Στο άρθρο του «Γράμμα ενός προδότη (της δημοσιογραφίας) στην εφημερίδα «Τα Νέα Σαββατοκύριακο» ο δημοσιογράφος περιγράφει δύο περιστατικά που τον έκαναν να αρχίσει να σκέφτεται να παρατήσει τη δημοσιογραφία προκειμένου, όπως αναφέρει, να κάνει κάτι σημαντικότερο.
Το πρώτο περιστατικό, όπως γράφει στο κείμενό του, ήταν τα λύμματα της χωματερής που κατέληγαν σε μια όμορφη παραλία νησιού του Αιγαίου. Το δεύτερο περιστατικό που περιγράφει είναι από την επίσκεψή του το περασμένο Φθινόπωρο στα Τίρανα όπου τον σταμάτησαν δύο Ελληνίδες φοιτήτριες όπου ζούσαν και σπούδαζαν πλέον εκεί καθώς δεν είχαν καταφέρει να περάσουν στα ελληνικά πανεπιστήμια.
«Κάπως έτσι βρέθηκα ένα βράδυ να σκέφτομαι ''δεν παρατάς τις εκπομπές μήπως κάνεις κάτι σημαντικότερο''. Αμαρτία είναι να το συγκρίνω κα ίσως και να κάνω το λάθος αλλά μάλλον είναι σημαντικότερο. Έτσι τουλάχιστον επέμεναν όλους αυτούς τους μήνες οι φίλοι μου. «Μπες μπροστά Σταύρο. Εσένα σε ξέρει ο κόσμος. Μήπως καταφέρουμε να αλλάξουμε κάτι». Εδώ είμαστε λοιπόν. Το Ποτάμι. Τριάντα χρόνια στη δημοσιογραφία έχω γνωρίσει τους περισσότερους πολιτικούς. Όλοι μπορούσαν μόνοι τους και κανείς δεν ήθελε να βοηθήσει τον άλλον. Η μεγάλη ευκαιρία χάθηκε με τον Καραμανλή και τον Παπανδρέου.(...).Πολλοί αυτές τις ώρες πάνε να με φοβίσουν. «Πού πήγες και έμπλεξες». «Και πες ότι βγαίνεις, νομίζεις ότι θα τα καταφέρεις;». Δεν το έχω σκεφθεί ποτέ έτσι. Πάντα οι δρόμοι ήταν για μένα μια ευκαιρία. Έτσι έφθασα και στη δημοσιογραφία. Πέρασα το ποτάμι -εννοώ τώρα τον Κηφισό που χώριζε τα δυτικά προάστια από την Αθήνα- και τα κατάφερα (μάλλον). Βέβαια τότε ήμουν 22 και τώρα είμαι 50. Είμαι πιο μυαλωμένος δηλαδή», καταλήγει ο δημοσιογράφος σημειώνοντας ότι είχε ήδη σχεδιάσει τις δύο επόμενες εκπομπές του.
«Δεν το περίμενα να συμβεί έτσι», γράφει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου