Επενδύσεις μεγάλες, πολύ γρήγορα που να μπορούν να τονώσουν την παραγωγική βάση της χώρας.
Επενδύσεις που από την μια θα δώσουν μια ανάσα στην χώρα και θα δώσουν αισιοδοξία για οικονομική ανάπτυξη και καταπολέμηση της ανεργίας και από την άλλη θα βοηθήσουν σημαντικά στην εικόνα τις χώρας στις διεθνείς αγορές. Θα δώσουν μια αίσθηση ότι κάτι αλλάζει στην Ελλάδα.
Όπως λένε οι ασχολούμενοι με τις επιχειρήσεις και τις επενδύσεις, μια επένδυση φέρνει μια άλλη. Και μάλιστα όσο μεγαλύτερη είναι η επένδυση και όσο σε πιο σταθερό έδαφος γίνεται, τόσο πιο μεγάλες είναι και οι επόμενες επενδύσεις.
Η χώρα μας, παρά το ότι έχει καταρρεύσει οικονομικά τα τελευταία χρόνια , γιατί αυτό ακριβώς έχει γίνει αν θέλουμε να βλέπουμε την πραγματικότητα, έχει ακόμα πολύ μεγάλες δυνατότητες για να μπορέσει να αναπτυχθεί.
Τόσο η στρατηγικής σημασίας θέση για τις μεταφορές, όσο και αρκετές πλουτοπαραγωγικές πηγές της άλλα και ο τουρισμός μπορούν να δώσουν ευκαιρίες σε μεγάλες επιχειρήσεις σε πολλούς τομείς να επενδύσουν στην χώρα.
Μόνον που για να μπορέσουν να υπάρξουν αυτές οι επενδύσεις –και μάλιστα γρήγορα όπως απαιτεί η κατάσταση της οικονομίας στην χώρα- πρέπει η κυβέρνηση όχι μόνον να «τρέξει» σε όλους τους ταμίες, άλλα και να αλλάξει μυαλά. Να πιστέψει δηλαδή ότι ανάπτυξη μπορεί να έλθει μόνον με προσέλκυση μεγάλων ξένων επενδύσεων και όχι πάλι με θεωρίες για κρατική χρηματοδότηση και άλλα παρόμοιο αστεία, που όχι μόνον «ναυάγησαν» διεθνώς άλλα και έφτασαν εν πολλοίς την χώρα εδώ που σήμερα είμαστε. Δηλαδή, μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας
Και πρέπει να το πιστέψει και να δημιουργήσει ένα περιβάλλον φιλικό προς τις επενδύσεις. Ένα περιβάλλον που θα προβλέπει σταθερό φορολογικό σύστημα, κίνητρα για επενδύσεις και δυναμική κίνηση στον τομέα της ιδιωτικοποίησης μεγάλων κρατικών οργανισμών , όπως για παράδειγμα τα λιμάνια και τα αεροδρόμια.
Γιατί οι ξένοι επενδυτές δεν διακινδυνεύουν τα χρήματα τους σε χώρες χωρίς οικονομική και πολιτική σταθερότητα στις όποιες μάλιστα η φορολογία των επιχειρήσεων είναι τεραστία και γενικώς η ιδιωτική οικονομία και πρωτοβουλία αντιμετωπίζεται ως «δαίμονας».
Τις αλλαγές αυτές που δυστυχώς, θεωρώ πολύ δύσκολο να κάνει η κυβέρνηση των Σύριζα-Ανελ, όσο και αν ο κ Τσίπρας δείχνει να θεωρεί πως δεν υπάρχει άλλη λύση, μια και η αντίληψη των περισσότερων υπουργών και κρατικών στελεχών είναι εντελώς «κρατικιστική».
Οι περισσότεροι υπουργοί η δεν ε χουν εργαστεί ή έχουν εργαστεί σε κρατικό περιβάλλον. Τα περισσότερα κρατικά στελέχη έχουν «συνδικαλιστική εμπειρία» στον κρατικό τομέα, κάτι που αντιλαμβάνεστε τι σημαίνει στην πράξη.
Όμως υπάρχει και ένα ακόμα κρίσιμο θέμα. Η κυβέρνηση δεν μπορεί, στην κατάσταση που είναι η χώρα οικονομικά και κρεμάμενη από τους δανειστές,να υπόσχεται σε όλους όλα . Γιατί κάτι τέτοιο μπορεί τελικά να οδηγήσει σε μεγάλο ναυάγιο.
Δεν μπορεί να «κάνεις υποκλίσεις» στους Ρώσους πριν μήνες ζητώντας τους στην ουσία να αγοράσουν τα πάντα, μετά να στρέφεται προς τους Αμερικανούς , όπως τους τελευταίους μήνες και τώρα να προσπαθούμε να πούμε στους Γάλλους πως ότι θέλουν θα το πάρουν αυτοί. Και να κρατάς επίσης σε αναμονή τους Γερμανούς με υποσχέσεις.
Παίζοντας σε πολλά ταμπλό, χωρίς μάλιστα καλά χαρτιά και κυρίως χωρίς ικανούς παίκτες και καμία πείρα , κινδυνεύουμε να μείνουν «ταπί». Μόνον που σε αυτή την περίπτωση δεν θα είμαστε «ταπί και ψύχραιμοι» που λέει η σχετική φράση
Άλλα απλώς ταπί. Με ότι μπορεί αυτό να σημαίνει για την κοινωνία .
Του Π. Τρουπιώτη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου