Το βασικό συμπέρασμα που νομίζω ότι προκύπτει αβίαστα, θα μπορούσα να πω , από την συγκεκριμένη συνεδρίαση και τα όσα είπε ο πρωθυπουργός αλλά και όσοι εκ της «πλειοψηφίας» τοποθετηθήκαν είναι ότι η κυβέρνηση δεν έχει συγκεκριμένο εναλλακτικό ή μη σχέδιο σε σχέση με το χρηματοδοτικό πρόβλημα της χώρας .
Και το λέω αυτό γιατί αν όντως υπήρχε συγκεκριμένο σχέδιο, που θα μπορούσε να «ξεμπλοκάρει» το ελληνικό ζήτημα θα ήταν νομίζω παρά πολύ απλό στον πρωθυπουργό να κάνει αναφορά , έστω σε γενικές γραμμές ενός τέτοιου σχεδίου. Ενός σχεδίου που όπως λέει πολλές φόρες «δεν θα θίγει τις κόκκινες γραμμές», «δεν θα έχει μεσιακά μέτρα» και εν πάσι περιπτώσει θα είναι σχέδιο ανάπτυξης.
Με μια τέτοια αναφορά, θα μπορούσε να «κόψει με το μαχαίρι» τις επιθέσεις της «αριστερής πλατφόρμας» και άλλων «αριστεριστών» του κόμματος του, και να τους εξηγήσει ότι έχει το συγκεκριμένο σχέδιο, που είναι συμβατό με τις προτάσεις του κόμματος και βεβαίως μπορεί να περάσει από τους εταίρους –δανειστές.
Όμως , ο πρωθυπουργός, στην ομιλία του, παρότι γνώριζε ότι «του την είχαν στημένη», δηλαδή οι «αριστερές φωνές» του κόμματος του , περίμεναν αυτή την συνεδρίαση για να κάνουν το «σώου» που ήθελαν, δεν κατέθεσε τέτοιο σχέδιο. Αντίθετα, είπε πάλι μια σειρά από γενικότητες , μια σειρά από φράσεις που δεν είχαν συγκεκριμένη κατεύθυνση και βεβαίως δεν κατέθεσε συγκεκριμένο σχέδιο.
Είναι σαφές λοιπόν ότι δεν υπάρχει συγκεκριμένο σχέδιο στα χεριά του πρωθυπουργού. Συγκεκριμένο σχέδιο όχι μόνον που να μπορεί να συγκεράσει τις «απατηλές υποσχέσεις» της προεκλογικής περιόδου, με την πραγματικότητα;. Και κυρίως συγκεκριμένο σχέδιο που να μπορεί να συμφωνηθεί με τους δανειστές.
Η κυβέρνηση είναι σαφές ότι κινείται με βάσει το τι προκύπτει κάθε μέρα στις συζητήσεις, Δηλαδή, καταθέτουμε μια συγκεκριμένη πρόταση, όταν αυτή απορρίπτεται πάμε σε μια άλλη , με βάσει τι θεωρούμε ότι μπορεί να περάσει ή μπορεί να είναι συμβατό με τα όσα έχουμε δηλώσει στο εσωτερικό μέτωπο.
Είναι σαφές λοιπόν, ότι η κυβέρνηση σήμερα, κινείται και πάλι χωρίς σαφές και οργανωμένο πρόγραμμα και κυρίως πρόγραμμα που να μπορεί να «εγκριθεί» από τους εταίρους.
Από την άλλη , από την συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής του Σύριζα, έγινε σαφέστατο, ότι υπάρχει ένα μεγάλο μέρος στελεχών του, που δεν φαίνεται όχι μόνον να αντιλαμβάνεται τι πρέπει να κάνουν οι κυβερνήσεις (να δρουν δηλαδή με βάσει την πραγματικότητα και να φέρνουν αποτελέσματα σε συγκεκριμένο χρόνο) αλλά και δεν έχει σαφή αίσθηση του τι σημαίνει κάποια απόφαση, όπως το να μην πληρώσεις διεθνείς υποχρεώσεις, να οδηγηθείς εκ λάθους σε χρεοκοπία κλπ.
Του τι θα σημαίνει δηλαδή για τον μέσο πολίτη, που υποτίθεται ότι υπερασπίζονται.
Η συνεδρίαση λοιπόν έδειξε ότι κινούμαστε στα όρια ορισμένων πραγμάτων και μπορεί να συμβεί το «ατύχημα» χωρίς τελικά να το καταλάβουμε.
Έδειξε (δυστυχώς) επίσης ότι και να μπορέσει η κυβέρνηση να καταλήξει σε συμφωνία , θα είναι δύσκολο αυτή να περάσει από την Βουλή χωρίς την «βοήθεια» της αντιπολίτευσης.
Αλλά , τέλος ακόμα και αν περάσει αυτό τον σκόπελο, είναι δυστυχώς πάλι, σαφές, ότι υπάρχει αδυναμία διοίκησης της χώρας από το συγκεκριμένο μηχανισμό-κόμμα.
Και αυτό ίσως είναι το χειρότερο και το πιο επικίνδυνο από όλα.
Του Π. Τρουπιώτη από το Χρηματιστήριο
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου