Ο τακτικός απ ότι φαίνεται αναγνώστης μας, το όνομα του οποίου δεν αναφέρω μια και δεν έχω πάρει την άδεια του, αυτή την φορά ήταν μάλλον επιθετικός απέναντι μου, σχετικά με απόψεις μου για τα θέματα της δημοσίας διοικήσεως.
Πολίτικός μηχανικός ο ίδιος, που όπως λέει εργάζεται σε μεγάλο (τεράστιο λέει για την ακρίβεια) δήμο της Αττικής, με αφορμή κείμενο μου για το θέμα των μισθών στον ευρύτερο δημόσιο τομέα, αναφέρει ανάμεσα στα άλλα
«… Γιατί για σκεφτείτε κ Τρουπιώτη, πως αν εφαρμοστεί το μισθολόγιο που οραματίζονται κάποιοι συνεργάτες του κ Μητσοτάκη, δηλαδή να ανοίξει η ψαλίδα ανάμεσα στους υπαλλήλους δημοτικής ή μέσης εκπαίδευσης και αυτούς της πανεπιστημιακής, ποιο θα είναι το κλιμα μέσα στα ίδια γραφεία.
Ποια θα είναι η σχέση των συναδέλφων που κάνουν την ίδια δουλεία εδώ και χρόνια στο ίδιο γραφείο και ο ένας θα παίρνει αύξηση και ο άλλος θα έχει μείωση μισθού»
Και λίγο πιο κάτω , αφού επισημαίνει την «πολύ κακή οικονομική κατάσταση όλων των πολιτών, ακόμα και αυτών που έχουν δουλειά», προσθέτει "…Πως θα γίνει να δουλέψει καλυτέρα και αποτελεσματικότερα η δημόσια διοίκηση όταν ανάμεσα στα στελέχη της θα υπάρχουν αντιθέσεις και αντιπαραθέσεις;…».
Κατ αρχήν θέλω να πω στον φίλο πολιτικό μηχανικό, ότι κατανοώ το «τεχνικής» ας το πούμε, φύσεως πρόβλημα στο οποίο αναφέρεται. Όμως μόνον μέχρι εκεί.
Δηλαδή μόνον από «τεχνικής» πλευράς.
Γιατί στην ουσία , όσοι προτείνουν διαχωρισμό των μισθολογίων ανάλογα και με την βαθμίδα εκπαίδευσης του καθενός, καθορισμός θέσεων στις οποίες μπορεί κάποιος να φτάσει και μισθολογική διάφορα των κατηγοριών , έχουν δίκιο.
Γιατί δεν είναι δυνατόν , όπως μπορούσε να συμβεί παλαιοτέρα τουλάχιστον, απόφοιτος δημοτικού για παράδειγμα , σε υπουργείο ή Δήμο, να παίρνει περισσότερα από απόφοιτο πανεπιστήμιου (πιθανόν και με μεταπτυχιακό) επειδή είχε περισσότερα χρόνια στην υπηρεσία.
Πρέπει να υπάρχουν καθορισμένοι μισθοί και επίπεδα, ανάλογα και με τις εκπαιδευτικές βαθμίδες του καθενός , όπως και με βάσει την θέση που κατέχει.
Να γίνει δηλαδή πράξη , αυτό που εδώ και χρόνια ζητούν όσοι γνωρίζουν τα δεδομένα. Να επιβραβεύονται όσοι έχουν προσόντα και κατέχουν θέσεις, έτσι ώστε να υπάρχει και άμιλλα και ευγενής ανταγωνισμός ανάμεσα στους υπάλληλους.
Γιατί αν ένας πτυχιούχος, με μεταπτυχιακό με θέση διευθυντή , παίρνει τα ίδια ή σχεδόν τα ίδια με ένα απόφοιτο γυμνάσιου, χωρίς υπεύθυνη θέση ίσως γιατί ο δεύτερος έχει περισσότερα χρόνια στην υπηρεσία, θα οδηγηθούμε κανεις να μην προσπαθεί, κανεις να μην θέλει να έχει ευθύνες.
Πρέπει , αγαπητέ φιλέ, να σταματήσει άμεσα η ισοπέδωση των πάντων στο δημόσιο.
Όταν έχεις μπει ως απόφοιτος δημοτικού σε θέση κλητήρα για παράδειγμα , θα πρέπει να γνωρίζεις ότι θα κανεις αυτή την δουλειά τα επόμενα 35 χρόνια, ότι θα μπορείς να φτάσεις μέχρι το βαθμό του αρχικλητήρα ας πούμε και ότι ο μισθός σου μπορεί να φτάσει στο τάδε επίπεδο.
Δεν γίνεται να ισοπεδωθούν όλα , με μια περίεργη « ελληνικής εφευρέσεως σοσιαλιστική λογική». Γιατί έτσι δεν υπάρχει καμία πρόοδος στον δημόσιο τομέα. Δεν υπάρχουν κίνητρα στους υπάλληλους. Και χωρίς κίνητρα και προσωπικό ενδιαφέρον-συμφέρον, δεν λειτουργεί τίποτε , όπως εξάλλου απέδειξε και η πτώση του «υπαρκτού σοσιαλισμού».
Θα ήθελα λοιπόν φίλε πολιτικέ μηχανικέ, να σου πω ότι κατανοώ τις ενστάσεις σου γιατί «εργάζεστε στο ίδιο γραφείο» αλλά πρέπει και εσύ να σκεφτείς ότι κάποια χρόνια αγωνιζόσουν για να πάρεις πτυχίο και να φτιάξεις μια καριέρα. Και αυτό δεν μπορεί να μην προσμετράτε.
Δεν θα ήταν άδικο;
Του Πέτρου Τρουπιώτη από το Χρηματιστήριο
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου