Και είναι σαφές ότι το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών έφερε και πάλι ,έστω μισό, το γέλιο στο πάλε ποτέ κραταιό κυβερνητικό κόμμα.
Εκεί που πριν 3-4 μήνες, όλοι πίστευαν ότι το ΠΑΣΟΚ, όχι μόνον δεν θα εκλέξει ευρωβουλευτή άλλα και θα βρεθεί κάτω από το και ψυχολογικό όριο του 3%, βρέθηκε χωρίς να υπάρχουν μεγάλες αλλαγές στο τοπίο να φτάνει το 8% και να εκλέγει δυο ευρωβουλευτές. Και μάλιστα να ξεπέρνα το «ποτάμι» που ξεφύτρωσε και απειλούσε να το καταπιεί.
Βεβαίως για ένα ΠΑΣΟΚ του 48 και 44% το 8 φαντάζει (και είναι) μικρό, μόνον που δεν πρέπει να ξεχνάμε τις κοινωνικές συνθήκες και τα όσα το ίδιο το ΠΑΣΟΚ έκανε και χρόνια άλλα και η κυβέρνηση του επί Γ Παπανδρέου , και οδηγήθηκε σε αυτό το ποσοστό.
Για το ΠΑΣΟΚ , μέσα στις συγκεκριμένες συνθήκες, το αποτέλεσμα δεν είναι για πανηγυρισμούς , άλλα θα έπρεπε να θεωρηθεί ως μια θετική επανεκκίνηση.
Ως τέτοιο φαίνεται ότι το κατανόησε και η ηγεσία του κόμματος .
Ως τέτοιο και στελέχη της Ελιάς.
Και με βάσει αυτό θέλησαν να σχεδιάσουν την επομένη μέρα της κεντροαριστεράς, της σοσιαλδημοκρατίας , στην χώρα.
Όμως , όπως συμβαίνει συνήθως , λογάριαζαν χωρίς τον ξενοδόχο. Αν μπορεί να θεωρηθεί ξενοδόχος , ο απόγονος του ιδρυτή του ΠΑΣΟΚ και ορισμένοι άλλοι , που απλώς αν και νέοι, έχουν μείνει στο 77 και το 81
Η στρατηγική της κατά μετωπών επίθεσης ακόμα και το ίδιο βράδυ των εκλογών δεν μπόρεσε να εφαρμοστεί ,ακριβώς λήγω του εκλογικού αποτελέσματος.
Έτσι, οι διαφωνούντες με τον κ Βενιζέλο ( ορισμένοι εκ των οποίων ζητούν την κεφάλι του επί πινακει) ανασυνταχτήκαν και ξεκίνησαν το νέο τροπάριο. Την αλλαγή ηγεσίας.
Δεν ξέρω αν κάτι τέτοιο μπορεί και πρέπει να γίνει αυτή την στιγμή στο ΠΑΣΟΚ. Δεν ξέρω τι θα σημάνει αυτό και για το συγκεκριμένο κόμμα άλλα και για την χώρα.
Αυτό που αντιλαμβάνομαι είναι πως κάποιοι, είτε λήγω προσκόλλησης στον Γ Παπανδρέου, είτε λήγω αντιβενιζελικου μισούς, είτε γιατί οι ίδιοι έχασαν θέσεις και επιρροή το τελευταίο διάστημα ξεκίνησαν το «ξήλωμα του πουλόβερ.
Και το ξεκίνησαν τώρα γιατί όπως όλα δείχνουν , πολύ γρήγορα θα ξεκινήσουν (ακόμα και αναγκαστικά) οι διαδικασίες ανασυγκρότησης της σοσιαλδημοκρατίας στην Ελλάδα.
Και σε αυτό το σχήμα, σε αυτό το νέο πρόσωπο, αυτοί οι παλαιάς κοπής και αντίληψης πολιτικοί του ΠΑΣΟΚ δεν χωράνε. Δεν χωρανε ούτε ως άτομα ούτε ως ιδέες.
Και σίγουρα δεν χωρανε στις πρώτες θέσεις, στις όποιες για δεκαετίες είχαν συνηθίσει.
Έτσι ξεκίνησαν το ροκάνισμα Βενιζέλου , ελπίζοντας πως δεν θα καταφέρει να συγκροτήσει τον κεντροαριστερό πόλο.
Και βέβαια, ιδεολογικοποιησαν και την θέση τους αυτή, κλείνοντας στο μάτι προς τον Σύριζα. Ίσως μάλιστα γιατί είναι έτοιμοι να μετακινηθούν και αυτοί εκεί, ως σανίδα προσωπικής τους σωτηρίας.
Μόνον που οι ψηφοφόροι του ΠΑΣΟΚ , ακόμα και κάποιοι που έφυγαν προς το ΣΥΡΙΖΑ, αδιαφορούν για αυτής της αντίληψης θεωρίες των παλαιών συντρόφων τους. Έξαλλου γνωρίζουν πως με αυτές τις τακτικές έφτασε η χώρα εδώ , άσχετα αν δεν το παραδέχονται.
Και κυρίως γνωρίζουν , ότι οι περισσότεροι εξ αυτών , τις ιδεολογικές τους διαφωνίες , τις θυμούνται μόνον όταν έχουν προσωπικό πολιτικό όφελος.
Και τώρα ελπίζουν στις φιλόξενες αγκαλιές του Σύριζα….
Του Π. Τρουπιώτη από το Χρηματιστήριο
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου