Αλλαγές που θεωρώ προσωπικά πολύ πιο σημαντικές από τις όλες αλλαγές στον οικονομικό και εργασιακό τομέα. Ακόμα και από τις συζητήσεις για την «οικονομική επιβίωση» της χώρας που γίνονται αυτό το διάστημα στις Βρυξέλλες.
Γατί η αλήθεια είναι ότι οίο συζητήσεις για το νέο πρόγραμμα (όπως και να το πούμε) έχουν μεγάλη σημασία για να μπορέσει αν επιβιώσει η χώρα και να μείνει στον πυρήνα της δυτικής Ευρώπης, όμως έτσι η αλλιώς κάπως τελικά θα επιβιώσει και θα ξανασταθεί στα πόδια της.
Αν προχωρήσουν οι αλλαγές που όπως φαίνεται σχεδιάζονται από την ηγεσία του υπουργείου παιδείας, τότε θα οδηγηθούμε σε ένα εντελώς άλλο αξιακό σύστημα από το δυτικοευρωπαϊκό.
Ένα σύστημα που θα οδηγήσει σε πλήρη ανατροπή όλων των δεδομένων και αυτή φαίνεται πως είναι η λογική , έτσι ώστε μέσω της νέας γενιάς να αλλάξει η επόμενη κοινωνία.
Και κανείς δεν θεωρεί ότι οι κοινωνίες δεν πρέπει να αλλάζουν, και κανείς δεν θεωρεί ότι η σημερινή ελληνική κοινωνία είναι η καλύτερη σε αξιακά ζητήματα.
Μόνον που η συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών θέλουν οι αλλαγές να είναι στην κατεύθυνση των φιλελευθέρων , δημοκρατικών δυτικών κοινωνιών και όχι σε ξεπερασμένα μοντέλα του παρελθόντος.
Μοντέλα που χρεοκόπησαν με τραγικά αποτελέσματα για τους λαούς στους όποιους εφαρμόστηκαν.
Και αν ο αναπληρωτής υπουργός παιδείας, μπορεί να πει κανείς ότι μάλλον κινείται ( αν κρίνει κανείς τις γενικότερες δηλώσεις του) σε ένα επίπεδο δευτερεύων, με αλλαγές μάλλον επιφανειακές, ο Υπουργός Παιδείας και Πολιτισμού, έχει σαφή στόχο και κατεύθυνση. Μια κατεύθυνση σε ιδεολογικά χαρακτηριστικά , τα οποία ο ίδιος δεν κρύβει. Ιδιαίτερα αν κανείς προσέξει τις αρχικές ανακοινώσεις του για κάθε θέμα (και όχι τις επόμενες μετά τις όποιες αντιδράσεις).
Εξάλλου , φαίνεται ότι η τοποθέτηση του ακραιφνούς μαρξιστή , όπως θεωρείται , στην θέση αυτή δεν είναι τυχαία.
Ο άριστος μαθητής -απόφοιτος του καλύτερου σχολείου της χώρας , του Κολλεγίου Αθηνών, φαίνεται πως δεν επιθυμεί την αριστεία. Μόνον που μια τέτοια κίνηση , επειδή είναι σαφές ότι οδηγεί σε ισοπεδωτικές λογικές και σκέψεις για «ισότητα προς τα κάτω», την καλύπτουμε , μόλις ξεκινούν οι αντιδράσεις, με μια σειρά από θεωρίες για την ψυχολογία των παιδιών, θεωρίες που κανεις όμως ψυχολόγος δεν έχει αναπτύξει.
Από την άλλη , μέσα στο ίδιο κλιμα της «πλήρους ισοπέδωσης», σκεφτόμαστε να επαναφέρουμε τους «αιωνίους φοιτητές», άνευ λόγου, να καταργήσουμε τα Συμβούλια των ΑΕΙ, μια και μέσω αυτών αλλάζουν πολλά από τα δεδομένα στα πανεπιστήμια που σήμερα ελέγχονται στο επίπεδο των διδασκόντων από ιδεολογικούς συντρόφους του υπουργού.
Παράλληλα , κινούμαστε σε όλα τα επίπεδα στην λογική της αλλαγής , στο επίπεδο των μαθητών , αρά με σκοπό να «μπει εύκολα στην λογική της νέας γενιάς» μια νέα αντίληψη της «ισοπεδωτικής λογικής».
Είναι τόσο φανερές οι επιδιώξεις του υπουργού που παρά τα όσα λένε πολλοί πανεπιστημιακοί για το πόσο καλό καθηγητής ήταν , φαίνεται πως είναι «ιδεολογικά εμμονικος» που ακόμα και παλαιοί συμμαθητές του, καθηγητές σήμερα σε πανεπιστήμια στην Ελλάδα και το εξωτερικό, ένιωσαν την ανάγκη να προσπαθήσουν , μέσω ανακοινώσεων τους , να τον συγκρατήσουν…
Μήπως λοιπόν , πρέπει ως κοινωνία και ως «θεσμοί» να δούμε (και να σταματήσουμε) αυτή την βίαιη αλλαγή των αξιακών δεδομένων της νέας γενιάς (και μέσω αυτής της κοινωνίας) που επιχειρείται…
Του Π. Τρουπιώτη από το Χρηματιστήριο
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου