Και θα την χαρακτήριζα έτσι, έστω και αν δημοσιογραφικά έχει «πολυφορεθεί» αυτή και άλλες παρόμοιες εκφράσεις, κυρίους λογω της συγκυρίας που γίνεται αυτή.
Ο πρωθυπουργός ( αλλά και ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης και υπουργός Εξωτερικών Β Βενιζέλος που μετέχει και αυτός της ελληνικής αντιπροσωπείας) πηγαίνει στην Κύπρο την στιγμή που η Άγκυρα (σύμμαχο στο ΝΑΤΟ μην ξεχνάμε) προκλητικά παραβαίνει το διεθνές δίκαιο.
Και αυτή την φορά η παράβαση κάθε κανόνος ήταν τόσο προκλητική , που αναγκάστηκε να την καταγγείλει ευθέως και η Ουάσιγκτον.
Η επίσκεψη λοιπόν αυτή αποτελεί και μια «απάντηση» θα μπορούσε να πει κάνεις στα όσα η Άγκυρα επιδιώκει με τις κινήσεις της στην περιοχή. Επιδιώκει να σταματήσει την αξιοποίηση των κοιτασμάτων που υπάρχουν στα «θαλάσσια οικόπεδα» της Κύπρου , αμφισβητώντας ευθέως τήν νομιμότητα των ενεργειών της Κυπριακής κυβέρνησης.
Προσπαθεί να δημιουργήσει τετελεσμένα δια των εκβιασμών και παράλληλα να επιβάλλει το δικό της θέλω. Που και εδώ δεν έχει καμία σχέση με το διεθνές δίκαιο.
Παράλληλα βέβαια η Άγκυρα , προσπαθεί να ανακόψει την πορεία των συμφωνιών με την Αίγυπτο για τις ΑΟΖ μια και κάτι τέτοιο δημιουργεί προηγούμενα και ένα είδος τετελεσμένων στην περιοχή που γνωρίζει ότι σύντομα θα είναι αν όχι αδύνατο τουλάχιστον πολύ δύσκολο να μην αποδεχτεί έστω και σιωπηλά.
Προσπαθεί λοιπόν , με την απειλή των όπλων να δημιουργήσει πρόβλημα στην συνεργασία αυτή.
Μόνον που και εδώ η ‘απάντηση» έρχεται με την συνάντηση που θα έχουν το Σάββατο στο καιρό, ο πρωθυπουργός με τον Κύπριο Πρόεδρο και τον Πρόεδρο της Αιγύπτου για να «κατοχυρώσουν» τις συμφωνίες.
Οι εξελίξεις αυτές , αλλάζουν πολλά από τα δεδομένα στην περιοχή και δημιουργούν ένα άλλο « έδαφος» για να χτιστούν νέες ισορροπίες.
Αν υπολογίσουμε μάλιστα και τις αλλαγές που γίνονται στην περιοχή αλλά και τις κακίες σχέσεις που έχει πια η Άγκυρα με πολλές από τις χώρες που βρίσκονται στην ευρύτερη Μέση Ανατολή ( Ισραήλ, Σύρια κλπ),τότε είναι σαφές ότι οι εξελίξεις ,μπορεί να οδηγηθούν σε σύντομη ανατροπή πολλών από όσα ως σήμερα θεωρούμε δεδομένα στην περιοχή.
Και για τις αλλαγές αυτές , δεν θα πρέπει απλώς να είμαστε έτοιμοι, αλλά να είμαστε «συμμέτοχοι» στις αλλαγές με στόχο να τις οδηγήσουμε εκεί που τα δικά μας εθνικά συμφέροντα υπηρετούνται.
Οφείλουμε να δούμε με ανοιχτό μάτι τα όσα γίνονται γύρω μας μια και η κρίση με το «Ισλαμικό Κράτος» στην ευρύτερη περιοχή μας, ούτε είναι κάτι που θα τελειώσει σύντομα, ούτε κάτι που θα τελειώσει «ανάμικτα» ούτε κάτι που θα μείνει μόνον στην συγκεκριμένη περιοχή.
Οφείλουμε λοιπόν ως χώρα να βρισκόμαστε «μέσα « στον πρώτο κύκλο αυτών που « καθοδηγούν» τις αλλαγές.
Και έχουμε εκτός όλων των άλλων και ένα πολύ σημαντικό και κρίσιμο προσόν. Είμαστε η μονή χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης που μπορεί και έχει δικαίωμα και συμφέρον να ασχοληθεί με τα ζητήματα της περιοχής.
Ας «ξεχάσουμε « λοιπόν για λίγο την «βαλκανόστροφη» εξωτερική μας πολιτική και ας δούμε και περά από την μύτη μας. Ας δούμε ως Ευρωπαίοι τα ζητήματα της Μέσης Ανατολής.
Στις κρίσεις κερδίζουν όσοι ασχολούνται με την λύση τους και όχι όσοι «ποιούν την νήσσα»…
Του Π. Τρουπιώτη από το Χρηματιστήριο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου