Το πρώτο που θα πρέπει να κάνουν και το οποίο αποτελεί ουσιαστικά προϋπόθεση για να μπορέσουν να προχωρήσουν στα επόμενα βήματα , είναι να ξεχάσουν όλα όσα έκαναν μέχρι σήμερα ή ίδιοι ή αυτοί που « διαχειρίζονταν» πολιτικά τον συγκεκριμένο χώρο.
Να ξεχάσουν δηλαδή την λογική της ηγεμονίας, της γενικολογίας, της υπεροψίας ,της υποσχεσιολογιας και του ρουσφετιού Και να σταματήσουν να πιστεύουν πως αν μέσα στις διακηρύξεις , ομιλίες ή κείμενα τους αναφέρουν πολλές φορές τις λέξεις « αριστερός», «αριστερά», «προοδευτικός» και «προοδευτική κατεύθυνση», τότε καταξιώνονται στην συνείδηση των πολιτών και αποκτούν δυναμική.
Από εκεί και πέρα τα πράγματα είναι δύσκολα, χρειάζονται επίμονη , σταθερότητα στους στόχους και χρόνο, αλλά γενικώς η συνταγή είναι μάλλον απλή. Όχι απλοϊκή , αλλά απλή.
Γιατί το καθαρό, το ειλικρινές, αυτό που μπορεί να φτάσει στην καρδιά του προδομένου, ταλαιπωρημένου και αγανακτισμένου πολίτη και να τον κάνει να ξαναπέσει είναι το απλό.
Όσοι λοιπόν θέλουν να βρεθούν στην «ηγεσία» του πολίτικου φορέα που θα αγκαλιάσει αυτόν τον χώρο, θα πρέπει να κοιτούν μπροστά. Να είναι απαλλαγμένοι από λογικές και αμαρτίες του παρελθόντος.
Με την προσωπική τους πολιτική παρουσία και διαδρομή και κυρίως με την σημερινή τους στάση να μπορούν να αποτελέσουν παράδειγμα για το αύριο αυτού του πολιτικού φορέα.
Οι διαμάχες κόμματων και μηχανισμών που διαγκωνίζονται αυτά τα χρόνια να «κυριαρχήσουν» στον χώρο, όχι μόνον δεν ενδιαφέρουν τους πολίτες , αλλά αντίθετα τους εξοργίζουν.
Τους δίνουν την εντύπωση (αν όχι την βεβαιότητα) ότι έχουμε να κάνουμε με τους ιδίους μηχανισμούς οι οποίοι προσπαθούν να αλλάξουν πρόσωπο γόνα ξανα-κυριαρχησουν.
Και αυτό απωθεί τους πολίτες και από τα συγκεκριμένα κόμματα αλλά και από την πολιτική γενικά.
Και αυτού τελευταίο είναι το χειρότερο.
Οφείλουν λοιπόν , ΑΜΕΣΑ, όσα κόμματα αλλά και πρόσωπα κινούνται στον συγκεκριμένο χώρο ή πιστεύουν ότι κάτι έχουν να δώσουν σε αυτόν να «τα βρουν» / και να τα βρουν εδώ και τώρα. Να ξεχάσουν τις όποιες στενές ιδεολογικές προσεγγίσεις του παρελθόντος, να αγνοήσουν διαφορές σε λεπτομέρειες που δεν αφορούν κανέναν πολίτη και να καθίσουν ανοιχτό, χωρίς προαπαιτούμενα , με βάσει τα σημερινά δεδομένα να συζητήσουν για το μέλλον.
Να συγκροτήσουν ένα αξιόπιστο σχήμα , ένα κόμμα νέου τύπου , χωρίς μηχανισμούς γραφειοκρατίας, χωρίς προαπαιτούμενα και κυρίως χωρίς «αγκυλωμένο παρελθόν».
Να σχεδιάσουν ένα απλό, κατανοητό και κυρίως εφικτό πρόγραμμα για το άμεσο μέλλον της χωράς και όχι για το ….2100.
Να δείξουν τα νέα πρόσωπα που μπορούν να είναι το αύριο της πολίτικης ζωής του τόπου. Τα νέα πρόσωπα όχι μόνον σε ηλικία αλλά και σε ιδέες.
Νέα πρόσωπα χωρίς βάρη και αμαρτίες του παρελθόντος.
Για παράδειγμα όσοι έχουν διατελέσει 10 και 20 χρόνια υπουργοί δεν μπορεί να είναι «το νέο πρόσωπο της σοσιαλδημοκρατίας».
Όσοι βρίσκονται δεκαετίες στην πρώτη γραμμή των κόμματων τους , «βαρυνόμενοι» και με ιδεολογικές αγκυλώσεις του παρελθόντος δεν είναι δυνατόν να είναι το «καθαρό, φρέσκο πρόσωπο της σοσιαλδημοκρατίας».
Όσοι πιστεύουν ότι το νέο κόμμα πρέπει να είναι απλώς ένας μηχανισμός για την σύντομη μάλιστα ανακατάληψη της εξουσίας και το μοίρασμα των θέσεων , δεν μπορούν να βρίσκονται καν στις τάξεις αυτού του νέου σχήματος.
Νέα πρόσωπα, νέες ιδέες, πολιτικοί με πείρα και καθαρότητα.
Άπλες και εφαρμόσιμες θέσεις, με χρονικό ορίζοντα.
Αυτά αποτελούν τα βασικά στοιχεία για να πτυχή ένα τέτοιο πείραμα.
Αυτά μπορούν να απεγκλωβίσουν χιλιάδες πολίτες που βρέθηκαν «εξ ανάγκης « να ψηφίζουν Σύριζα, αλλά τώρα θελουν να φύγουν γιατί βλεπουν εκεί «σταλινικά πρότυπα», « ανεύθυνες στρατηγικές» αλλά και «το παλαιό αμαρτωλό ΠΑΣΟ που καταδίκασαν».
Να απεγκλωβίσουν πολίτες που από οργή και μισός ψηφίσαν ακόμα και Χρυσή Αυγή.
Η προσπάθεια για κάτι τέτοιο είναι δύσκολη και απαιτεί χρόνο.
Οφείλει όμως να ξεκινήσει ΤΩΡΑ ( αν όχι χθες)...
Του Πέτρου Τρουπιώτη από το Χρηματιστήριο
Σχετ:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου