Πρόσφατα βρέθηκα στα γραφεία του κινήματος Αντίσταση Τώρα. Με λίγα λόγια το κίνημα αυτό θεωρεί ότι κανένας δεν πρέπει να πληρώνει τα δάνεια του στις τράπεζες γιατί αυτά έχουν ήδη πληρωθεί ουσιαστικά από τα λεφτά που παρείχε το ΤΧΣ και τα οποία δεν έχουν επιστρέψει ως όφειλαν.
Οπότε αυτό το χρέος για να εξυπηρετηθεί πρέπει να περάσει στο κράτος.
Πέρα από αυτό, νομικά εναντιώνονται στην πληρωμή φορών διοδίων κλπ. Εν μέρει συμφωνώ μιας και το κράτος είναι καθαρά ληστρικό.
Φόροι όπως ο ΕΝΦΙΑ για παράδειγμα είναι εντελώς παράνομοι καθώς και εντελώς παρανοϊκές απαιτήσεις εισφορών στα διάφορα ταμεία.
Για τα διόδια επίσης ξέρουμε όλοι τι γίνεται. Όλα αυτά σαν περίληψη. Επί του πρακτέου τώρα.
Γνωστός μου που πήγε εκεί και γι αυτό βρέθηκα και εγώ εκεί, θα σταματήσει να πληρώνει τα δάνεια που έχει καθώς και φόρους και για να πω την αλήθεια λόγω πραγματικής αδυναμίας έτσι και αλλιώς.
Έχει πολλά μέλη το κίνημα, άλλους με πρόβλημα να πληρώσουν εισφορές στα ταμείο τους, άλλους επειδή δεν μπορούν να πληρώσουν ΕΝΦΙΑ η να εξυπηρετήσουν τα δάνεια που έχουν κλπ.
Όπως είπα καταρχάς σε ορισμένα σημεία δεν είμαι αντίθετος μιας και πλέον δεν μπορείς να σκύβεις το κεφάλι σε ένα κράτος κλεφτή που κάθε μέρα σου πουλάει "προστασία".
Από την άλλη, αν αυτό επεκταθεί, τότε αυτό θα σημαίνει κατάρρευση κράτους-τράπεζων. Και εδώ κολλάει και στο άρθρο του Capital. Να προσθέσω επίσης το κίνημα προσφέρει (με μια μικρή συνδρομή) συμβουλές και νομική κάλυψη για τις κινήσεις της στάσης πληρωμής των μελών. Κώστα να σε ρωτήσω το εξής:
Ποσό "στέκει" ότι το χρέος των πολίτων δεν είναι προς τις τράπεζες αλλά προς το δημόσιο;
Ποια είναι η γνώμη σου γενικά για αυτή την κίνηση αλλά και τα αποτελέσματα που μπορεί να επιφέρει.
George Bras
Απάντηση: Το κράτος μέσω φόρου εισοδήματος, ΦΠΑ, ειδικών φόρων, εισφορών εισπράττει περίπου το 70% του εισοδήματος ενός ιδιώτη. Κατά το σύνταγμα οι φόροι πρέπει να είναι σύμφωνα με τις δυνατότητες του φορολογούμενου και κυρίως να είναι ανταποδοτικοί.
Στην Ελλάδα ο ιδιώτης πρέπει να πληρώσει φακελάκι για υγεία, φροντιστήριο μια παιδεία και λαδάκι για οποιαδήποτε συναλλαγή με το κράτος.
Το κράτος χρησιμοποιεί τη εξουσία για να εισπράττει φόρους να πληρώνει αργομισθίες στους πελάτες που διόρισε. Ούτε καν μια στοιχειώδη τυπική αξιολόγηση στους εκπαιδευτικούς και τους άλλους δημόσιους και δημοτικούς υπαλλήλους δεν είναι σε θέση να επιβάλει.
Στην ουσία το κράτος κυβερνάται από ομάδες συμφερόντων πελατειακής υφής με μοχλό τα συνδικάτα του δημοσίου.
Κατ’ αυτήν την έννοια το να πληρώνει κάποιος τους φόρους είναι κλοπή και κοροϊδία.
Βέβαια, όποιος υποστηρίζει τη μη πληρωμή των φόρων θα πρέπει να υποστηρίξει και τη μη πληρωμή μισθών και συντάξεων από το δημόσιο, αλλιώς είναι απατεώνας και έχει άλλες σκοπιμότητες...
Υποθέτω, καθώς δεν γνωρίζω, πως αυτές οι οργανώσεις "δεν πληρώνω" υποστηρίζουν τη στάση πληρωμών αλλά και αύξηση των δαπανών για μισθούς, συντάξεις κλπ.
Ποιο έντιμο κατά εμέ είναι το κράτος να καταργήσει ασφαλιστικές εισφορές και με 20 δισ. από το προϋπολογισμό να εγγυάται μια σύνταξη 600 ευρώ το μήνα σε όλους άνω των 65 ετών και βασική υγειονομική περίθαλψη για όλους. Όποιος θέλει παραπάνω σύνταξη και καλύτερες υπηρεσίες υγείας θα έχει να επιλέξει σε ιδιωτική και επαγγελματική ασφάλιση εκτός κρατικής επιστασίας που έχει αποτύχει και χρεοκοπήσει.
Η κατάργηση των ασφαλιστικών εισφορών θα αυξήσει την ανταγωνιστικότητα και τις επενδύσεις κατά συνέπεια και τα έσοδα από φόρους οι οποίοι επίσης πρέπει να μειωθούν δραστικά.
Αυτό όμως προϋποθέτει απολύσεις στα ασφαλιστικά ταμεία, δημόσιο κλπ. Αν συμβεί αυτό οι πολιτικοί και οι συνδικαλιστές θα χάσουν το μόνο μοχλό ψηφοθηρίας και πλουτισμού μέσω της πολιτικής και της διαπλοκής που διαθέτουν.
Τράπεζες
Σε αντίθεση με το κράτος που οι φόροι είναι αυθαίρετοι και υποχρεωτικοί τα δάνεια που έχουν δώσει οι τράπεζες είναι χρήματα που κάποιος έχει εισπράξει και πρέπει να επιστρέψει. Με τους φόρους δεν πληρώνουμε για λεφτά που έχουμε λάβει και ξοδέψει, αλλά χρήματα για τα οποία έχουμε εργαστεί και δεν αφαιρέθηκαν αυθαίρετα από κάποιον.
Κανένα δάνειο δεν δόθηκε με τη βία. Επιπλέον τα δάνεια που έχουν δώσει οι τράπεζες κατά κύριο λόγο είναι οι καταθέσεις κάποιων άλλων.
Οι καταθέσεις κάποιου είναι το προϊόν της εργασίας και των κόπων του. Αν κάποιος δεν μπορεί να πληρώσει τα δάνεια που έχει πάρει, κάποιος άλλος θα χάσει μέρος των καταθέσεων με ευθύνη της τράπεζας που δεν έκανε καλή διαχείριση και του κράτους που επιβλέπει αυτή τη διαχείριση.
Συμφωνώ πως οι τράπεζες χρησιμοποιούν ληστρικά επιτόκια και εκμαυλιστική πολιτική. Πρέπει να πληρώσουν γι αυτό και έχουν πληρώσει καθώς οι αξίες των μετόχων τους έχει εκμηδενιστεί μετά την ανακεφαλαίωση.
Οι τράπεζες ανακεφαλαιώθηκαν με χρήματα μελλοντικής φορολόγησης αφού τα 50 περίπου δισ. Ευρώ της ανακεφαλαίωσης προστέθηκαν στο Δημόσιο Χρέος. Αυτό σημαίνει πως οι φορολογούμενοι με μελλοντικούς φόρους εγγυήθηκαν τις καταθέσεις του σήμερα.
Επελέγη αυτή η μεσοβέζικη λύση για να μην κατεβάσουν ρολά, χαθούν οι καταθέσεις κλπ.
Από ηθική σκοπιά το δίκαιο, αφού οι κάτοχοι μετοχών έχασαν, οι κάτοχοι ομολόγων έχασαν, οι κάτοχοι ακινήτων έχασαν κλπ θα ήταν να χάσουν και οι καταθέτες.
Πρακτικά ίσως αυτό δημιουργούσε συνθήκες χάους και πολιτικής και οικονομικής αστάθειας.
Η λύση που επελέγη παρουσιάζει προβλήματα. Οι τράπεζες ανήκουν στο ΤΧΣ με λεφτά του δημοσίου αλλά έχουν διατηρήσει τις διοικήσεις τους. Δεν γνωρίζω αν θα διόριζαν τα κόμματα διάφορους «αφισοκολλητές» θα ήταν καλύτερα;
Ο νόμος της αγοράς λέει ότι όποιος χρεοκοπεί εκποιείται ή παραδίδει τα κλειδιά και δημιουργεί χώρο για να έρθει κάποια νέα τράπεζα να καλύψει το κενό. Δεν συνέβη αυτό.
Το σχέδιο είναι το ΤΧΣ θα πωλήσει τις συμμετοχές του στις τράπεζες και τα χρήματα να επιστρέψουν από εκεί που ήρθαν, στους φορολογούμενους μέσω της μείωσης του χρέους. Σίγουρα δεν θα εισπράξει το ΤΧΣ 50 δισ. και η διαφορά θα φορτωθεί στους Έλληνες φορολογούμενους ή τους ευρωπαίους φορολογούμενους αν υπάρξει οποιαδήποτε ρύθμιση.
Δεν πληρώνω διόδια κλπ.
Τα διόδια αφορούν κόστος χρήσης δρόμων που έχουν κατασκευάσει και συντηρούν ιδιώτες. Το ίδιο και τα εισιτήρια του μετρό, των τραίνων, των αεροπορικών εταιρειών.
Σε κάποιες από αυτές τις περιπτώσεις δεν μπορεί να υπάρξει ανταγωνισμός. Μια δεύτερη Αττική Οδός θα χρεοκοπούσε και τις δυο. Εκεί είχε την ευθύνη το κράτος να ορίσει το κόστος, έτσι ώστε να είναι αποδοτικό σε σχέση με την υπηρεσία που απολαμβάνει αυτός που κάνει χρήση, να επαρκεί για τη συντήρηση και να αφήνει και ένα λογικό κέρδος σε αυτόν που επένδυσε και το συντηρεί.
Αν δεν είναι έτσι είναι γιατί το κράτος και οι διεφθαρμένοι πολιτικοί ήρθαν σε συναλλαγή μεν τον ιδιώτη και κλέβουν μέσω του μονοπωλίου τον χρήστη της υπηρεσίας.
Για να καταλάβουμε αν πληρώνουμε ακριβά ή φθηνά εισιτήρια θα πρέπει να κάνουμε συγκρίσεις με ανάλογες υποδομές σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες.
Φυσικά θεωρώ παράλογο ο ιδιώτης που ανέλαβε την τάδε Εθνική Οδό, την οποία έχει κατασκευάσει η ΜΟΜΑ, χωρίς να έχει πραγματοποιήσει επενδύσεις να εισπράττει διόδια.
Γενικότερα όμως αν δεν πληρώσουμε διόδια όμως δεν θα έχουμε δρόμους. Αν κρατικοποιηθούν πάλι οι εθνικές οδοί θα πληρώνει για συντήρησή τους ο φορολογούμενος και όχι ο χρήστης που είναι το δίκαιο. Γιατί π.χ. ο τσοπάνος στην Πίνδο θα πρέπει να πληρώνει για τη συντήρηση της Αττικής Οδού και να επιδοτεί να εισιτήρια του Μετρό στην Αθήνα;
Όταν τα διόδια ήταν κρατικά οι κατασκευαστές έκλεβαν μέσω υπερτιμολογήσεων και οι συνδικαλιστές κέρδιζαν από παρασιτισμό και διαφθορά.
Κατά την άποψή μου ο ιδιωτικός τομέας και τα διόδια είναι η δίκαιη λύση, αρκεί στις μονοπωλιακές καταστάσεις να προστατευτεί ο χρήστης από της αισχροκέρδεια. Σε ολόκληρο το πολιτισμένο κόσμο αυτό συμβαίνει.
Δεν πληρώνω
Οι οργανώσεις που συντονίζουν κινήσεις στάσης πληρωμών είναι κυρίως καπελωμένες από αριστερά ή ακροδεξιά κόμματα που προσπαθούν να εξάγουν πολιτική υπεραξία από τη δίκαιη οργή και αγανάκτηση των πολιτών ή την αδυναμία τους να πληρώσουν.
Αυτή είναι η βασική ένσταση που έχω. Πως δηλαδή κάποιοι, ευκαιριακά χρησιμοποιούν την οργή για να έρθουν οι ίδιοι στην εξουσία και να επιβάλλουν ακόμη υψηλότερους φόρους και διόδια έμμεσα γιατί είναι κρατιστές.
Το δεν πληρώνω, η αριστερά το χρησιμοποιεί καιροσκοπικά. Το δεν πληρώνω φόρους σημαίνει μείωση των εσόδων του κράτους, άρα και των δαπανών.
Όποιος δεν το λέει αυτό και υπόσχεται αυξήσεις μισθών είναι απατεώνας...
Το δεν πληρώνω δάνεια σημαίνει κάποιος θα χάσει τις καταθέσεις. Και δεν είναι οι εκατομμυριούχοι που έχουν βγάλει τα χρήματά τους εκτός Ελλάδας.
Από εκεί και πέρα, στο βαθμό που η ανεξόφλητες οφειλές στο δημόσιο και οι ασφαλιστικές εισφορές έχουν ξεφύγει από τον έλεγχο και αυξάνονται κάθε μήνα, οδηγούμαστε σε στάση πληρωμών… Έχω αναφερθεί σε προηγούμενα άρθρα στους αριθμούς που επιβεβαιώνουν αυτό, τόσο για το δημόσιο όσο και τις τράπεζες.
Αυτό σημαίνει ανεξέλεγκτες καταστάσεις και αδυναμία προβλέψεων για την επόμενη μέρα…
Τέλος αυτό είναι άγνωστο και παρεξηγημένο στην Ελλάδα είναι πως η στάση πληρωμών φόρων των πολιτών, σαν πολιτική πράξη δεν πηγάζει από τη αριστερή ιδεολογία αλλά από τη φιλελεύθερη
Του Κ. Στούπα από το capital.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου