Τελευταίο κρούσμα, ας πούμε , το θέμα της συμμετοχής μας στην BRICS,την επενδυτική τράπεζα που θέλουν να ιδρύσουν η Βραζιλίας, Ρωσίας, Ινδίας, Κίνας και Νότιας Αφρικής.
Πέραν από το ότι όταν είσαι στην Ευρωπαϊκή Ένωση και γενικότερα στο δυτικό οικονομικό και κοινωνικό σύστημα, δεν μπορείς να κινείσαι σε άλλες σφαίρες, υπάρχει και ένα άλλο πρακτικό, ας πούμε ζήτημα. Για να ενταχθείς στην νέα υπό ίδρυση αυτή τράπεζα , αντίβαρο λέει του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου ( λέμε τώρα…), πρέπει να καταβάλλει ως κεφάλαιο κάποια δισεκατομμύρια. Και η χώρα μας, όχι απλώς δεν έχει δισεκατομμύρια , αλλά αναζητεί ακόμα και στα σεντούκια μερικές εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ για «να την βγάλει» μέχρι να πάρει την δόση από την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Δηλαδή ενώ περιμένουμε με αγωνία τα χρήματα από τους δυτικούς μηχανισμούς, στους οποίους επίσης χρωστάμε εκατοντάδες δις ευρώ, μην το ξεχνάμε, εμείς θα πάμε να δώσουμε χρήματα ( που δεν έχουμε ξαναλέω) για να μπούμε στο τραπεζικό σύστημα , «αντίπαλο δέος» των δυτικών μηχανισμών.
Και επειδή κάτι τέτοιο και ως θεωρητικό σχήμα αλλά και πρακτικά είναι τρελό και μπορεί να υπάρχει στις σκέψεις μόνον ορισμένων κολλημένων στα δεδομένα των δεκαετιών του 60 και 70, αλλά μη εχόντων καμία σχέση με την πράξη, είναι σαφές ότι και οι Ευρωπαίοι αντιλαμβάνονται πως όλα αυτά είναι απλώς «λεονταρισμοί χωρίς αντίκρισμα». Και αυτό βεβαία προκαλεί μεγαλύτερα προβλήματα στην χώρα , στην κρίσιμη φάση της διαπραγμάτευσης που γίνεται τώρα.
Αλλά υπάρχει και κάτι χειρότερο. Υπουργός της κυβέρνησης, ο κ Στρατούλης συγκεκριμένα, δεν έμεινε απλώς στο όραμα του σοσιαλισμού, της πάλαι ποτέ μεγάλης σοβιετικής πατρίδας και του κρατικού οικονομικού συστήματος που υπήρχε εκεί(κάτι που φαίνεται πως υπάρχει στο μυαλό του) αλλά προχώρησε και σε προτάσεις, εν ειδή απειλών προς τους δυτικούς δανειστές.
«Αν χρειαστεί να ζητήσουμε χρηματοδότηση ( από την BRICS εννοεί) και μας τη δώσουν με ευνοϊκούς όρους και χωρίς μνημόνια και χωρίς όρους υποταγής της πατρίδας μας και μας δανείσουν όπως δανείζεται μια κανονική χώρα, γιατί πρέπει να το αποκλείσουμε; Είναι μια δυνατότητα που είναι και αυτή στο τραπέζ騻, είπε μιλώντας χθες στον realfm
Πέραν του ότι όλα αυτά έχουν πολλά εάν, αναρωτιέται κάνεις αν μπορεί υπουργός, άνθρωπος δηλαδή που χειρίζεται τις υποθέσεις μας (άρα και εν μέρει την πορεία της κοινωνίας και της ζωής μας) να θεωρεί πως θα υπάρξουν κάποιοι που θα μας δανείσουν χωρίς ορούς (προφανώς για την ψυχή της μάνας τους που λέμε) και χωρίς να ζητούν και αλλά, πολιτικά ,ανταλλάγματα…
Καθώς επίσης και δεν θέλω να πιστέψω ότι υπουργός θεωρεί πως αν γίνει αυτό τότε η άλλη πλευρά, οι Ευρωπαίοι σύμμαχοι και δανειστές, απλώς θα καθίσουν και θα παρακολουθούν με σταυρωμένα τα χεριά…
Επειδή λοιπόν δεν θεωρώ τον κ Στρατούλη αφελή, δυο πράγματα μπορούν να συμβαίνουν.
΄Η ο ίδιος απλώς κάνει ένα είδος επικοινωνιακού παιχνιδιού κυρίως για τους Έλληνες ψηφοφόρους δείχνοντας τους έτσι ότι «παραμένει αριστερός και επαναστάτης» ή έχει καταλήξει ότι πρέπει να φύγουμε από τον δυτικό κόσμο.
Αλλά αυτό το τελευταίο, δεν το έχει βάλει στην κρίση του λαού…
Άσε που αν φύγουμε δεν ξέρω σε… ποιον κόσμο θα πάμε….
Ας σταματήσουν λοιπόν οι λαϊκισμοί και ας δούμε την πραγματικότητα.
Του Π. Τρουπιώτη από το Χρηματιστήριο .
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου