Η κυβέρνηση κατάφερε να αποσπάσει τις δόσεις χωρίς να πραγματοποιήσει τις μεταρρυθμίσεις στη δημόσια διοίκηση και την οικονομία. Οι τελευταίες εξελίξεις στο χρηματιστήριο και τα επιτόκια αποδεικνύουν πως η έξοδος στις αγορές την περασμένη Άνοιξη με χαμηλά επιτόκια έγινε χάρη στην εντύπωση που είχαν οι αγορές για την αυστηρή κηδεμονία της χώρας από τη Τρόικα.
Η Μέρκελ και οι υπόλοιπες πολιτικές ηγεσίες της Ευρωζώνης μιλούν θετικά για την Ελλάδα τους τελευταίους μήνες, γιατί έχουν παγιδευτεί. Έχουν εκταμιεύσει εκατοντάδες δισ. Ευρώ ευρωπαίων φορολογουμένων προς την Ελλάδα για να αποφύγουν τις καταρρεύσεις του Ευρωπαϊκού τραπεζικού συστήματος από μια ελληνική κατάρρευση, υποτίθεται με την αυστηρή επιτήρηση της τρόικα στις απαραίτητες μεταρρυθμίσεις.
Ελάχιστες μεταρρυθμίσεις έχουν γίνει. Μαλώνουμε ακόμη αν θα ανοίγουν τα καταστήματα τις Κυριακές (μεταρρύθμιση χωρίς κόστος), αν θα επιτρέψουμε το ελεύθερο ανταγωνισμό να ρίξει τις τιμές στα ράφια, αν θα ανοίξουμε τα κλειστά επαγγέλματα…
Δεν έχει απολυθεί κανένα δημόσιος υπάλληλος και τέσσερα χρόνια μετά μιλάμε ακόμη για αξιολόγηση. Ούτε η λίστα Λαγκάρντ έχει ερευνηθεί για να αποδειχτεί πόσοι από τους μετέχοντες σ΄αυτήν δεν δικαιολογούσαν τις καταθέσεις από τα φορολογημένα εισοδήματά τους…
Τέσσερα χρόνια μετά αποκαλύπτεται πως 5.000 δημόσιοι υπάλληλοι έχουν βγάλει έξω 1,5 δισ. Ευρώ. Αποτελούν σταγόνα στο ωκεανό για όποιον γνωρίζει τι γίνεται στο ελληνικό δημόσιο τις τελευταίες δεκαετίες και μπορεί να υπολογίσει τα ποσά που έχουν εκβιάσει και καταχραστεί οι πελάτες των κομμάτων που τοποθετήθηκαν σε καίριες θέσεις επι τούτου.
Το ασφαλιστικό παραμένει απασφαλισμένη «βόμβα» έτοιμη να εκραγεί από ώρα σε ώρα. Κυβέρνηση και αντιπολίτευση της χρεοκοπίας παριστάνουν πως είναι βιώσιμο αμφισβητώντας την απλή αριθμητική.
Περί τα 2,6 -3 εκατ. συνταξιούχοι με 2,5 εκατ. εργαζόμενους στον ιδιωτικό τομέα. Αν μειωθεί η ανεργία στο μηδέν θα έχουμε 3 εκατ. συνταξιούχους και 4 εκατ. εργαζόμενους. Και τότε το ασφαλιστικό δεν θα είναι βιώσιμο αφού για να είναι, χρειάζεται για κάθε συνταξιούχο να υπάρχουν πάνω από 3-4 εργαζόμενοι με καλές αμοιβές…
Παρ’ όλα αυτά ο πρωθυπουργός και ο Ευάγγελος Βενιζέλος ισχυρίζονται πως βγαίνουμε από την κρίση.
Ο Αλέξης Τσίπρας ισχυρίζεται πως μπορεί να μας βγάλει διαγράφοντας μέρος του χρέους.
Έστω και αν μηδενιστεί το χρέος μπορούν 2,5 εργαζόμενοι να πληρώνουν συντάξεις για 3 εκατ. συνταξιούχους και 0,6 εκατ. εργαζόμενους χωρίς αξιολόγηση και απόδοση στο δημόσιο;
Αν δεν λυθούν αυτά τα προβλήματα η χώρα δεν μπορεί να επιστρέψει στις αγορές και να δανειστεί με χαμηλά επιτόκια. Η χώρα δεν μπορεί να μιλήσει για ανάπτυξη, δεν μπορεί να θρέψει τον πληθυσμό της.
Οι μοναδικές πηγές τροφοδοσίας που κρατάνε τη χώρα όρθια, τα ράφια γεμάτα και τα πρατήρια καυσίμων ανοιχτά είναι τα δανεικά της Τρόικα(μέχρι τώρα) ή ΕΚΤ, η Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων, τα ΕΣΠΑ και ο τουρισμός λόγω πτώσης του εργατικού κόστους και της ευνοϊκής γεωπολιτικής συγκυρίας στην ευρύτερη περιοχή.
Στο εσωτερικό, η στροφή μερίδας του εκλογικού σώματος στο ΣΥΡΙΖΑ έχει δυο πηγές. Η μία είναι η στροφή των κρατικοδίαιτων στρωμάτων πελατών της Πασοκοκρατίας με την προσδοκία της διατήρησης των κεκτημένων…
Η δεύτερη είναι η εκδικητική στροφή όσων έχουν θυμώσει με τη διαφθορά και την ανικανότητα των κομμάτων που κυβέρνησαν τα τελευταία τριάντα χρόνια να διαχειριστούν με βιώσιμο τρόπο τη κρίση χρέους.
Η ανοχή του ΣΥΡΙΖΑ στα φαινόμενα διαφθοράς των στελεχών του( φοροδιαφυγή, επενδύσεις εκατομμυρίων στελεχών οικονομικού επιτελείου σε Hedge Funds, κατοχή δεκάδων ακινήτων από στελέχη συνδικαλιστές του δημοσίου κλπ) σε συνδυασμό με τα πρώτα αδιέξοδα της διακυβέρνησης θα συντομεύσει την περίοδο χάριτος στην διακυβέρνησή τους εάν και όποτε…
Δεν είναι τυχαίο που η αξιοπιστία του πολιτικού συστήματος αμφισβητείται συνολικά σε τέτοια έκταση.
Ο πολιτικός χώρος τόσο της δεξιάς όσο και της κεντροδεξιάς χρειάζονται πλήρη αναδόμηση με νέα πρόσωπα και αρχές είτε συνυπάρξουν κάτω από την ίδια κομματική στέγη είτε όχι.
Η στάση των ξένων
Η Μέρκελ λοιπόν και η πολιτική ηγεσία της Ευρωζώνης έχουν παγιδευτεί με την Ελλάδα. Έχουν καταβάλει τα εκατοντάδες δισ. Ευρώ των ευρωπαίων φορολογουμένων και η Ελλάδα δεν έχει αλλάξει καθόλου.
Όταν αναγκαστούν να το πουν αυτό στο Ευρωπαίους θα μετρήσουν το πολιτικό κόστος γι’ αυτό καθυστερούν πιέζοντας για αλλαγές. Αλλά οι αλλαγές δεν έγιναν όταν υπήρχαν πολλά μετρητά να εκταμιευτούν, θα γίνουν τώρα;
Πόσο πιθανό είναι λοιπόν προκειμένου να προσχωρήσουν στην δημοσιονομική και πολιτική ενοποίηση της Ευρωζώνης, να επιβάλουν την πειθαρχία στους υπολοίπους, επαναφέροντας το σχέδιο παραδειγματικής τιμωρίας του πλέον απείθαρχου και αποτυχημένου κράτους της Ευρωζώνης;…
Αντιθέτως με την επικρατούσαν αντίληψη δεν θα στοιχημάτιζα πως το ζήτημα του Grexit δεν θα επανέλθει… Πιο πιθανό σενάριο στο μέλλον μου φαίνεται μια Ευρωζώνη χωρίς την Ελλάδα παρά με μια Ελλάδα με τους Ντινόπουλους, Γιακουμάτους ή το Λαφαζάνηδες ή τη Φώφη Γεννηματά σαν υπουργούς…
Του Κ. Στούμα από το Capital.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου