Η συμμετοχή αυτή έρχεται από μακριά και πηγαίνει μακριά.
Έρχεται από τις εκλογές της 25ης Ιανουαρίου και περνά μέσα από όλη την περιπέτεια όπως την έζησε η χώρα τον τελευταίο δραματικό χρόνο, ίσως έναν από τους δραματικότερους της μεταπολιτευτικής Ιστορίας της.
Έρχεται από τις εκλογές της 20ής Σεπτεμβρίου, όταν μέσα σε εξαιρετικά αντίξοες και έντονα προπαγανδιστικές συνθήκες, η Νέα Δημοκρατία κατόρθωσε να συσπειρώσει τις δυνάμεις της και να εξασφαλίσει ένα ποσοστό κοντά στο 30%, αν και έχει αποδειχθεί πως μετά από μια πρώτη εκλογική ήττα, το κόμμα που κερδίζει βλέπει τα ποσοστά του να διογκώνονται λόγω των αυξημένων προσδοκιών, ενώ ο ηττημένος βλέπει τα ποσοστά του να συρρικνώνονται.
Ο κόσμος έλαβε μαζικά (και πολύ υπομονητικά) μέρος στην διαδικασία, γιατί τα περισσότερα μηνύματα ήθελε να στείλει στην κυβέρνηση.
Η συμμετοχή έστειλε περισσότερα μηνύματα εξωστρέφειας, ο κόσμος ήθελε να κάνει ένα βήμα μπροστά και να δηλώσει «παρών».
Ψήφισαν δηλαδή περισσότερο με το βλέμμα στραμμένο προς την πατρίδα και λιγότερο προς το εσωκομματικό πεδίο. Βγήκαν από τον αυστηρά «κομματικό εαυτό» τους.
Από εκεί και πέρα, έκαναν και τις επιλογές τους.
Και εδώ είναι που φαίνεται πως η συμμετοχή πηγαίνει μακριά.
Οι ψηφοφόροι έκαναν επιλογές κοινοβουλευτικές σε συντριπτικό συνολικό ποσοστό και αποφάσισαν πως ο αρχηγός του κόμματός πρέπει να βρίσκεται στο κοινοβούλιο.
Τα δε ποσοστά – με δεδομένο ότι υπήρχαν τέσσερις υποψηφιότητες – είναι δηλωτικά των προτεραιοτήτων που έβαλε ο κόσμος.
Δηλαδή, πρώτα η ενότητα και η ετοιμότητα έναντι μιας καταστροφικής κυβέρνησης και μετά οι αλλαγές.
Αν και δεν υπήρξε υποψήφιος που να συγκέντρωσε την απόλυτη πλειοψηφία, το μήνυμα των προτεραιοτήτων είναι σημαντικό και πρέπει να ληφθεί υπόψη.
Ο δεύτερος γύρος λαμβάνει συνήθως τα συγκρουσιακά χαρακτηριστικά ενός αγώνα μπαράζ.
Και ένας τέτοιος αγώνας εμπεριέχει τον κίνδυνο νόθευσης του μηνύματος των προτεραιοτήτων…
www.elzoni.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου