6 Ιουνίου 2015
«ΣΤΑΥΡΟΣ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ (Πρόεδρος του Κόμματος Το Ποτάμι): Δεν θα συνεχίσω με την κ. Κωνσταντοπούλου. Αλλά έχω να της θυμίσω πολλές ιστορίες -μια άλλη φορά- για την υπεράσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, των γυναικών. Λέτε και δεν ξέρουμε την ιστορία του καθενός μέσα σε αυτό το μικρό Κοινοβούλιο. Τέλος πάντων.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΜΑΝΤΑΣ: Τι να πείτε;
ΡΑΧΗΛ ΜΑΚΡΗ: Εμείς…(Δεν ακούστηκε)
ΧΡΗΣΤΟΣ ΜΑΝΤΑΣ: Τι είναι αυτά;
ΣΤΑΥΡΟΣ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ (Πρόεδρος του Κόμματος Το Ποτάμι): Θέλετε απαντήσεις σε αυτό; Όχι. Ας το αφήσουμε. Δεν θέλει η κ. Κωνσταντοπούλου. Μια άλλη φορά. Όχι σήμερα.
(Θόρυβος στην Αίθουσα)
Έχουμε μαζέψει τις ανακοινώσεις από τις γυναικείες οργανώσεις για τη δράση της πριν από μερικά χρόνια -θα τα πούμε τότε- και από μερικά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, που τότε αρθρογραφούσαν στην ΑΥΓΗ, γι’ αυτούς που καλύπτουν τους βιαστές. Όμως, θα τα πούμε άλλη φορά αυτά.»
(Απόσπασμα από τη συζήτηση στη Βουλή στις 5 Ιουνίου 2015[1])
Όπως σχολιάστηκε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, ήταν η μόνο επιθετική αναφορά εναντίον της την οποία η λαλίστατη Πρόεδρος της Βουλής Ζωή Κωνσταντοπούλου δεν σχολίασε, και ας ήταν η μόνη για την οποία είχε δικαίωμα απάντησης ακόμα και «επί προσωπικού». Τι να απαντήσει όμως; Για να της θυμίσουν πάμπολλα σχετικά κείμενα, όπως τα πέντε βασικά για την υπόθεση αυτή που αναπαράγονται στη συνέχεια;
H βία κατά των γυναικών δεν μπορεί να συμψηφίζεται[2]
Αυγή, 10 Απριλίου 2013
Της ΣΙΣΣΥΣ ΒΩΒΟΥ
Σε χθεσινό άρθρο στην "Αυγή", η αγαπητή Ευγενία Λουπάκη θέλησε να υποστηρίξει τη Ζωή Κωνσταντοπούλου για τη σκληρή μάχη που δίνει, όπως λέει, εξ ονόματος όλων μας, στην επιτροπή για τη λίστα Λαγκάρντ.
Αντί όμως να υποστηρίξει απλώς τις αδικίες που, όπως αναφέρει, γίνονται σε βάρος της, εγκαλεί κάποιες γυναίκες του ΣΥΡΙΖΑ γιατί την έχουν καταγγείλει ως συνήγορο βιαστή. Και αναρωτιέται«ποιες και πόσες είναι αυτές οι 'γυναίκες του ΣΥΡΙΖΑ' και γιατί θεωρούν ότι μας εκπροσωπούν όλες όσες κινούμαστε στον χώρο αυτό».
Ας βάλουμε τα πράγματα στη θέση τους: δεν κατήγγειλαν την κυρία Κωνσταντοπούλου «οι γυναίκες του ΣΥΡΙΖΑ», αλλά το Δίκτυο Γυναικών ΣΥΡΙΖΑ, δηλαδή μία από τις θεματικές του οργανώσεις, η οποία λειτούργησε συστηματικά για τρία χρόνια και ανέστειλε τη λειτουργία της όταν δεν έγινε δεκτό το αίτημά της προς την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ να μην είναι υποψήφια η Ζ.Κ. Ο λόγος της άρνησής μας ήταν ότι ήταν συνήγορος βιαστή για 7 χρόνια ενός βιαστή που είχε 4 καταγγελίες από 4 διαφορετικές τουρίστριες για το 2005, όπου τις γνώριζε στην Πλάκα, τους έλεγε να τις ξεναγήσει, μετά από λίγο τους πρόσφερε μια τυρόπιττα όπου είχε κρύψει μέσα ένα βαρύ υπνωτικό χάπι STILLNOX, μετά τις πήγαινε να πιουν ένα αλκοολούχο ποτό σε μπαράκι (κάτι το οποίο αντενδείκνυται απολύτως με το συγκεκριμένο φάρμακο), στη συνέχεια τις πήγαινε υποβασταζόμενες και τις βίαζε στο ξενοδοχείο, τις παρατούσε αναίσθητες και έφευγε.
Αυτή είναι η σύντομη περιγραφή της μιας υπόθεσης, που έχει τελεσιδικήσει με 5 χρόνια κάθειρξη του βιαστή, σε βαθμό και εφετείου, και περίπου τα ίδια υπάρχουν στις καταγγελίες των άλλων τριών, για τις οποίες η δίκη δεν έχει ξεκινήσει ακόμα εξαιτίας των βαριών προβλημάτων της ελληνικής δικαιοσύνης, και ταυτόχρονα της απίστευτης αρνησιδικίας της δικηγόρου. Θεωρούσαμε ότι η υπεράσπιση αυτού του βιαστή αντέβαινε προς τους αγώνες που κάναμε για την εξάλειψη της βίας κατά των γυναικών.
Για να επιστρέψουμε στο Δίκτυο Γυναικών ΣΥΡΙΖΑ, ήμασταν κάποιες γυναίκες που θέλαμε να αναδεικνύουμε τα δικαιώματα των γυναικών και να αγωνιζόμαστε γι' αυτά μέσα και έξω από τον ΣΥΡΙΖΑ, όπως κάναμε όλα τα χρόνια της λειτουργίας μας. Η συμμετοχή ήταν ελεύθερη για όσες ενδιαφέρονταν, δημοσιοποιούσαμε πάντα τα ραντεβού για τις συναντήσεις και την πολιτική του συνδιαμορφώναμε με άμεση δημοκρατία των παρουσών. Δεν διακηρύξαμε ποτέ ότι εκπροσωπούσαμε όλες τις γυναίκες του ΣΥΡΙΖΑ. Πάντως, όλες οι θεματικές της εποχής εκείνης επεξεργάζονταν πολιτική και οργάνωναν δράσεις. Και μάλιστα, η συγκεκριμένη θεματική ήταν η πιο συστηματική στη δράση της. Υπάρχουν γυναίκες που θεωρούν ότι τα δικαιώματα των γυναικών και ο αγώνας ενάντια στην πατριαρχία είναι μια δευτερεύουσα αντίθεση μέσα στην καπιταλιστική μας κοινωνία και ποτέ δεν ήρθαν σε καμιά μας εκδήλωση. Γενικά, αφού τίθεται το ερώτημα, δεν ήμασταν πολλές, αλλά κάναμε πολύ σημαντικά πράγματα.
Επικαλείται την ανάγκη, η Ευγενία, για δίκαιη δίκη όλων των κατηγορουμένων. Κι εμείς γι' αυτό πασχίζαμε, γι' αυτό και εξοργιζόμασταν όταν ζήταγε η συγκεκριμένη δικηγόρος του βιαστή τη μία αναβολή μετά την άλλη, και τα χρόνια περνούσαν. Αυτό το θεωρούσαμε αδικία απέναντι στα θύματα του βιασμού, που δεν μπορούσαν να βρουν το δίκιο τους όταν έρχονταν από τις μακρινές τους χώρες, με μεγάλο κόστος. Μάλιστα, είχαμε στείλει ως ΔΓΣ προσωπική επιστολή προς τη συγκεκριμένη δικηγόρο, το 2010, όπου της αναφέραμε την αντίρρησή μας για τη συνηγορία προς τον βιαστή και για την αρνησιδικία. Μας απάντησε με επιστολή της ότι δεν ξέρει ποιο είναι αυτό το Δίκτυο Γυναικών ΣΥΡΙΖΑ και παράλληλα έλεγε διάφορα ψέματα και δικαιολογίες για τις ενέργειές της. Αυτό όμως δεν της έφθασε, και την επιστολή μας αυτή, παρ' ότι ήταν προσωπική, την ανέφερε στο δικαστήριο, ως πίεση εναντίον του πελάτη της, και μας κατάγγειλε βάζοντάς τη στα αναγνωστέα έγγραφα. Αυτό ήταν το ήθος της Ζ.Κ. απέναντι στον ΣΥΡΙΖΑ και το Δίκτυο Γυναικών ΣΥΡΙΖΑ.
Φυσικά, η λίστα Λαγκάρντ είναι μεγάλο θέμα, αφορά την άρνηση των κυβερνώντων να φορολογήσουν τους πλούσιους, εκτός από όλα τα εγκλήματα που έχουν κάνει εναντίον των λαϊκών τάξεων και που, αν τους επιτρέψει ο λαός, θα συνεχίσουν να κάνουν. Χρειάζεται να αγωνιστούμε μέσα και έξω από τη Βουλή για την αποκάλυψη της διαπλοκής και πρέπει να το κάνουμε με τρόπους πάντα που αρμόζουν στην Αριστερά. Γιατί όμως να συμψηφίζουμε και να λέμε ότι όποια αγωνίζεται εναντίον της λίστας Λαγκάρντ δεν πειράζει να είναι συνήγορος βιαστή; Γιατί και οι δύο αυτές αξίες, δηλαδή η αντίσταση στη διαπλοκή των πολιτικών με το μαύρο και το άσπρο χρήμα και το δικαίωμα των γυναικών να ζουν χωρίς βία ή φόβο βίας ή βιασμού δεν αξίζει εξίσου να υπηρετηθούν;
Αγαπητή Ευγενία, όταν βίασε και έκαψε ο βιαστής στην Ξάνθη την άτυχη Ζωή Δαλακλίδου, τα Χριστούγεννα, έλεγες πολλά στην εκπομπή σου και δικαίως. Τώρα που οι τέσσερεις τουρίστριες δεν φονεύθηκαν μετά τον βιασμό τους, θέλεις να συγκαλύψεις την αρνησιδικία. Πράγματι, δεν σου πάει.
Για περισσότερα περί της αρνησιδικίας και της υπόθεσης συνολικότερα, στο www.fylosykis.gr. Έχουμε πολλά σχετικά και αναλυτικά δημοσιεύματα.
* ΗΣίσσυ Βωβούείναι μία από τα στελέχη του πάλαι ποτέ τιμημένου Δικτύου Γυναικών ΣΥΡΙΖΑ
Στα μαλακά ο βιαστής με την τυρόπιτα[3]
Το Μωβ 11 Μαρτίου 2015
Σήμερα εκδικάστηκε η έφεση του Εμμανουήλ Αριστόβουλου για τον βιασμό τριών τουριστριών το 2005, για την οποία είχε πρωτοδίκως καταδικαστεί σε 12 χρόνια κάθειρξη (κατά συγχώνευση), το 2012, δηλαδή με τεράστια καθυστέρηση. Η ποινή του μειώθηκε δυστυχώς στα 10 χρόνια, ενώ τίποτε άλλο δεν άλλαξε. Ευτυχώς και πάλι δεν του αναγνωρίστηκαν ελαφρυντικά. Για την τέταρτη τουρίστρια, η υπόθεση που είχε εκδικαστεί πρώτη και έχει ήδη τελεσιδικήσει, έχει τιμωρηθεί με 5 χρόνια φυλάκιση.
Θυμίζουμε ότι ο κατηγορούμενους τριγύριζε στην Πλάκα, σε πολυσύχναστα μέρη, πλεύριζε νεαρές τουρίστριες και τους έλεγε ότι είναι πιλότος της Air France και λέγεται Αλέξανδρος, ότι λατρεύει την αρχαία Ελλάδα και αν ήθελαν μπορούσε να τις ξεναγήσει. Μετά από λίγη ώρα τους πρόσφερε μια τυρόπιτα μέσα στην οποία έκρυβε επιμελώς ένα δισκίο από το βαρύ υπνωτικό χάπι stillnox και μετά τις οδηγούσε να πιουν ένα ποτό για να έρθουν στο πνεύμα “των θεών”. Το αλκοόλ αντενδείκνυται μετά τη λήψη του χαπιού αυτού, όπως λένε αυστηρά οι οδηγίες. Οι κοπέλες μετά από λίγη ώρα έχαναν την αυτοκυριαρχία τους, πάθαιναν ζαλάδες, και τότε τις οδηγούσε σε παρακείμενα ξενοδοχεία και τις βίαζε. Κάποιες από αυτές τις οδηγούσε αρκετά αργότερα στο μετρό, κάποιες τις παρατούσε στο ξενοδοχείο και έφευγε. Στο ξενοδοχείο δεν έδινε αυτός ταυτότητα, γιατί “την είχε ξεχάσει”, και ζητούσε από την κάθε κοπέλα να δώσει το διαβατήριό της. . Μια από τις τρεις κοπέλες είχε μάλιστα εμφανή σημάδια κακοποίησης.
Συνελήφθη μετά την τέταρτη καταγγελία στο αστυνομικό τμήμα της Ακρόπολης, μια και η τέταρτη αυτή κοπέλα βρέθηκε από τον ξενοδόχο σε ιδιαίτερα βεβαρημένη κατάσταση, γιατί ήταν μόνο 19 χρονών. Φανταζόμαστε πόσες μπορεί να είχε βιάσει με τον ίδιο τρόπο και δεν έκαναν καταγγελία. Η αστυνομία έβγαλε προσωπικό, έψαξε στα μέρη που είχαν υποδείξει τα θύματα και με τα χαρακτηριστικά που είχαν περιγράψει σύντομα τον συνέλαβε “εν δράσει”. Μετά τη σύλληψή του αναγνωρίστηκε από την τελευταία καταγγέλλουσα, ενώ από τις άλλες τρεις που βρίσκονταν στις μακρινές τους χώρες ποτέ δεν ζητήθηκε αναγνώριση από τις ανακριτικές αρχές, ίσως επειδή είχε ομολογήσει και αυτές τις πράξεις του. Μετα την ομολογία προφυλακίστηκε τον Σεπτέμβριο του 2005.
Εκ μέρους του κατηγορούμενου, των μαρτύρων και της υπεράσπισής του επαναλήφθηκε το ίδιο κακόγουστο και προσβλητικό για τα θύματα θέατρο του 2012, με παραπλανητικότερο τρόπο: αυτή τη φορά δήλωσε στην αρχή πως αποδέχεται την κατηγορία, στη συνέχεια όμως κατά την απολογία του δήλωσε πως έχει κάνει και ξανακάνει την αυτοκριτική του, αλλά βιαστής δεν είναι. Ναι, τους έβαζε το χάπι για να τις φέρει σε καλή διάθεση, και αυτό ήταν το μόνο λάθος του, αλλά βιασμό δεν έκανε. Επειδή μάλιστα έπαιρνε και αυτό το χάπι το μόνο που μετά μπορούσε να κάνει είναι να τις θωπεύσει αλλά χωρίς να συνουσιαστεί μαζί τους, όπως έλεγε και ξανάλεγε.
Οι μάρτυρες υπεράσπισής του επαναλάμβαναν πόσο καλός άνθρωπος και καλός οικογενειάρχης και καλός εργαζόμενος ήταν, και δεν μπορούσαν να κατανοήσουν την τιμωρία του. Πολύ περισσότερο που η οικογένειά του υποφέρει οικονομικά, γιατί ήταν ο μόνος στυλοβάτης. Επίσης ένας μάρτυρας που μένει στην ίδια πολυκατοικία, ανέφερε ότι ο Αριστόβουλος είχε δύο διαμερίσματα, το ένα εκ των οποίων πούλησε και τα χρήματα μοίρασε στους δικηγόρους.
Άλλος μάρτυρας, συμμαθητής του και φίλος από τα παιδιά χρόνια, είπε ότι η όλη υπόθεση πήρε άλλες διαστάσεις, γιατί η πρώην δικηγόρος του και σήμερα πρόεδρος της Βουλής κυρία Κωνσταντοπούλου έδινε πολιτικές διαστάσεις στο ζήτημα, και ξέφυγε από τις πράξεις τις οποίες έκανε. Ο ίδιος είπε ότι ο Πρόξενος βορειοευρωπαϊκής χώρας σε άλλη δίκη όπου ήταν παρών για την υποστήριξη της παθούσας συμπατριώτισσάς του, τού είχε πει έξω από την αίθουσα του δικαστηρίου ότι η κοπέλα ήταν αφελής που εμπιστεύθηκε έναν άγνωστό της, υποννοώντας ότι τα ήθελε ή έστω ότι έφταιγε και αυτή. Επίσης κατάγγειλε ξανά τις γυναικείες οργανώσεις που έβγαζαν πανώ έξω από τα δικαστήρια ζητώντας την τιμωρία του. Ζητούσε δίκαια δίκη, και εξανίστατο που οι προσωπικές επαφές του φίλου του ονομάζονται βιασμός. Επίσης εξανίστατο που η αστυνομία συνέλαβε τον κατηγορούμενο, και είπε ότι ο μόνος λόγος που ομολόγησε ήταν ότι η τότε διοικήτρια του αστυνομικού τμήματος του είχε πει ότι έχει αδελφή δημοσιογράφο, και αν δεν ομολογήσει θα τον βγάλει στα κανάλια. Οπότε αυτός θέλοντας να αποφύγει επιπτώσεις στην οικογένειά του, αναγκάστηκε να ομολογήσει. Μετά τα έβαλε και με τον τότε δικηγόρο του κατηγορούμενου που του έδωσε υπόμνημα με ομολογία να καταθέσει στο δικαστή ανακριτή, κάτι που επανέλαβε στο τέλος και ο δικηγόρος υπεράσπισης.
Ο εισαγγελέας στην αγόρευσή του, απευθυνόμενος προς τους ενόρκους εξήγησε καθαρά τι σημαίνει βιασμός και τι σημαίνει βία, διαβάζοντας τα σχετικά εδάφια των νόμων. Η χορήγηση ουσιών για την αλλοίωση ή απώλεια της βούλησης αναφέρεται ρητά στο νόμο ως βία. Και ζήτησε να τιμωρηθεί ο κατηγορούμενος για κατά συρροήν βιασμούς, σύμφωνα με την πρωτόδικη απόφαση.
Ο δικηγόρος του Αριστόβουλου ήταν διορισμένος από το κράτος, λόγω αδυναμίας του να προσλάβει δικηγόρο. Δήλωσε ότι τον επισκέφθηκε στη φυλακή πριν τον αναλάβει και πείστηκε για τις καλές προθέσεις του και την μεταμέλειά του. Δήλωσε επίσης ότι ο πελάτης του δεν μπορεί να θεωρείται βιαστής, και ότι τα Μέσα τον αποκαλούν “βιαστή με την τυρόπιτα” για να έχουν πωλήσεις φύλλων, γιατί ναι μεν κατηγορείται για τρεις συν έναν βιασμούς, αλλά δεν μπορεί να αποκαλείται κατά συρροήν βιαστής γιατί είναι καλός οικογενειάρχης και όχι δράκος. Πώς μπορεί να θεωρείται ότι έγινε βιασμός όταν οι κοπέλες δεν κατάλαβαν τίποτα; Αφού είχαν απώλεια συνείδησης δεν έπαθαν τίποτα και δεν θυμούνται τίποτα, άρα δεν υπέστησαν βλάβη.
Το πιο δραματικό στοιχείο της δίκης ήταν ότι η κόρη του βιαστή, που ήταν 9 χρονών όταν πρωτοφυλακίστηκε ο πατέρας της και σήμερα 18, βρισκόταν μέσα στο δικαστήριο σε όλη τη διάρκεια της δίκης, και μάλιστα κατάθεσε υπέρ του, ζητώντας να μην τιμωρηθεί αλλά να γυρίσει στο σπίτι τους για να ξαναενωθεί η οικογένειά τους. Και αυτό, είπε, δεν το ζητώ μόνο για τους οικονομικούς λόγους. Και επανέλαβε ότι όταν τα παιδιά στο σχολείο της και σε άλλες δραστηριότητες έμαθαν για τον πατέρα της υπέστη βλάβη. Ήταν παρούσα, δυστυχώς, σε ολόκληρη την απολογία του πατέρα της, παρούσα στον απόλυτο εξευτελισμό του. Κάποιες φεμινίστριες ήμασταν και σήμερα στο δικαστήριο για την αλληλεγγύη προς τα θύματα και για την γνώση της εξέλιξης της δίκης. Έχουμε συμπαρασταθεί στις μακρινές και άγνωστές μας γυναίκες από το 2010, όταν μάθαμε από γυναίκες της Παγκόσμιας Πορείας Γυναικών από την Αυστραλία για τη δίκη αυτή. Θεωρούμε ιδιαίτερα σημαντικό να αναγνωρίζεται ως στοιχείο βίας η χορήγηση ουσιών, γιατί δυστυχώς αυτή είναι μια μοντέρνα μέθοδος που επαναλαμβάνεται σε πολλές χώρες. Ζητούσαμε από την αρχή και ζητούμε πάντα από τα δικαστήρια να βοηθούν τα θύματα στην καταγγελία αυτού του κακουργήματος, και να μην τα αποτρέπουν με διάφορες μεθόδους. Στην προκειμένη δίκη ένα μελανό σημείο ήταν η μεγάλη καθυστέρηση. Ένα άλλο ήταν η χαμηλή ποινή «βάσης» για τον κάθε βιασμό, 6 χρόνια σε αυτή τη δίκη και 5 στη δίκη για το βιασμό της βορειοευρωπαίας. Υπενθυμίζουμε εδώ, ότι στο πρωτόδικο ένας από τους τακτικούς δικαστές είχε ζητήσει να είναι 8 χρόνια η βάση, αλλά μειοψήφισε. Αν το σκεπτικό της χαμηλής ποινής βάσης ήταν πως οι γυναίκες δεν αισθάνθηκαν βία λόγω των αναισθητικών ουσιών που τους είχαν χορηγηθεί, αυτό είναι ανεπίτρεπτο. Αντίθετα, θα έπρεπε αυτό να οδηγήσει σε μεγάλη ποινή αφού έτσι αφαιρείτο η δυνατότητα των γυναικών να αντισταθούν και να αποτρέψουν το βιασμό τους Ένα τελευταίο ήταν η μείωση της ποινή κατά 2 χρόνια, παρά την αντίθετη πρόταση του εισαγγελέα.
Την πολιτική αγωγή στήριξε και σήμερα το Ελληνικό Παρατηρητήριο των Συμφωνιών του Ελσίνκι, με λαμπρή παρουσία δωρεάν της δικηγόρου Ιωάννας Σωφρονά.
Αναστασία Γκολιομύτη
Σίσσυ Βωβού
Θύμα βιασμού σε Κωνσταντοπούλου: «Αντί να είσαι μαζί μας, είσαι εναντίον μας»:
Η Καναδέζα δημοσιογράφος, Νάταλι Κάρνιφ, έστειλε ανοικτή επιστολή στη βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ.[4]
9 Φεβρουαρίου 2013
Η Καναδέζα δημοσιογράφος, Νάταλι Κάρνιφ, μέσω ανοικτής επιστολής της στη Ζωή Κωνσταντοπούλου ζητά να επισπευσθούν οι διαδικασίες και να πραγματοποιηθεί χωρίς άλλα κολλήματα η δίκη του φερόμενου ως δράστη βιασμού των τεσσάρων αλλοδαπών γυναικών -μία εκ των οποίων είναι και η ίδια- το 2005 και στην οποία υπόθεση η βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ είναι συνήγορος υπεράσπισης.
Η Νάταλι Κάρνιφ, η οποία απευθύνεται επί προσωπικού στην Ελληνίδα πολιτικό, γράφει στην επιστολή της που δημοσιεύει η εφημερίδα «Παραπολιτικά»: «Το μόνο πράγμα που θα ήθελα να πω στη βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ, Ζωή Κωνσταντοπούλου είναι αυτό: Φανταστείτε να βρίσκεστε σε μια χώρα όπου δεν γνωρίζετε κανέναν και δεν μιλάτε τη γλώσσα. Φανταστείτε να ξυπνάτε σε ένα σκοτεινό δωμάτιο απότην πρώτη μέρα που επισκεφτήκατε την ξένη αυτή χώρα, καθώς συνειδητοποιείται πως είστε αναίσθητη γιατί ένας άγνωστος σας νάρκωσε με υπνωτικά και δια της βίας διείσδυσε μέσα σας. Φανταστείτε πόσο τρομοκρατημένη και πόσο μόνη θα αισθανόσασταν και πόσο πολύ θα προσευχόσασταν να εμφανιστεί κάποιος να σας βοηθήσει. Κυρία Κωνσταντοπούλου, είστε μια γυναίκα με δύναμη και μια σημαντική πολιτική φωνή στη χώρα σας.Θα μπορούσατε να έχετε κάνει για να μας βοηθήσετε, όλες τις γυναίκες που πέσαμε θύματα βιασμού. Αντ' αυτού, κάνατε το αντίθετο. Ποτέ δεν θα το καταλάβω αυτό! Σας προκαλώ να υπερασπιστείτε δημοσίως τις ενέργειές σας. Έχετε το θάρρος;».
ΕΡΩΤΗΣΗ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΣΥΡΙΖΑ [ΠΟΥ ΔΕΝ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΠΟΤΕ…][5]
7 Φεβρουαρίου 2013
Ως «Φεμινιστική Πρωτοβουλία για την Εξάλειψη της βίας κατά των γυναικών» βλέπουμε με θλίψη να συνδέεται το θέμα ενός κατά συρροή βιαστή με τις επιθέσεις κατά του ΣΥΡΙΖΑ για τη λίστα Λαγκάρ. Εννοούμε τον γνωστό «βιαστή με την τυρόπιτα» που την υπεράσπισή του έχει αναλάβει εδώ και 7 χρόνια η Ζωή Κωνσταντοπούλου, που εξελέγη στο μεταξύ βουλεύτρια του ΣΥΡΙΖΑ.
Η αίτηση αναιρέσεως, θα συζητηθεί στον Άρειο Πάγο στις 8 Φεβρουαρίου 2013. Σε απάντηση σχετικού άρθρου των ΝΕΩΝ, ο ΣΥΡΙΖΑ, σε ανακοίνωσή του, αναφέρει ότι η επίθεση στη βουλεύτρια του Ζωή Κωνσταντοπούλου γίνεται λόγω ενασχόλησής της στη Βουλή με τη λίστα Λαγκάρ.
Επειδή εμείς αγωνιζόμαστε για την εξάλειψη της βίας κατά των γυναικών και συνακόλουθα την καταδίκη των βιαστών, ρωτάμε τον ΣΥΡΙΖΑ αν εγκρίνει την ανάμειξη της βουλεύτριάς του στο συγκεκριμένο θέμα, ως συνηγόρου του βιαστή, η οποία μάλιστα προσπαθεί με στρεψοδικία, αρνησιδικία, κωλυσιεργία να μην καταδικαστεί ο βιαστής, ώστε ως αποτέλεσμα να κουραστούν τα θύματα να ταξιδεύουν από τις μακρινές τους χώρες, υφιστάμενες συν τοις άλλοις και προσωπική οικονομική ζημία. Απευθύνουμε, τέλος, ερώτημα προς το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, ποια μέτρα σκοπεύει να λάβει για την πρόληψη αλλά και τον τερματισμό της βίας κατά των γυναικών και ειδικότερα για την τιμωρία των δραστών του ειδεχθούς και αποτρόπαιου εγκλήματος του βιασμού, εφόσον γίνει κυβέρνηση.
Απευθύνουμε δημόσια την ερώτηση αυτή στον ΣΥΡΙΖΑ, όπως σκοπεύουμε αναλόγως να κάνουμε και με την απάντηση εφόσον τη λάβουμε.
Ζωή με τον βιασμό επί οκτώ χρόνια! [6]
Εφιάλτης δίχως τέλος για τέσσερις αλλοδαπές που κακοποιήθηκαν σεξουαλικά στη χώρα μας από τον ίδιο δράστη. Οι δίκες «σέρνονται» για επτά χρόνια, εξαιτίας των συνεχών αναβολών, κυρίως μετά από αιτήματα της Ζωής Κωνσταντοπούλου, συνηγόρου του κατηγορουμένου. Δύο από τα θύματα μιλούν στα «ΝΕΑ» και μια σύντροφος της συνηγόρου την καταγγέλλει για αγνόηση δεοντολογίας.
ΡΕΠΟΡΤΑΖ ΧΑΡΗΣ ΚΑΡΑΝΙΚΑΣ
Τα Νέα 2 Φεβρουαρίου 2013
[link διαγράμματος][7]
Η Αυστραλέζα Ντάνα Μαρί Σέιντ είναι μία από τις τέσσερις τουρίστριες που σύρονται εδώ και επτά χρόνια στα ελληνικά δικαστήρια επειδή έπεσαν θύματα βιασμού το καλοκαίρι του 2005 στην Ελλάδα. Και για τις τέσσερις περιπτώσεις στη θέση του κατηγορουμένου βρίσκεται ο ίδιος άνδρας.
Η υπόθεση της Ντάνα δεν έχει ακόμα δικαστεί. Έπειτα από ένα μπαράζ αναβολών και ένα επαναλαμβανόμενο πέρα-δώθε μεταξύ Αυστραλίας και της χώρας μας, αποφάσισε να μιλήσει ανοιχτά στα «ΝΕΑ» για την εμπειρία της με την ελληνική Δικαιοσύνη λέγοντας τα πράγματα με το όνομά τους.
Η επτάχρονη οδύσσεια της Ντάνα στα ελληνικά δικαστήρια δεν είναι αποτέλεσμα μόνο των συνήθων αναβολών - αποχών των δικηγόρων ή των δικαστών, ή και λόγω εκλογών. Η καθυστέρηση οφείλεται ως επί το πλείστον στα αλλεπάλληλα δικονομικά εμπόδια που ορθώνει η συνήγορος υπεράσπισης -και βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ -Ζωή Κωνσταντοπούλου. Μάλιστα, η τακτική των αναβολών και ενστάσεων για τυπικούς λόγους που έχει ακολουθήσει επί επτά χρόνια η κ. Κωνσταντοπούλου προκαλεί αντιδράσεις ακόμα και από το ίδιο της το κόμμα. Είναι χαρακτηριστικό το σχόλιο της Σίσσυς Βωβού, μέλους του Δικτύου Γυναικών και της Κεντρικής Πολιτικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ, που δημοσιεύεται σε διπλανή στήλη. «Αναρωτιόμαστε αν υπάρχει κώδικας δεοντολογίας για τους δικηγόρους και αν εφαρμόζεται», αναφέρει η κ. Βωβού.
Στην ίδια υπόθεση ο Εμ. Αρ. (σ.σ.: τα πλήρη στοιχεία του δεν δημοσιεύονται, παρά την καταδίκη του στο Εφετείο, καθώς η υπόθεσή του εκκρεμεί στον Άρειο Πάγο) κατηγορείται επιπλέον και για τον βιασμό της καναδέζας δημοσιογράφου Νάταλι Κάρνιφ καθώς και ακόμα μίας Αυστραλέζας. Να σημειωθεί ότι ο κατηγορούμενος έχει κάνει αίτηση αναίρεσης στον Άρειο Πάγο κατά της καταδίκης του από το Μεικτό Ορκωτό Εφετείο σε πέντε χρόνια κάθειρξη και δύο χρόνια αναστολή πολιτικών δικαιωμάτων για μία ακόμη υπόθεση. Τον βιασμό μιας Βορειοευρωπαίας. Η αίτηση θα εκδικαστεί στις 8 Φεβρουαρίου.
Από το 2006 έως σήμερα στις δίκες για τους βιασμούς της Ντάνα, της Νάταλι, της άλλης Αυστραλέζας και της Βορειοευρωπαίας έχουν λάβει χώρα δύο αναβολές λόγω απουσίας θυμάτων και μαρτύρων, τρεις λόγω αποχής και απεργίας δικηγόρων και δικαστικών και έξι αναβολές από την πλευρά της συνηγόρου και του κατηγορουμένου. Επίσης, η εκδίκαση της έφεσης για τον βιασμό της Βορειοευρωπαίας, που διήρκεσε δέκα μήνες, διεκόπη πάνω από έξι φορές επειδή η κ. Κωνσταντοπούλου έπρεπε να παρουσιαστεί σε άλλες δίκες, δύο φορές λόγω αιτήσεων εξαίρεσης και μία επειδή ασθένησε.
ΕΝΣΤΑΣΕΙΣ.
Στο συγκεκριμένο χρονικό διάστημα, από τη συνήγορο υποβλήθηκαν επιπλέον ενστάσεις πλαστότητας πρακτικών, μη νόμιμης σύνθεσης του δικαστηρίου και ακυρότητας διαδικασίας, αιτήματα φωνοληψίας για τα πρακτικά αλλά και ιατρικών εξετάσεων. Επίσης έξι προσφυγές επειδή δεν της δόθηκε ή της αφαιρέθηκε ο λόγος. Όλα απορρίφθηκαν.
«Είναι πολύ δύσκολο να εξηγήσεις πώς νιώθεις αφού τελείς υπό διαρκή αναμονή, ενώ συνεχώς διαψεύδεται η ελπίδα ότι ΑΥΤΗ τη φορά η υπόθεση θα κλείσει. Είναι εξαντλητικό και τρομακτικό να σκέφτεσαι ότι αυτός ο άνθρωπος είναι ελεύθερος και πιθανόν να συνεχίζει τη δράση του. Πιστεύω ότι δεν υπάρχει απολύτως τίποτα στο ελληνικό δικαστικό σύστημα που να το αποτρέψει αυτό. Και όσο τραβάει σε μάκρος η υπόθεση τόσο πιο ασφαλής θα νιώθει ο κατηγορούμενος ότι πιθανόν δεν θα τιμωρηθεί και για άλλες ενέργειες τέτοιου είδους», γράφει στο ηλεκτρονικό μήνυμα με τις απαντήσεις της προς «ΤΑ ΝΕΑ».
«Είναι σαν να μην υπάρχει από την πλευρά του ελληνικού δικαστικού συστήματος σεβασμός για τα θύματα σεξουαλικής βίας ή την προάσπιση της δικαιοσύνης γενικότερα. Από την άλλη, δεν εκπλήσσομαι, ιδιαίτερα με όλα αυτά που γίνονται στην Ελλάδα αυτές τις ημέρες αλλά και με αυτά που είδα σχετικά με τη λειτουργία του συστήματος αμέσως μετά την επίθεση που δέχθηκα», δηλώνει στα «ΝΕΑ» η Νάταλι Κάρνιφ, η υπόθεση βιασμού της οποίας εκδικάζεται μαζί με αυτήν της Ντάνα.
Και συμπληρώνει: «Σίγουρα δεν ειδικεύομαι στο νομικό σύστημα της χώρας μου, όμως γνωρίζω ότι όταν κάποιος καλείται να συμμετάσχει σε μια δίκη ως μάρτυρας, αντιμετωπίζεται με πολύ περισσότερο σεβασμό. Ρίχνω το φταίξιμο στο ελληνικό δικαστικό σύστημα, που επιτρέπει αυτή η υπόθεση να συνεχίζεται εσαεί. Βέβαια, και πάλι, λόγω των τεράστιων ζητημάτων που αντιμετωπίζει η Ελλάδα αυτή την περίοδο, είναι δύσκολο να υποστηρίξει κανείς ότι αυτή η υπόθεση είναι τόσο σημαντική όσο, για παράδειγμα, η υγεία και η ασφάλεια των κατοίκων ενός ολόκληρου έθνους».
«Κάτι τέτοιο δεν θα συνέβαινε με τίποτα στην Αυστραλία. Στην πατρίδα μου εργαζόμουν στο σωφρονιστικό σύστημα, όπου μεταξύ άλλων είχα ασχοληθεί και με ανθρώπους που είχαν τελέσει σεξουαλικά εγκλήματα. Μπορώ με κατηγορηματικό τρόπο να πω ότι αυτή η καθυστέρηση δεν θα γινόταν ανεκτή, ανεξαρτήτως της κοινωνικής θέσης του κατηγορουμένου. Ο πλούτος και η εξουσία κάποιου θα μπορούσαν να επηρεάσουν το αποτέλεσμα αλλά όχι την πρόοδο της εκδίκασης της υπόθεσης», επισημαίνει η Ντάνα.
«ΑΔΥΝΑΜΙΑ».
«Μπορεί το ελληνικό δικαστικό σύστημα να είναι αρκετά πολύπλοκο και να μου προκαλεί σύγχυση, αλλά αυτός που θεωρώ πραγματικά υπεύθυνο είναι ο δικαστής, από την άποψη ότι είναι εκείνος που λαμβάνει την τελική απόφαση. Κατά κάποιον τρόπο φαίνεται να υπάρχει μια αδυναμία σε αυτό το επίπεδο, σαν να μην είναι κανένας πρόθυμος να λάβει μια απόφαση. Και πάλι, κατανοώ ότι η Ελλάδα αυτή την περίοδο αντιμετωπίζει καταστάσεις που είναι πολύ σημαντικές, αλλά η εκδίκαση της υπόθεσης θα μπορούσε να έχει ολοκληρωθεί πριν από επτά χρόνια» καταλήγει.
Μια οδυνηρή διαδικασία[8]
«Οδυνηρές εμπειρίες... Το να πρέπει να κάθομαι στην ίδια σειρά με τον κατηγορούμενο για τον βιασμό μου. Να τον βλέπω να περιπλανάται στην αίθουσα του δικαστηρίου χαμογελώντας και δίνοντας χειραψίες με όλους του "επισήμους". Να περιμένω έναν διερμηνέα που δεν παρουσιάζεται τελικά και έτσι να μην έχω ιδέα για το τι λέγεται και τι γίνεται. Αλλά, για να είμαι ειλικρινής, η πλέον αξέχαστη και επίπονη εμπειρία για μένα ήταν τον Ιούλιο του 2007, όταν ο κατηγορούμενος με πλησίασε έξω από την αίθουσα. Μόλις είχε αναβληθεί η δίκη. Μου έτεινε το χέρι του για χειραψία και είπε: "Ντάνα Μαρί, λυπάμαι". Δεν δέχθηκα. Χαμήλωσα το κεφάλι και απάντησα: "Σε παρακαλώ, φύγε". Αυτή η ανάμνηση θα ζει μέσα μου για πάντα».
Παράβαση ανθρωπίνων δικαιωμάτων[9]
Τις αναβολές και τις συνεχείς καθυστερήσεις κατήγγειλε τον Ιούνιο του 2010 το Ελληνικό Παρατηρητήριο των Συμφωνιών του Ελσίνκι. Σε δελτίο Τύπου τονιζόταν πως η αναβολή για τρίτη φορά ενός πρωτόδικα καταδικασμένου για βιασμό αποτελεί παράβαση της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου. Παράλληλα σημείωσε την παραβίαση του κώδικα πολιτικής δικονομίας που επιβάλλει «εύλογη διάρκεια» του χρόνου εκδίκασης μιας υπόθεσης ως προϋπόθεση για μια δίκαιη δίκη, ενώ δικαιολογεί έως και δύο αναβολές της δίκης. «Κάθε άλλη απαγορεύεται», αναφέρεται στον κώδικα.
Σύμφωνα με την ανακοίνωση της οργάνωσης, η τρίτη αναβολή δόθηκε γιατί η διαδικασία δεν μπορούσε να αρχίσει πριν από τις 14.30 της 21ης Ιουνίου 2010 λόγω εκδίκασης άλλης υπόθεσης, αλλά ούτε μετά τις 22 Ιουνίου, αφού η συνήγορος του κατηγορουμένου Ζωή Κωνσταντοπούλου θα ήταν απασχολημένη ως συνήγορος πολιτικής αγωγής της οικογένειας Γρηγορόπουλου.
Καταγγελίες για τις αδικαιολόγητες καθυστερήσεις έγιναν στις 13 Ιουνίου 2012 και από τη Γενική Γραμματεία Ισότητας. Η γενική γραμματέας Μαρία Στρατηγάκη μεταξύ των άλλων εξέφρασε «τη συμπαράστασή της στα θύματα αυτής της ακραίας μορφής βίας, οι οποίες συνεχίζουν να υποβάλλονται σε μια επίπονη και τραυματική διαδικασία». Δύο ημέρες μετά δόθηκε νέα αναβολή, λόγω εκλογών αυτή τη φορά.
ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ
Ένα κακούργημα που παραμένει ατιμώρητο[10]
Της Σίσσυς Βωβού
Δυστυχώς, η κοινωνία μας εξεγείρεται και οργίζεται μόνο όταν έχουμε βιασμό συνοδευόμενο από φόνο, όπως έγινε με το τραγικό συμβάν της Ξάνθης, ενώ ακόμα σήμερα κοινωνία και δημόσιες Αρχές είναι ελαστικές στο θέμα του συνήθους και καθημερινού βιασμού, που όμως είναι ένα κακούργημα που τραυματίζει τις γυναίκες που τον υφίστανται για όλη τους τη ζωή.
Ζητούμε τιμωρία των βιαστών και για την προκειμένη υπόθεση του κατά συρροήν βιαστή Εμ. Αρ. ελπίζουμε ο Άρειος Πάγος να δικάσει με σεβασμό σε μια 19χρονη κοπέλα που ήρθε στη χώρα μας για τουρισμό και υπέστη αυτό το κακούργημα. Όσο για την πρωτοφανή αρνησιδικία και κωλυσιεργία της υπεράσπισής του, που οδήγησε σε μεγάλη καθυστέρηση της έκδοσης ποινής, αναρωτιόμαστε αν υπάρχει κώδικας δεοντολογίας για τους δικηγόρους και αν εφαρμόζεται.
Δυστυχώς, η δίκη για τα άλλα τρία θύματά του δεν έχει αρχίσει ακόμα, έπειτα από οκτώ χρόνια, λόγω συνεχών αναβολών και ευελπιστούμε να αρχίσει τον Ιούνιο που έχει οριστεί και να μη δοθεί άλλη αναβολή.
Η Σίσσυ Βωβού είναι μέλος της Φεμινιστικής Πρωτοβουλίας για την Εξάλειψη της Βίας κατά των Γυναικών και του Δικτύου Γυναικών ΣΥΡΙΖΑ
Δείτε επίσης τη γελοιογραφία του Δημήτρη Χαντζόπουλου - Τα Νέα 19 Νοεμβρίου 2013) [11]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου