Μια μεταρρύθμιση που θα αλλάξει όπως λένε όλοι οι υπουργοί, λες και αυτός που τους γράφει τους σχετικούς λογούς , είναι ο ίδιος, τα δεδομένα στην εκπαίδευση , θα την βάλει στην νέα εποχή και αλλά παρόμοιο.
Από τον κανόνα αυτό βέβαια δεν θα μπορούσε να ξεφύγει και η σημερινή κυβέρνηση , η κυβέρνηση «πρώτη-δεύτεροη φορά αριστερά». Έτσι ο νέος υπουργός Παιδείας αποφάσισε και αυτός να κάνει «εθνικό διάλογο για την παιδεία», πιθανόν τον πέμπτο η έκτο διάλογο τα τελευταία χρόνια…
Έναν διάλογο στον οποίο θα μετάσχουν λέει όλοι οι εμπλεκόμενοι στην Παιδεία αλλά και άλλοι φορείς και παράγοντες της κοινωνίας και φαντάζομαι κάθε είδους συλλογικότητες , όπως συνήθως τις ονομάζουμε εδώ στην χωρά μας, κάτι περίεργες, ομαδοποιήσεις. Ας είναι.
Βέβαια, επειδή φαντάζομαι ότι στην κυβέρνηση βιάζονται, ο διάλογος λέει θα διαρκέσει από τα μέσα Ιανουαρίου ως τον Μάρτιο. Μέσα σε αυτούς τους δυο μήνες , όλοι αυτοί οι φορείς θα μετάσχουν σε διάλογο και θα καταλήξουν σε αλλαγή του εκπαιδευτικού συστήματος.
Κάτι τέτοιο χρονικά δεν το έχει πτυχή κανείς , αλλά ας πούμε ότι αυτοί εδώ είναι «τσακάλια». Βέβαια, όλο το έργο μοιάζει στημένο , για να είμαστε ειλικρινείς και σαν να υπάρχει έτοιμο ένα σχέδιο αλλαγής των της παιδείας. Και δεν χρειάζεται πολύς κόπος για να καταργήσει ότι καλό έχει γίνει στην παιδεία τα τελευταία χρόνια , ιδίως στην ανωτάτη , μια και άνετα και εύκολα μπορείς να επαναφέρεις το παλαιό (και φαύλο) καθεστώς.
Από την άλλη βέβαια , είναι ερώτημα ποιοι τελικά θα μετάσχουν σε όλη αυτή την διαδικασία, γιατί ήδη ακούω φωνές διαμαρτυρίας από κόμματα και φορείς και για τον τόνο αλλά και για την οργάνωση του όλου εγχειρήματος. Καθώς επίσης και θυμάμαι ήτοι τα στελέχη του Σύριζα, ήταν τα πρώτα που έφευγαν καταγγέλλοντας από τις προηγούμενες σχετικές προσπάθειες, αν δεν τις διέλυαν κιόλας με σειρά κινητοποιήσεων.
Και βέβαια, υπάρχει αυτή την στιγμή , ο μεγάλος προβληματισμός στο σύνολο των κόμματων της αντιπολίτευσης αλλά και πολλών επιστημονικών φορέων, για τον στόχο όλης αυτής της βιαστικής κίνησης.
Γιατί δεν είναι λίγοι αυτοί που μιλούν και για προσπάθεια αλλαγής φιλοσοφίας και λογικής στο σύνολο της εκπαίδευσης από την μια , αφού ήδη προτεραιότητα φαίνεται να τίθεται η αλλαγή των βιβλίων της ιστορίας ή η κατάργηση του μαθήματος των θρησκευτικών.
Παράλληλα φαίνεται ότι γίνεται μια προσπάθεια ψηφοθηρίας, μέσω αλλαγών που θα επιτρέψουν σε όλους να εισέρχονται στην ανωτάτη εκπαίδευση. Ισότητα δηλαδή , μόνον που θα είναι προς τα κάτω.
Υπάρχουν βεβαίως και οι διαφορές εξαγγελίες για μετατροπή όλων των σχολειών σε ολοήμερα, 14 Χρόνη υποχρεωτική εκπαίδευση (!!!), χιλιάδες προσλήψεις εκπαιδευτικών, αλλαγή της τεχνικής εκπαίδευσης και αλλά παρόμοιο. Μόνον που τελικά αυτές οι εξαγγελίες είναι απλώς έκφραση προθέσεων, μια και τα χρήματα δεν υπάρχουν για κάτι τέτοιο.
Ίσως λοιπόν ο νυν υπουργός Παιδείας να φροντίσει να λειτουργήσει το σύστημα που υπαρχή σήμερα, να φροντίσει να λειτουργούν ικανοποιητικά τα σχολειά, να αξιολογηθούν οι εκπαιδευτικοί, να μην βρίσκονται σε κατάληψη τα πανεπιστήμια, και αλλά «πεζά» και αφού τα καταφέρει αυτά, ας δει , σε συνεργασία με το σύνολο των κόμματων , πως μπορεί να γίνει μια συνολική αλλαγή στην παιδιά που θα πρέπει να έχει τουλάχιστον βάθος χρόνου ανάπτυξης 5-7 χρόνια.
Όλα τα αλλά είναι απλώς κουτοπονηριές και κινήσεις «εκ του πονηρού».
Του Π. Τρουπιώτη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου