Η κυβέρνηση αποφάσισε να απαλλαγεί από το Χάρη Θεοχάρη και μαζί να αποτινάξει από πάνω της λίγη από τη σκόνη που έχει συγκεντρώσει από την εξαέρωση της μεσαίας τάξης. Δεν ήταν όμως ο Χάρης Θεοχάρης εκείνος που ψήφισε τους νόμους. Ο Χάρης Θεοχάρης ήταν εκείνος που τους εφάρμοζε και εκείνος που προσπαθούσε να τους ερμηνεύσει. Κι εκεί, στην ερμηνεία, έκανε οπωσδήποτε λάθη και επέδειξε υπερβάλλοντα ζήλο, όπως έλεγε στο παρελθόν η "υπηρεσία" σε περιπτώσεις ξυλοδαρμού διαδηλωτών από τα "όργανα".
Υπάρχουν δύο τρόποι για να αντιμετωπίσει το δημόσιο τους πολίτες. Ο ένας είναι ο καλόπιστος, μέχρι να αποδειχτεί ότι δεν άξιζε της εμπιστοσύνης του. Ο δεύτερος τρόπος είναι να θεωρήσει αρχής εξαρχής τον πολίτη ένοχο και να τον καλέσει να αποδείξει αυτός την αθωότητά του. Αυτό συμβαίνει στην κοινωνία του Όργουελ και της Ελλάδας του 2014.
Αυτή τη δεύτερη σκληρή γραμμή, όμως, την επέλεξε ο Χάρης Θεοχάρης, σε συνεργασία με την πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Οικονομίας και την τρόικα. Διότι αυτό πίστευαν οι άνθρωποι. Ότι οι Έλληνες είναι κλέφτες και απατεώνες κι ότι θα έπρεπε να συνετιστούν. Θυμηθείτε τις δηλώσεις Στουρνάρα για τους κατοίκους της Εκάλης!
Θυμηθείτε τα δημοσιεύματα του γερμανικού κυρίως τύπου για το πόσο κλέφτες είναι οι Έλληνες. Όλες οι πρακτικές που ακολούθησαν οι φορολογικές αρχές βασιζόντουσαν σε μία στρατηγική εκδίκησης. Έφταιγαν δεν έφταιγαν οι φορολογούμενοι.
Προσέξτε τώρα! Για να βρει ο αδικημένος φορολογούμενος το δίκιο του θα έπρεπε να προσφύγει στην Δικαιοσύνη αφού εξασφάλιζε με κάποιον μαγικό τρόπο χρήματα για να πληρώσει το ήμισυ του προστίμου. Όσο άδικο κι όσο υψηλό κι αν ήταν το πρόστιμο! Και θα έπρεπε να περιμένει στη συνέχεια μερικά χρόνια να εκδικαστεί η υπόθεσή του...
Την πολιτική αυτή δεν την ακολούθησαν οι εφοριακοί επειδή το αποφάσισαν οι ίδιοι. Ήταν εντολή από τα ανώτερα κλιμάκια. Δηλαδή από τον Χάρη Θεοχάρη. Το αν αυτό ήταν απόφαση του Χάρη Θεοχάρη ή του Γιάννη Στουρνάρα ή της τρόικας, ας μας το πει ο πρώην Γενικός. Η ουσία πάντως είναι ότι οι εφοριακοί για να μην μπλέξουν έμπαιναν στη διαδικασία των μεγάλων προστίμων. Πραγματικά ατιμωτικό και άδικο για πολλούς φορολογούμενους. Αποφάσεις που κατέστρεψαν ζωές.
Φταίει ο Χάρης Θεοχάρης και για τους ρυθμούς της Δικαιοσύνης; Όχι! Φταίει όμως επειδή τους γνώριζε και θα έπρεπε να συνυπολογίσει κι αυτό τον παράγοντα σε οποιαδήποτε απόφασή του. Επίσης, δεν μπορεί να μπαίνει σε εφαρμογή το πρόγραμμα του κοινωνικού μερίσματος και οι τράπεζες να κατάσχουν τα λίγα ευρώ που έβρισκαν μέσα στους λογαριασμούς. Τα χρήματα που περίμεναν αναξιοπαθούντες για να μπορέσουν να καλύψουν άμεσες ανάγκες τους. Το ότι οι τράπεζες ήταν ανέτοιμες να αντιμετωπίσουν την κατάσταση ήταν ευθύνη του εν λόγω τεχνοκράτη.
Κι υπάρχει και κάτι άλλο! Να δεχτούμε για χάρη της συζήτησης ότι ο Χάρης Θεοχάρης δεν έφταιγε για τίποτα κι ότι ο ίδιος απλώς εκτελούσε εντολές. Ή συμφωνεί κανείς με τις εντολές και τις εκτελεί ή δεν συμφωνεί και παραιτείται.
Να διαφωνεί με όλα και να τα εφαρμόζει με σθένος και αυταπάρνηση είναι ένας "επαγγελματισμός" που δεν συναντάμε εύκολα. Κι αν πιστεύουν στην Κομισιόν ότι είναι τόσο καλός που θα έπρεπε να τον έχουμε στην πλάτη μας για τα επόμενα τριάντα χρόνια, δεν έχουν παρά να τον προσλάβουν και να του αναθέσουν μία θέση ευθύνης. Και για να μην αφήσουμε κάτι στον αέρα: Υπήρξαν εφοριακοί που διαφώνησαν με τις απίστευτες πολιτικές της κυβέρνησης και παραιτήθηκαν ή αρνήθηκαν να εκτελέσουν εντολές. Ο κ. Χάρης Θεοχάρης χρειάστηκε να παραμείνει ώρες στο γραφείο του κ. Στουρνάρα για να πειστεί να δώσει την παραίτησή του.
Από την άλλη δεν είμαστε από εκείνους που θα μηδενίσουν το έργο του Χάρη Θεοχάρη στις εφορίες. Δεν θα είμαστε άδικοι. Ως άνθρωπος της τεχνολογίας επιτέλεσε σπουδαίο έργο. Σήμερα ο πολίτης μπορεί με ένα κουμπί να κάνει εργασίες που μέχρι πριν από λίγο καιρό απαιτούσαν ατελείωτη παραμονή στις ουρές στις εφορίες. Το πρόβλημα είναι ότι ο άνθρωπος αυτός ανέλαβε και έργο από ένα κομμάτι που δεν γνώριζε, που δεν καταλάβαινε. Κι αυτό σε συνδυασμό με το αλαλούμ των δεκάδων νόμων και εκατοντάδων εγκυκλίων έφερε ένα αποτέλεσμα που δεν ήταν επιθυμητό. Ο κ. Χάρης Θεοχάρης δεν είναι θύμα ούτε των περιστάσεων ούτε των εποχών. Είναι θύμα των δικών του επιλογών.
Θανάσης Μαυρίδης από το Capital.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου