Αθώες; Άστοχες; Εκ του πονηρού για να αποκοιμίσουν τον κόσμο και να τον πείσουν ότι ψηφίζοντας ΣΥΡΙΖΑ δεν πρόκειται να συμβεί και τίποτε το δραματικό;
Διαλέγετε και παίρνετε.
Τι μας έλεγαν;
Ότι μετά τις εκλογές ο Τσίπρας θα την κάνει την κωλοτούμπα και θα ευθυγραμμιστεί. Επομένως κανένας κίνδυνος! Τα γεγονότα ήλθαν να διαψεύσουν όσους αφελώς ή σκοπίμως υποστήριξαν αυτήν την άποψη.
Ότι ο Λαφαζάνης και οι περί αυτόν θα την κάνουν επίσης την κωλοτούμπα τους και θα αποδειχθούν οι πιο νομοταγείς. Γι’ αυτό, άλλωστε, (μας εξηγούσαν) ο Τσίπρας τους έκανε υπουργούς. Η καρέκλα έχει μέλι – μας έλεγαν. Ο Λαφαζάνης θα είναι ο πρώτος που θα ψηφίσει – μας έλεγαν.
Και πάλι διαψεύστηκαν.
Μετά τις εκλογές, μας έλεγαν πως ο Αλ. Τσίπρας είναι κυρίαρχος του πολιτικού παιχνιδιού – αυτό συνεχίζουν να μας το λένε.
Πώς τώρα είναι κυρίαρχος της πολιτικής σκηνής ένας άνθρωπος που έχει χάσει την πλειοψηφία του στη Βουλή και εμφανίζεται υποχρεωμένος να ξαναπάει σε εκλογές για να «ξεκαθαρίσει» το κόμμα του, αποτελεί μυστήριο – των πολιτικών αναλύσεων και των κυρίαρχων απόψεων.
Αυτό μας οδηγεί στη νέα πολιτική ανάλυση και εκκολαπτόμενη κυρίαρχη άποψη.
Ο επόμενος μύθος
Τώρα μας λένε το άλλο, τον επόμενο μύθο: Ο Τσίπρας θα πάει σε εκλογές με λίστα, θα «καθαρίσει» τις λίστες του από τους διαφωνούντες, θα αποκτήσει έτσι ένα ενιαίο κόμμα σοσιαλδημοκρατικού τύπου και μετά θα κυβερνήσει απερίσπαστος και χωρίς βαρίδια.
Ως γνωστόν, στο ιδρυτικό συνέδριο του κόμματος τον Ιούλιο του 2013, ο κ. Τσίπρας είχε καλέσει τις συνιστώσες (από 12 ως 16 ανάλογα με το ποια εντάσσεται κάθε φορά) να αυτοδιαλυθούν. Κάποιες δέχθηκαν, αλλά δεν το έπραξαν ποτέ. Κάποιες άλλες δέχθηκαν, αλλά στην ουσία τα μέλη τους παρέμειναν προσκολλημένα στις ιδεοληπτικές απόψεις τους. Και κάποιες άλλες (μεταξύ των οποίων η Αριστερή Πλατφόρμα και άλλες στις οποίες ανήκουν οι βουλευτές που καταψήφισαν) αρνήθηκαν κατηγορηματικά.
Ο ίδιος ο κ. Τσίπας, στη συνέντευξή του στο «Στο Κόκκινο», στις 29 Ιουλίου, ομολόγησε ότι η προσπάθεια που έγινε με το ιδρυτικό συνέδριο του 2013 να γίνει ο ΣΥΡΙΖΑ από ένα κόμμα συνιστωσών ένα ενιαίο κόμμα απέτυχε.
Ομολόγησε επίσης ότι «ένα κόμμα μπορεί να λειτουργεί πολυσυλλεκτικά όταν βρίσκεται στην αντιπολίτευση. Όταν όμως ένα κόμμα ασκεί κυβερνητική εξουσία, και αυτό το μοντέλο δεν περιορίζεται μόνο στα εσωκομματικά αλλά μεταφέρεται στο κοινοβούλιο, αυτό το πράγμα δεν μπορεί να λειτουργήσει».
Σωστά. Αλλά ο ΣΥΡΙΖΑ είναι οι συνιστώσες του.
Δηλαδή ο ΣΥΡΙΖΑ είναι μόνο συνιστώσες – ακόμη και οι προεδρικοί ως συνιστώσα λειτουργούν, κι’ ας διακηρύσσουν πως «ο πλούτος του ΣΥΡΙΖΑ είναι η πολυσυλλεκτικότητά του».
Ως «συνιστώσα εξουσίας», βέβαια, που όμως δεν αρκεί.
Και είναι τόσο έντονη η τάση τους για δημιουργία συνιστωσών – όπως έντονη είναι ιστορικά η τάση της Αριστεράς για διασπάσεις – που έφθασαν στο σημείο να δημιουργήσουν πρόσφατα μια άλλη συνιστώσα (την Ενωτική Κίνηση) για να… ενώσουν τις συνιστώσες!
Ως να μην έφθανε η άλλη συνιστώσα, η προεδρική «Αριστερή Ενότητα».
Στην πραγματικότητα, είναι τόσο έντονη η παρουσία και η δράση των συνιστωσών, είτε έχουν αυτοδιαλυθεί είτε όχι, που όσους και αν ο κ. Τσίπρας «καρατομήσει» από τις λίστες, άλλοι τόσοι θα φυτρώσουν από το πουθενά.
Μερικά παραδείγματα:
Είναι δυνατόν κάποιοι να ανήκουν ή να πρόσκεινται στην «Αριστερή Πλατφόρμα» του κ. Λαφαζάνη, αλλά να υπερψήφισαν στις τελευταίες ψηφοφορίες. Αυτοί, βέβαια, δεν θα διαγραφούν από τις εκλογικές λίστες. Τι θα γίνει, όμως, αν κάποιοι από αυτούς δυσαρεστηθούν – για κάποιο λόγο – στο μέλλον; Δεν θα περάσουν στους επόμενους διαφωνούντες;
Η «Πλατφόρμα 2010» στηρίζει τον πρόεδρο. Αλλά αρκετές φορές έχει διαφοροποιηθεί. Ποιος εγγυάται ότι στο μέλλον δεν θα το ξαναπράξει;
Οι συνεργαζόμενοι οικολόγοι δεν διαφώνησαν όσον αφορά στα μνημόνια. Τι θα γίνει, όμως, αν αύριο διαφωνήσουν σε θέματα όπως αυτό των Σκουριών; Δεν θα γίνουν αμέσως διαφωνούντες;
Το ίδιο ισχύει και με την ΑΚΟΑ (Ανανεωτική Κομμουνιστική και Οικολογική Αριστερά). Ούτε οι προερχόμενοι από την ΑΚΟΑ θα διαγραφούν από τις λίστες, αλλά και αυτοί μπορεί να βρουν αύριο λόγο να διαφωνήσουν. Ειδικά αν χάσουν τις θέσεις που κατέχουν σήμερα.
Βουλευτές οι προερχόμενοι από τη ΔΕΑ (Διεθνιστική Εργατική Αριστερά) διαφώνησαν, καταψήφισαν και προφανώς θα απαλειφθούν από τις λίστες. Ωστόσο δεν κράτησαν όλοι την ίδια στάση. Οπότε, όποιος ψήφισε δεν θα απαλειφθεί από τις λίστες. Και πόσο σίγουρος μπορεί να είναι κανείς ότι δεν θα «φυτρώσουν» άλλοι, που σήμερα είναι κάπου κρυμμένοι στον μακρύ κατάλογο των αποτυχόντων; Θα αφαιρεθούν και αυτοί σε μια λογική προληπτικής τιμωρίας;
Το ίδιο ισχύει και με τους βουλευτές τους προερχόμενους από την ΚΟΕ (Κομμουνιστική Οργάνωση Ελλάδας) – όπου και πάλι θα βρει κανείς κάποιον που ψήφισε, άρα δεν θα αφαιρεθεί από τις λίστες, αλλά ουδείς μπορεί να είναι βέβαιος για το μέλλον. Και να σκεφθεί κανείς ότι η ΚΟΕ είχε δεχθεί να αυτοδιαλυθεί!
Το ίδιο ισχύει και με τους προερχόμενους από τη συνιστώσα «Ρόζα». Και με αυτούς από τη συνιστώσα «Κόκκινο». Και με αυτούς από την ΑΠΟ (Αντικαπιταλιστική Πολιτική Ομάδα) που γεννήθηκε μετά τη… διάσπαση της συνιστώσας «Κόκκινο».
Κι’ αν αύριο διαφωνήσουν αυτοί που προέρχονται από το ΔΗΚΚΙ; Που επίσης είχαν αρνηθεί να αυτοδιαλυθούν στο ιδρυτικό συνέδριο – όπως και οι της Ριζοσπαστικής Οικολογικής Αριστεράς;
Και τι θα γίνει αν οι προερχόμενοι από τους «Ανένταχτους Αριστερούς» ή την εξωκοινοβουλευτική αριστερά – μερικοί από τους οποίους σήμερα κατέχουν υπουργικές καρέκλες και υπερψηφίζουν – αύριο βρουν κάποιο λόγο διαφωνίας;
Και με αυτούς που προέρχονται από τους «Ενεργούς Πολίτες» του Μανώλη Γλέζου (που αρνήθηκε να… αυτοδιαλυθεί), πλην όμως ψήφισαν στις τελευταίες ψηφοφορίες, τι θα γίνει; Ούτε αυτοί, βέβαια, θα αφαιρεθούν από τις λίστες. Όπως δεν θα αφαιρεθούν από τις λίστες και οι προερχόμενοι από τους «Ενεργούς Πολίτες», δεν εξελέγησαν και τοποθετήθηκαν σε θέσεις στον κρατικό μηχανισμό. Αυτοί, προφανώς θα ξαναείναι υποψήφιοι. Αν διαφωνήσουν αύριο, όμως;
Και με τους ανήκοντες ή προερχόμενους από την ΚΕΔΑ (Κίνηση για την Ενότητα της Δράσης της Αριστεράς), που σήμερα μπορεί να βρίσκονται στον κρατικό μηχανισμό (επειδή απέτυχαν στις εκλογές) αλλά αύριο μπορεί να βρεθούν με βουλευτική έδρα, τι θα γίνει; Πολύ περισσότερο που στο ιδρυτικό συνέδριο του 2013 είχαν αρνηθεί να αυτοδιαλυθούν.
Ας αφήσουμε που πρόβλημα έχουν και οι της Σοσιαλιστικής Τάσης (οι πασοκογενείς), που έχουν κάπως μπλεχτεί αφού από το ΠΑΣΟΚ έφυγαν λόγω μνημονίων, αλλά και οι της Κομμουνιστικής Τάσης, που επιμένουν για grexit. Και η ομάδα των «53» που ήδη έχουν διαφωνήσει ως προς τον τρόπο διεξαγωγής του συνεδρίου, ενώ συγχρόνως ζητούν ενότητα.
Όλοι γνωρίζουμε μερικούς προερχόμενους από το ΠΑΣΟΚ που ψηφίζουν και… αυτομουτζώνονται!
Όλοι θυμούνται το πανηγύρι που έγινε στις ευρωεκλογές του 2009, όταν όλες οι συνιστώσες απαιτούσαν να μπουν στελέχη τους σε εκλόγιμη θέση στην ευρωλίστα.
Και όλοι θυμούνται ότι στις εθνικές εκλογές του 2009, όταν ο Συνασπισμός είχε υποκύψει στις υπόλοιπες συνιστώσες και αποφασίστηκε να είναι όλοι οι αρχηγοί των συνιστωσών επικεφαλής στα ψηφοδέλτια ανά περιφέρεια. Κάτι που επαναλήφθηκε και στις εκλογές του 2012.
Θυμίζω επίσης:
Την Πολιτική Απόφαση (28/11/2010) της Κεντρικής Πολιτικής Επιτροπής του Συνασπισμού για τις σχέσεις του ΣΥΝ και του ΣΥΡΙΖΑ, με πρόταση για μια… χαλαρή σχέση μεταξύ των συνιστωσών του ΣΥΡΙΖΑ. Εκεί, αναφερόταν ότι σε περίπτωση που υπάρξει απόφαση για εμβάθυνση των σχέσεων και ουσιαστική ενότητα, ο ΣΥΝ δεν θέλει να συμπεριλαμβάνεται ο κ. Α. Αλαβάνος. Το Αριστερό Ρεύμα είχε καταψηφίσει την απόφαση ενώ είχε καταθέσει δικό του χωριστό κείμενο, τασσόμενο υπέρ της ενότητας του ΣΥΡΙΖΑ όχι όμως υπέρ της μετατροπής του σε κόμμα και υπογραμμίζοντας την ανάγκη επανεξέτασης της θέσης του ΣΥΝ έναντι της ΕΕ και την ανάγκη να ενισχυθούν περισσότερο τα ταξικά ιδεολογικά χαρακτηριστικά του Συνασπισμού!
Θυμίζω επίσης ότι το 2008, στους «15 άμεσους στόχους πάλης» του ΣΥΡΙΖΑ ήταν η «Κατάργηση των Συνθηκών της ΕΕ και ιδιαίτερα των διατάξεων των Συνθηκών του Μάαστριχτ και της Λισαβόνας και η κατάργηση του Συμφώνου Σταθερότητας».
Θυμίζω επίσης ότι το 2009, ο Λεωνίδας Κύρκος είχε μιλήσει για «συνιστώσες που αυθαδιάζουν»! Για να λάβει την απάντηση, «θα συνεχίσουμε να αυθαδιάζουμε»!
Αυτά δεν συνέβησαν πριν από εκατό χρόνια. Συνέβησαν πρόσφατα.
Όπως πρόσφατα ο κ. Τσίπρας - που σε συνέντευξή του (Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία, 28 Ιουνίου 2009) είχε δηλώσει «προλετάριος της πολιτικής» - έχει πει την περίφημη μαοϊκή ρήση «πολλή φασαρία, καλή κατάσταση»!
Υ.Γ1. Σημειώστε ότι στις 6 Αυγούστου, όταν ανακοινώθηκαν τα μέλη της Επιτροπής Θέσεων και της Οργανωτικής Επιτροπής για το επικείμενο έκτακτο συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ, μεταξύ των ονομάτων υπάρχουν εκπρόσωποι όλων των συνιστωσών. Λογικό, θα πει κανείς. Αλλά και απόδειξη ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι οι συνιστώσες τους. Μία φεύγει, δύο φυτρώνουν. Και ας λέει η καινούργια κυρίαρχη άποψη ότι θα τους στείλει από εκεί που ήλθαν. Συγγνώμη, αλλά αν ο κ. Τσίπρας διώξει όλους αυτούς με ποιους θα μείνει; Με το παλιό ΠΑΣΟΚ που προσχώρησε στις τάξεις του;
Υ.Γ2. Ας τα σκεφθούν όλα αυτά όσοι φαντάστηκαν πως ψηφίζοντας τον ΣΥΡΙΖΑ ψηφίζουν ένα κανονικό κόμμα.
www.elzoni.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου