόμα και τότε εγκλωβισμένοι σε ιδεοληψίες και με υπουργούς που παλαιοτέρα μετείχαν σε κινήσεις του στυλ «δεν υπάρχουν σύνορα , ο κόσμος είναι ελεύθερος» και αλλά παρόμοια, δεν κατάλαβε τίποτε. Απλώς συνέχισε την ίδια τακτική. Η οποία, συνδυαζόμενη με την
αύξηση της έντασης της κρίσης στην Συρία και την πολιτική της Τουρκίας να έχει τα σύνορα της με την χώρα μας ουσιαστικά φυλακτά, δημιούργησαν την κατάσταση που όλοι ξέρουμε.
Κι όμως η κυβέρνηση ακόμα και τότε , άρχισε να ελπίζει πως το πρόβλημα θα λυθεί μόνο του αφού «όλοι θέλουν να πάνε στην β Ευρώπη».
Μόνον που ξέχασε ότι οι άλλες Ευρωπαϊκές χώρες δεν είναι ένα ξέφραγο αμπέλι στο οποίο ο καθένας μπαίνει και βγαίνει οπότε θέλει.
Ξέχασε επίσης τι σημαίνει Σέγκεν και τι διαφορά υπάρχει για το Ευρωπαίος και μη Ευρωπαίος πολίτης. Έτσι, ξαφνιάστηκε όταν οι άλλες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης (και όχι μόνον) αντέδρασαν στα δικά μας ανοιχτά σύνορα, ζήτησαν να τα φυλάμε και τελικά ύψωσαν φράχτες.
Έτσι, σήμερα , ένα χρόνο μετά , η κυβέρνηση , φαίνεται πως κατανόησε αυτό που έβλεπαν από την αρχή σχεδόν όλοι οι πολίτες που δεν έχουν ιδεοληψίες. Ότι κινδυνεύουμε να γίνουμε ένα «ανοιχτό στρατόπεδο μεταναστών».
Κάτι που σημαίνει προβλήματα στην οικονομία, στην κοινωνία, βία, εγκληματικότητα, σεξουαλικά εγκλήματα και προβλήματα υγείας . Πέραν του κινδύνου της πιθανής αλλαγής κοινωνικής σύνθεσης της χώρας.
Τώρα λοιπόν ο αρμόδιος υπουργός , ο κ Μουζαλας, δηλώνει ότι «όσοι περνούν στην Ελλάδα από τα
τουρκικά παράλια είναι κατά 50% παράνομοι μετανάστες και κατά 50% πρόσφυγες όταν πριν από δύο μήνες η αναλογία ήταν 80% πρόσφυγες και 20% παράνομοι μετανάστες».
Το πρόβλημα δηλαδή , το παραδέχεται και η κυβέρνηση μετά όμως από ένα χρόνο λαθών και πειραματισμών με «ιδεοληπτικό πρόσημο» αλλά παραδέχεται και ότι « είναι υπαρκτός ο κίνδυνος να κλείσουν τα σύνορα και να εγκλωβιστούν πρόσφυγες και μετανάστες στην Ελλάδα μετά την αλλαγή στάσης των ευρωπαϊκών χωρών στο θέμα της διαχείρισης των συνόρων τους».
Μόνον που η παραδοχή για να έχει άξια, πρέπει να συνοδεύεται από αποδοχή ότι ως τώρα έχει ακολουθήσει λανθασμένη τακτική αλλά και με την λήψη μέτρων για την αναστροφή της κατάστασης.
Μόνον που η κυβέρνηση , τελικά ούτε θέλει (ίσως μάλιστα δεν το έχει καταλάβει ακόμα) να παραλεχθεί ότι έκανε τραγικά λάθη στο ζήτημα , ούτε έχει την τόλμη να πάρει τα μέτρα που είναι αναγκαία για να υπάρξει μια στοιχειώδης έστω ρύθμιση του θέματος.
Ίσως λοιπόν το ζήτημα αυτό να αποτελέσει και την αχίλλειο πτέρνα της, το επόμενο διάστημα …
Του Π. Τρουπιώτη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου