Δημογραφική απειλή ...

Το Συμβούλιο της Επικρατείας με μία ακόμη αψυχολόγητη απόφασή του απαγόρευσε την προνομιακή εισαγωγή στα ΑΕΙ παιδιών πολύτεκνων οικογενειών επειδή παραβιάζεται έτσι η συνταγματική αρχή της ισότητας. Η απόφαση αυτή δείχνει με πόση στενοκεφαλιά προσεγγίζεται το μείζον εθνικό πρόβλημα της υπογεννητικότητας, που υπονομεύει την εθνική μας ύπαρξη. «Ωρολογιακή βόμβα» το χαρακτηρίζει η έγκυρη γερμανική εφημερίδα «Χάντελσμπλατ», διαπιστώνοντας ότι «η Ελλάδα γίνεται το γηροκομείο της Ευρώπης». Ηδη οι θάνατοι είναι περισσότεροι από τις γεννήσεις, ενώ με 2.884.000 συνταξιούχους, μόλις 3.300.000 εργαζομένους και 1.500.000 ανέργους, επί συνολικού πληθυσμού 10.800.000, γίνεται αντιληπτό ότι βαδίζουμε προς δραματική εθνική συρρίκνωση. Ταυτόχρονα οδηγούνται σε κατάρρευση και τα ασφαλιστικά ταμεία, τα οποία από τη μία φορτώνονται κάθε χρόνο χιλιάδες νέους συνταξιούχους και από την άλλη μειώνονται απελπιστικά τα εισοδήματά τους, καθώς περιορίζεται συνεχώς ο αριθμός των ασφαλιζόμενων εργαζομένων λόγω γήρανσης του πληθυσμού, ανεργίας και μαύρης εργασίας.



Το φαινόμενο της ασυγκράτητης γήρανσης του πληθυσμού μας, αλλά και της Ευρώπης γενικότερα, έρχεται σε αντίθεση με την παράλληλη ραγδαία αύξηση του παγκόσμιου πληθυσμού. Υπολογίζεται ότι από ένα δισεκατομμύριο όπου ανερχόταν ο πληθυσμός του πλανήτη μας στις αρχές του 19ου αιώνα πολλαπλασιάστηκε μέσα σε δύο αιώνες στα 7 δισεκατομμύρια, με τάση περαιτέρω αύξησης. Ετσι το κενό της υπογεννητικότητας καλύπτεται από τις άτακτες εισροές πενόμενων στην Ελλάδα και στις άλλες γηράσκουσες  χώρες, που αλλοιώνουν την εθνική σύνθεση, εισάγουν πολιτιστικές συνήθειες που κλονίζουν την εθνική συνοχή και υπονομεύουν την κοινωνική ειρήνη, καθώς κινούνται στο περιθώριο των χωρών που τους υποδέχονται με ολοένα εντεινόμενη δυσφορία.

Και τι κάνουν οι πολιτικοί μας για να αντιμετωπίσουν, έστω και πολύ αργά, το φαινόμενο της υπογεννητικότητας που εύλογα επιδεινώθηκε λόγω της πρόσφατης οικονομικής κρίσης; Τίποτα ουσιαστικό. Ή μάλλον κάνουν ό,τι μπορούν για να διογκώνουν το πρόβλημα. Αποκορύφωμα δε αυτής της ολέθριας αδιαφορίας ή και πολεμικής είναι τα πρόσφατα φορολογικά μέτρα, που και περιορισμό των φορολογικών απαλλαγών επιβάλλουν στους πολύτεκνους αλλά και την άφρονα επιβάρυνση εκείνων των οικογενειών που έχουν περισσότερα τέκνα. Δηλαδή, όσο περισσότερα τέκνα έχουν τόσο με περισσότερο φόρο επιβαρύνονται, όπως τουλάχιστον προκύπτει από εμπεριστατωμένη ανάλυση που μου έστειλαν η Ανώτατη Συνομοσπονδία  Πολυτέκνων Ελλάδος και ο πρόεδρος της Ενωσης Πολυτέκνων Αθηνών κ. Βασ. Θεοτοκάτος, που μάταια πολεμάει με στοιχεία και βάσιμα επιχειρήματα αυτή την άφρονα πολιτική των κυβερνήσεων απέναντι στη μόνη ελπίδα ανασχέσεως του δημογραφικού κατηφόρου, που είναι η πολύτεκνη οικογένεια.

Δεν φθάνει, δηλαδή, που η κρίση περιόρισε δραματικά τη διάθεση για τεκνοποιία, πέρα από τις αμβλώσεις, τις προφυλάξεις και την αύξηση  του προσδόκιμου ζωής, που έτσι περιορίζουν τις γεννήσεις και αυξάνουν τον αριθμό των γερόντων. Ερχονται και οι κυβερνήσεις με τα αμελέτητα μέτρα τους και την αυτοκτονική αδιαφορία για το δημογραφικό να επιταχύνουν τη γήρανση και τον αφελληνισμό της Ελλάδας. Πιθανολογώ ότι η πολιτική αυτή των πολιτικών μας θα μεταβαλλόταν αμέσως μόνο αν τα νεογέννητα αποκτούσαν δικαίωμα ψήφου!

Του (μεγάλου!) Γιάννη Μαρίνου από το Βήμα της 23-03-2014