Η σκηνή που θα σας περιγράψουμε είναι πέρα για πέρα πραγματική: Βρισκόμαστε στις σκληρές μέρες του 2012. Τότε που το σημερινό κυβερνών κόμμα έσπερνε ανέμους στις πλατείες των αγανακτισμένων. Αντιπροσωπεία του κόμματος, λοιπόν, πήρε σβάρνα τράπεζες και θεσμικούς φορείς, σε μία προσπάθεια να διαδηλώσει την ιερή του αποστολή να προστατεύσει τα σπίτια του λαού από τα γαμψά νύχια του καπιταλισμού.
«Να μην δώσετε τα λεφτά στις τράπεζες, να πληρώσετε με αυτά τα στεγαστικά δάνεια του κοσμάκη», είπε Εκείνος! Οι συνομιλητές του κοιτάχτηκαν στα μάτια, με μία αίσθηση πανικού που προκαλούσε η διαπίστωση ότι βρισκόντουσαν στην πυριτιδαποθήκη και δίπλα τους ένα παιδί έπαιζε με τα σπίρτα.
Που είναι το κακό; Περισσότερο λαϊκιστής κανείς, πεθαίνει. Ακόμη και σήμερα αντιμετωπίζουν το πρόβλημα με πρωτοφανή επιπολαιότητα, ξεχνώντας ότι είναι πλέον στην εξουσία. Κάποιος να τους θυμίσει, επίσης, ότι τα κόκκινα δάνεια γιγαντώθηκαν ως φαινόμενο επί των ημερών τους…
Αν πραγματικά ήθελαν να προστατεύσουν την περιουσία των Ελλήνων και τους πραγματικά αδύναμους θα προσπαθούσαν να βάλουν κανόνες στο παιγνίδι και δεν θα έβαζαν μέσα σε ένα τσουβάλι όλους τους δανειολήπτες. Άλλο πράγμα είναι η πρώτη κατοικία των 100 τετραγωνικών στο Περιστέρι και άλλο εκείνη των 200 τετραγωνικών στην Κηφισιά και στο Μαρούσι. Επίσης, άλλο είναι να έχει πληρώσει κάποιος το 60% ή το 40% των δόσεών του και στην συνέχεια να έχει πληγεί από την κρίση και άλλο να μην έχει πληρώσει ούτε ένα ευρώ και να περιμένει να πληρώσουμε όλοι εμείς οι υπόλοιποι το χρέος του. Προτάσεις δεν έχουμε ακούσει. Μονάχα άναρθρες κραυγές λαϊκισμού…
Ο νόμος Κατσέλη δεν προστάτευσε τους δανειολήπτες. Ήταν το χαλί πάνω στο οποίο περπάτησε το σημερινό τέρας των κόκκινων δανείων. Η ζημιά τώρα έγινε. Τουλάχιστον να προσπαθήσουμε να την περιορίσουμε. Κάηκε αυτό το χωριό, να μην καεί και το διπλανό!
Οι τιμές των ακινήτων είναι μεγαλύτερο πρόβλημα κι από αυτό ακόμη των κόκκινων δανείων. Όταν κάποιος έχει πάρει ένα δάνειο ύψους 100.000 ευρώ, για παράδειγμα, και η αντίστοιχη τιμή του ακινήτου του έχει υποχωρήσει στις 50.000 ή στις 30.000 ευρώ, δεν «καθαρίζει» από την υποχρέωσή του αν η τράπεζα του πάρει το σπίτι! Οφείλει ένα ακόμη! Σύμφωνα με τα όσα ορίζει το νομικό μας σύστημα, ο δανειολήπτης είναι υπεύθυνος για το δάνειο με το σύνολο της περιουσίας του και όχι μόνο με το ακίνητο που ενεχυρίασε η τράπεζα!
Για να το ξαναδούμε! Η τράπεζα έδωσε ένα δάνειο και έκρινε ότι με την εγγύηση που ζήτησε το δάνειό της ήταν εξασφαλισμένο. Όσο λάθος έκανε ο δανειολήπτης που αγόρασε «ακριβά», άλλο τόσο λάθος έκανε και η τράπεζα που θεώρησε εκείνη την δεδομένη χρονική στιγμή ότι έπρεπε να δώσει το δάνειο. Γιατί, λοιπόν, να τιμωρείται μόνο ο δανειολήπτης με το να θεωρείται υπεύθυνος με το σύνολο της περιουσίας του;
Επιμένουμε σε αυτό το σημείο επειδή η σημερινή κατάσταση, που απειλείται να βγουν στο σφυρί εκατοντάδες χιλιάδες ακίνητα, είναι μία από τις αιτίες της γιγάντωσης των κόκκινων δανείων. Επειδή ακριβώς εξαφανίζει την αγοραστική ζήτηση και ωθεί τις τιμές των ακινήτων στα τάρταρα.
Αν ήθελαν να αντιμετωπίσουν τα κόκκινα δάνεια θα έψαχναν τρόπους για να αυξηθούν οι τιμές των ακινήτων κι αυτοί κάνουν το ακριβώς αντίθετο! Και δεν μας λένε το πιο σημαντικό! Το μεγάλο πρόβλημα δεν είναι τα κόκκινα στεγαστικά δάνεια, τα οποία με μία επιμήκυνση μπορούν στην συντριπτική τους πλειοψηφία να «ασπρίσουν», αλλά τα μεγάλα κόκκινα δάνεια της διαπλοκής! Τα δάνεια που έγιναν καταθέσεις στο εξωτερικό, στο μεγαλύτερο πλιάτσικο των τελευταίων δεκαετιών. Αναρωτιόμαστε, λοιπόν, αν το να πουλάνε το χαρτί του λαϊκισμού στα στεγαστικά δάνεια είναι τόσο αθώο όσο δείχνει ή τελικά είναι το χαλί που σκεπάζει την άρνηση των κυβερνήσεων να αλλάξουν τον επιχειρηματικό χάρτη της χώρας, ευνοώντας την επιχειρηματικότητα μέσα από την θέσπιση κανόνων δικαίου και ίσων ευκαιριών για όλους.
Το πραγματικό πρόβλημα των κόκκινων δανείων δεν είναι τα στεγαστικά. Τα στεγαστικά, απλά, φέρνουν ψήφους. Οι δουλειές γίνονται με τα άλλα δάνεια. Εκείνα της διαπλοκής…
Θανάσης Μαυρίδης από το liberal.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου