Ακούμε πολλούς που αγωνιούν για το αν ο Όμιλος Λάτση θα κερδίσει ή όχι χρήματα δίδοντας 400 ή 600 εκατομμύρια ευρώ για το Ελληνικό κι όχι όσα ορίζουν οι αντικειμενικές αξίες της περιοχής. Ούτε συνέταιροι να ήταν δεν θα είχαν τόση ανησυχία. Ξέρουμε ότι οι αντικειμενικές τιμές είναι πλασματικές. Οι πλασματικές αυτές τιμές, όμως, ισχύουν για όλους τους άλλους Έλληνες. Γιατί όχι και για τον Όμιλο Λάτση;
Η αγορά ακινήτων βρίσκεται σε κρίση. Αυτό δεν σημαίνει ότι θα πρέπει να δώσουμε πάση θυσία στην καρδιά της κρίσης μία περιοχή - φιλέτο. Η αξιοποίηση του Ελληνικού είναι απαραίτητο να προχωρήσει. Σε αυτό δεν θα διαφωνήσουμε. Τα οφέλη είναι πολλά και σημαντικά. Ο σκουπιδότοπος θα γίνει ένα από τα πλέον ζωντανά κύτταρα της πόλης μας, ανεβάζοντας συνολικά την αξία των ακινήτων στην περιοχή και δημιουργώντας χιλιάδες νέες θέσεις εργασίας.
Όλα αυτά είναι καλά και γνωστά. Το πρόβλημα αρχίζει από την στιγμή που ξεκινάει η δημιουργική λογιστική για να αποδειχτεί αν τα χρήματα που προσφέρει ο Όμιλος Λάτση είναι πολλά ή λίγα. Πρώτη φορά συναντάμε πωλητές να αγωνιούν αν ο αγοραστής θα κερδίσει, τελικά, από την τιμή που τους δίνει για το ακίνητο που προσφέρουν! Να τους βγάλουμε από το αδιέξοδο και από τις επικίνδυνες ασκήσεις λογικής που δοκιμάζουν: Να εγκαταλείψουν το σχέδιο της πώλησης και να δοκιμάσουν εκείνο της αντιπαροχής.
Να αναζητήσουν λύσεις στην οδό της συνεκμετάλλευσης. Το δημόσιο να βάλει τα χρήματα και οι ιδιώτες τα χρήματα για το deal. Κι επειδή το κράτος έχει αποδειχτεί κακός επιχειρηματίας, ας αναλάβουν οι ιδιώτες και την διαχείριση του project. Με πόσο τοις εκατό δουλεύουν οι αντιπαροχές στην αγορά; Μισό - μισό; Το χειρότερο σενάριο είναι το 40% για τον οικοπεδούχο. Πως είναι δυνατόν αυτά που ισχύουν σε όλη την αγορά να μην ισχύουν ειδικά στο Ελληνικό;
Θα πει κάποιος ότι έγινε ένας διεθνής διαγωνισμός και ότι ο Όμιλος Λάτση ήταν ο μόνος που παρουσιάστηκε. Η απάντηση είναι ότι υπό τις παρούσες συνθήκες και με δεδομένη την θολούρα που υπήρχε για το τι θα ισχύσει και τι δεν θα ισχύσει στον διαγωνισμό, ήταν θαύμα που υπήρξε έστω κι ένας ενδιαφερόμενος. Ή δεν πρόκειται για θαύμα; Μάλλον θα πρέπει να σκεφτούμε κάτι πιο πειστικό, αφού τα θαύματα στην εποχή μας δεν είναι συνηθισμένα. Πόσο μάλλον όταν μιλάμε για την δραστηριότητα ενός τόσο μεγάλου επιχειρηματικού Ομίλου, όπως ο Όμιλος Λάτση.
Θανάσης Μαυρίδης από το capital.gr
ΥΓ1. Να σημειώσουμε κάτι για όσους αγωνιούν για το αν ο Όμιλος Λάτση θα πάρει πίσω τα 2,5 δισεκατομμύρια που ισχυρίζεται ότι έχει χάσει στην Eurobank. Κι εμείς έχουμε χάσει λεφτά αλλά δεν βρέθηκε κάποιος να προσφερθεί να μας τα επιστρέψει! Μπορούμε δε να σας υποδείξουμε χιλιάδες επενδυτές που νόμισαν ότι αγόρασαν από την Eurobank (και όχι μόνο) προϊόντα σταθερού εισοδήματος και βρέθηκαν να χάνουν περιουσίες.
ΥΓ2. Έπεσε σιγή ασυρμάτου για τις δηλώσεις Προβόπουλου στην Καθημερινή. Ο Κεντρικός Τραπεζίτης μίλησε ευθέως για θέμα ηθικής τάξης και το θέμα "θάφθηκε". Για να μην αναρωτιέται κανείς τι μας χωρίζει από μία κανονική χώρα, ας έχει στο μυαλό του αυτό που συνέβη. Διότι σε οποιαδήποτε άλλη κανονική χώρα η δήλωση του Κεντρικού Τραπεζίτη θα ήταν είδηση...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου