Να ξεκαθαρίσουμε ορισμένα πράγματα. Πιστεύουμε ότι το Ελληνικό είναι μία πραγματική ευκαιρία για την Αττική. Η αξιοποίησή του θα προσφέρει χιλιάδες νέες θέσεις εργασίας, θα αναβαθμίσει συνολικά την περιοχή και θα αποτελέσει σημείο αναφοράς για το real estate. Όλα αυτά, όμως, δεν σημαίνουν ότι θα πρέπει το φιλέτο αυτό να χαριστεί στον οποιονδήποτε και μάλιστα στο όνομα της ανάπτυξης.
Στο Ελληνικό, λοιπόν, έγινε το εξής: Υπήρξε ένας διαγωνισμός και σε αυτόν έμεινε μόνο ο Όμιλος Λάτση, καθώς οι υπόλοιποι συμμετέχοντες θεώρησαν ότι με τους ισχύοντες όρους του διαγωνισμού το έργο δεν ήταν βιώσιμο. Τότε έγινε το θαύμα! Οι όροι του διαγωνισμού άλλαξαν προς όφελος του μοναδικού υποψηφίου! Αν αυτό δεν είναι λόγος για να επαναληφθεί ο διεθνής διαγωνισμός, ποιός άλλος μπορεί να είναι;
Τι ακριβώς είπε το Ελεγκτικό Συνέδριο; Διαβάστε προσεκτικά από το ρεπορτάζ του Παναγιώτη Στάθη: "Οι δικαστές θεωρούν πως υπάρχουν αντίστοιχες παραβιάσεις στους όρους 2.3, 2.4 και 2.5 της πρόσκλησης υποβολής εκδήλωσης ενδιαφέροντος, αφού στη δεύτερη φάση του διαγωνισμού τροποποιηθήκαν οι επίμαχοι δύο όροι ουσιωδώς εκ των υστέρων με αποτέλεσμα να μην είναι δυνατή η υποβολή νέων προσφορών από επενδυτές που είχαν ήδη αποκλειστεί. Αυτό συνιστά παραβίαση της εθνικής και ευρωπαϊκής νομοθεσίας, αφού δεν επιτρέπουν τροποποίηση ουσιωδών όρων της σύμβασης που περιλαμβάνονται στη δημοσιευμένη πρόκληση εκδήλωσης, χωρίς ειδική πρόβλεψη που να αναφέρει το ενδεχόμενο τροποποίησης της σύμβασης".
Σχετικά με τους όρους μας διαφωτίζει περισσότερο ο πρώην Ευρωβουλευτής Θεόδωρος Σκυλακάκης: "στην τελευταία φάση το Δεκέμβριο του 2013 και κατόπιν αποχώρησης ενός εκ των τεσσάρων προεπιλεγμένων επενδυτών το Ταμείο άλλαξε ουσιώδη όρο του διαγωνισμού, αυξάνοντας (εκ των υστέρων) κατά πολύ την ελκυστικότητα της σχετικής επένδυσης. Συγκεκριμένα και ενώ το ΤΑΙΠΕΔ επρόκειτο με βάση την αρχική προκήρυξη (Request For Proposal, 9/1/2013 σελ. 28), να λαμβάνει το 30% όλων των οικονομικών ωφελημάτων που θα έδινε η πωλούμενη εταιρία προς τους μετόχους της, στην τελική ανακοίνωση του ΤΑΙΠΕΔ (26/3/2014), αναφέρεται ότι ο επενδυτής θα δικαιούται μιας σωρευτικής αποδοτικότητας της επένδυσης (IRR) 15%, χωρίς να πληρώσει τίποτε στο ελληνικό δημόσιο, που θα λαμβάνει το 30% (earn out right) μόνο για το υπερβάλλον ποσό".
Καταπληκτικό! Με αυτό τον τρόπο γίνονται οι δουλειές σε αυτή την χώρα...
Τι άλλο πρέπει να συμπληρώσει κανείς; Κι όμως! Θα μπορούσαμε να κάνουμε δύο ακόμη ερωτήσεις. Πρώτη ερώτηση: Έχει ξεκαθαριστεί αν μπορεί να κτιστεί ουρανοξύστης κι αν ναι πότε έγινε αυτό; Ερώτηση δεύτερη: «Έχει ξεκαθαριστεί αν θα λειτουργήσει στον χώρο Καζίνο κι αν ναι πότε έγινε αυτό»;
Η απόφαση αυτή του Ελεγκτικού Συνεδρίου δύσκολα ξεπερνιέται. Δεν είναι ακατόρθωτο. Αλλά έχουν ήδη εκτεθεί στα μάτια της κοινής γνώμης. Και μάλιστα σε μία προεκλογική περίοδο.
Η μόνη λύση που μένει είναι ένας νέος διαγωνισμός με διάφανους και ξεκάθαρους όρους. Η απόφαση των δικαστών έδειξε ότι κάποιοι δεν φρόντισαν τα συμφέροντα του δημοσίου με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Μπορούν να το κάνουν έστω και καθυστερημένα. Υπό αυτή την έννοια, η απόφαση των δικαστών αποτελεί ευκαιρία για το πολιτικό σύστημα και για την οικονομία της χώρας. Θέλουμε δουλειές, θέλουμε ανάπτυξη, θέλουμε νέες θέσεις εργασίας. Αλλά θέλουμε και διαφάνεια.
Θανάσης Μαυρίδης από το Capital.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου