Πολυαγαπημένε μου λαέ,
Δεν είναι ανάγκη να σου συστηθώ. Ο Αλέξης είμαι, καλέ, δεν με γνωρίζεις; Όλοι ξέρουν πόσο μ΄ αγαπάς, αφού με φωνάζεις με το βαφτιστικό μου. Εμένα και τον Αντρέα τον συχωρεμένο - (και οι δύο από Α, τυχαίο; Δε νομίζω). Μεταξύ μας έχουν σκάσει απ΄ τη ζήλεια τους οι υπόλοιποι. Ούτε που θυμάσαι το μικρό όνομα του καημένου του Καμμένου - ας μην τον θυμάμαι αυτόν γιατί εκνευρίζομαι. Ίδρωσα να τον κάνω φίρμα τον παλιομαλάκα, τον έστειλα και στο πιο ζουμερό υπουργείο για μίζες για να κάνει την πάπια και να ψηφίζει ό,τι του λέω και τώρα με κάνει ρόμπα δεξιά κι αριστερά με διαφημιστικά σποτάκια όπου ισχυρίζεται με υφάκι πως θα με μάθει να γράφω και με το δεξί. Ποιον θα μάθεις, ρε χοντρέ, εμένα; Εμένα ο ίδιος ο λαός με δίδαξε πώς να γράφω με το δεξί ενώ όλοι νομίζουν ότι γράφω με το αριστερό! ΚΑΝΕΝΑΣ ΣΑΣ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΜΟΥ ΒΓΕΙ Σ΄ ΑΥΤΟ ΤΟ ΤΡΙΚ, ΚΟΥΦΑΛΙΤΣΕΣ! Τέλος πάντων, συγχύστηκα και δεν πρέπει.
Ο Μεϊμαράκης επίσης ποτέ δεν θα γίνει Βαγγέλης για σένα. Πρώτα απ΄ όλα είναι Β. Δεύτερον ένας είναι ο Βαγγέλης, ο Βενιζέλος, κι αυτός είναι τόσο ανθρωποδιώχτης που βλέπω τον νέο αρχηγό της ΝΔ να ξαναβαπτίζεται στην Αγία Ρηγίλλης (πιθανότερο όνομα Κωνσταντίνος, που είναι και εύκολα μετατρέψιμο σε Κωστάκης κ.λπ. αναλόγως της ομάδας στην οποία απευθύνεσαι. Μέχρι και σε Μήτσος/Τάκης μπορεί να εξελιχτεί)
Ξέρω ότι εδώ στην όμορφη Θεσσαλονίκη πέρσι σου είχα τάξει την Άρτα και την Πρέβεζα. Ξέρω επίσης πως δεν τα είδες. Δεν φταίω εγώ όμως, πολυαγαπημένε μου λαέ. Πρώτα απ΄ όλα σε καιρούς κρίσης όπου όλοι οι νέοι ψάχνουμε για δουλειά όλοι γράφουμε ψέματα στο βιογραφικό μας. Ε, είχα φάει και 5-6 μπουγάτσες με τυρί (ανάθεμά σε, Φίλη) και μου ξέφυγαν και δυο κουβέντες παραπάνω. Εσύ με ξέρεις όμως, λαέ μου. Εσύ με γέννησες. Δεν περίμενες βέβαια να είμαι τόσο γαμάτος όσο σου ‘λεγα, έτσι δεν είναι; Πως διάολο να συνδυάσω τη γοητεία του Αντρέα, την αποφασιστικότητα του Κωνσταντίνου, την επαναστατικότητα του Τσε, τα λογιστικά του Σημίτη; Άνθρωπος είμαι κι εγώ, λαέ μου, σαν κι εσένα, λέω καμιά μαλακία να περάσουμε καλά. Εσύ, άλλωστε, μου το 'χεις ξεκαθαρίσει εκ γενετής. Αγόρι μου, Αλέξη, μου είπες, σε κανέναν δεν αρέσουν τα κακά νέα. Θυμάσαι τι σας έλεγαν στο σχολείο για τον Φρύνιχο; Είπε ένα κακό νέο και τον φάγαν τον φουκαρά. Οπότε λάβε μέτρα.
Ε, μην με κατηγορείς τώρα που έλαβα, πολυαγαπημένε μου λαέ. Άλλωστε, εγώ ήθελα με όλο μου το είναι να αναγκάσω τους εφοπλιστάς και άλλους πλούσιους να προσφέρουν τζάμπα μπουγάτσα και φραπέ δια βίου σε όλα τα καρντάσια. Αλλά αυτοί δεν ήθελαν οι παρτάκηδες, οι διεφθαρμένοι. Μου είπαν ότι τα φράγκα τους τα 'χουν στις Ελβετίες και στα νησιά Κανόε, Φερόε, δεν θυμάμαι, σε κάτι νησιά πάντως. Κρίμα και σχεδίαζα με το φιλαράκι μου τον Γιάνη (που είναι πιο μεγάλη παιχτούρα από μένα και γουστάρει να κάνουμε σκηνικά και να γίνεται ντόρος, έτσι, για την αλητεία) να μπουκάρουμε στα σπίτια τους και να τους πάρουμε για να τα δώσουμε σε σένα, λαέ μου. Δυστυχώς είχαν κλειδωμένα και ο Γιάνης είχε μια φωτογράφηση και δεν ευκαιρούσε να μου πει τι να κάνω οπότε τα έκανα πουτάνα όλα.
Πολλοί μου είπαν να μην έρθω Θεσσαλονίκη φέτος. Πρώτον, έχει μεγάλη υγρασία. Δεύτερον, υπάρχει, λέει, πιθανότητα φέτος την μπουγάτσα να τη φάω στη μούρη. Εγώ όμως ήρθα. Πρώτον γιατί πιστεύω στο τραγούδι «θα σου κλείσω το στόμα με χίλια φιλιά και ας παν στην ευχή τα παλιά». Δεύτερον, γιατί ξέρω ότι ξέρεις τι τράβηξα: Η Ζωή με απειλούσε συνεχώς να της δώσω την ηγεσία του 15μελούς, ο Γιανάκης με κορόιδευε ότι ήξερε το μάθημα και αντέγραφα μαλακίες απ΄ το γραπτό του, ο κύριος Παναγιώτης με εξέταζε συνεχώς στο μάθημα Μαρξιστική θεωρία και πράξη και με έκραζε στην τάξη, η κυρία Άντζελα με πίεζε να υπογράψω κάτι χαρτιά στα Γερμανικά που δεν καταλάβαινα τι έλεγαν γιατί δεν έχω μιτελστούφε. Εντάξει, άνθρωπος είμαι κι εγώ λαέ μου, λύγισα. Έβαλα εκεί πέρα μια υπογραφή να τελειώνουμε. Δεν θα με σταυρώσεις γι' αυτό, έτσι δεν είναι; Δεν θα μ΄ αφήσεις μετά τόσα χρόνια άνεργο μέσα στην κρίση; Ποιος θα με πάρει εμένα στη δουλειά τώρα; Είμαι 41 χρόνων.
Λαέ, γερνάω.
Υ.Γ.: Tip για την καλύτερη κατανόηση του κειμένου: Αντικαταστήστε το "λαέ" με το "μαμά".
Protagon.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου