Τέσσερα χρόνια μετά τη χρεοκοπία η κυβέρνηση προσπαθεί να βγει από το αδιέξοδο, αυξάνοντας τους φόρους στα συνήθη φορολογικά υποζύγια που δεν μπορούν να αποφύγουν την φορολογία.
Έχουμε επίσης πολλάκις αποδείξει πως η αύξηση της φορολογίας δεν σημαίνει κατ’ ανάγκη αύξηση των εσόδων και πως ενίοτε σημαίνει μείωση εσόδων και ουδέποτε δεν οδηγεί στην ανάπτυξη και στη δημιουργία θέσεων εργασίας.
Τις τελευταίες μέρες είχαμε άλλη μια επιβεβαίωση στην πράξη. Στην αρχή του χρόνου γράφαμε πως: "Το κράτος τα χρόνια της χρεοκοπίας ήθελε έσοδα προκειμένου να συνεχίσει να καταβάλλει μισθούς και συντάξεις. Γι’ αυτό μεταξύ άλλων αύξησε τα τέλη κυκλοφορίας, τα τεκμήρια διαβίωσης στους κατόχους αυτοκινήτων και έβαλε και φόρο πολυτελείας στα μεγαλύτερου κυβισμού αυτοκίνητα.
Από το 2009 που χρεοκοπήσαμε μέχρι και το 2013 περισσότεροι από 750.000 ιδιοκτήτες αυτοκινήτων κατέθεσαν πινακίδες και ακινητοποίησαν τα οχήματά τους (ή τα κινούσαν παράνομα με πλαστές πινακίδες σαν τον κ. Λιάπη).
Μόνο το 2013 κατατέθηκαν 100.000 πινακίδες, μειώνοντας τα κρατικά έσοδα κατά 35 εκατ. ευρώ.
Από το 2009 μέχρι το 2013 με την κατάθεση 750.000 πινακίδων πόσα έσοδα χάθηκαν από τέλη κυκλοφορίας, πόσα από τα ασφάλιστρα που δεν πληρώθηκαν, πόσα από μεροκάματα σε συνεργεία από σέρβις που δεν έγιναν;
Χιλιάδες θέσεις εργασίας χαθήκαν σε ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρείες, σε συνεργεία αυτοκινήτων και εταιρείες εμπορίας ανταλλακτικών, γιατί οι γραφειοκράτες του Υπουργείου των Οικονομικών προκειμένου να πάρουν τις δόσεις του μνημονίου να πληρώσουν, μεταξύ άλλων τα εφάπαξ των πελατών, άρπαζαν ό,τι μπορούσαν δια της νομιμοποιητικής μεθόδου της φορολογίας…".
Σύμφωνα με έκθεση του Γραφείου Εμπορικών Υποθέσεων της πρεσβείας μας στη Σόφια οι περισσότερες από τις 9.000 επιχειρήσεις Ελλήνων (αυξήθηκαν κατά 50% από το 2012 στο 2013) είναι εικονικές, καθότι ιδρύθηκαν με μοναδικό σκοπό την αγορά αυτοκινήτου, συνήθως μεγάλου κυβισμού.
Η αύξηση της φορολογίας στους έχοντες και κατέχοντες δεν οδηγεί αναγκαστικά σε αναδιανομή του εισοδήματος υπέρ των φτωχών, αλλά μακροπρόθεσμα μειώνει τα κρατικά έσοδα και οδηγεί σε μεγαλύτερη ανέχεια τους μη έχοντες, αφού αναγκαστικά θα μειωθούν οι κοινωνικές δαπάνες.
Στην Βουλγαρία η ίδρυση μιας εταιρεία γίνεται εξ αποστάσεως, στοιχίζει περί τα 400 με 500 ευρώ και ολοκληρώνεται μέσα σε 10 μέρες. Το κόστος συντήρησης ανέρχεται σε 2-2,5 χιλ. ευρώ.
Όπως έγραφαν τα Νέα σε σχετικό ρεπορτάζ: «Φυσικά, αυτό που τραβά τους Έλληνες προς τη λύση των βουλγαρικών πινακίδων δεν είναι τίποτα άλλο εκτός από οικονομικούς λόγους. Ενας φορολογούμενος, κάτοχος αυτοκινήτου 3.600 κυβικών στην Ελλάδα θα κληθεί να πληρώσει τέλη κυκλοφορίας και φόρο πολυτελούς διαβίωσης 3.500 ευρώ, ενώ στη Βουλγαρία μόλις 1.111. Παράλληλα, θα απαλλαγεί του τεκμηρίου που εν προκειμένω ανέρχεται στα 26.200 ευρώ...».
Η κυβέρνηση μέσω του ΣΔΟΕ σχεδιάζει να ανακόψει το φαινόμενο καθώς για να κυκλοφορεί κάποιος αυτοκίνητο με ξένες πινακίδες πρέπει να διαβιεί κάποιους μήνες το χρόνο στο εξωτερικό.
Πάλι όμως θα πετύχουν να κάνουν μια «τρύπα στο νερό» καθώς η καταστολή και ο χωροφύλακας στην οικονομική δραστηριότητα συνήθως επιτυγχάνουν τα αντίθετα από τα επιδιωκόμενα αποτελέσματα.
Ο μόνος τρόπος να ανακόψουν τις προσπάθειες των πολιτών να αποφύγουν τη δυσβάσταχτη φορολογία είναι να απομονώσουν οικονομικά τη χώρα από τον υπόλοιπο κόσμο, όπως έπρατταν τα σοβιετικά καθεστώτα. Αν το πράξουν αυτό όμως θα πρέπει την προηγούμενη μέρα να κλείσουν τα σύνορα όπως επίσης έκαναν τα σοβιετικά καθεστώτα μετατρέποντας τη χώρα σε μια γιγάντια φυλακή.
Η μοναδική λύση είναι στον ανταγωνισμό των χωρών που προσφέρουν τέτοια κίνητρα. Χαμηλή φορολογία, φθηνά τέλη και μείωση της γραφειοκρατίας και διαφθοράς. Αν το πετύχουμε αυτό τότε θα έρχονται πολίτες από άλλες χώρες να δηλώνουν Κάτοικοι της Ελλάδας για να πληρώνουν φόρους εδώ και όχι στην πατρίδα τους...
Του Κ. Στούπα από το Capital.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου