Η καθαρή θέση υπέρ των εθνικών συμφερόντων, ο πατριωτισμός, δεν είναι «βήμα», δεν είναι εξέλιξη. Ή το έχεις ή δεν το έχεις. Πχ στον καιρό των κατάπτυστων «Δεκεμβριανών» εκτρόπων, όταν ξεχαρβαλώθηκε και κάηκε η Αθήνα πάνω στο αίμα ενός δολοφονημένου παιδιού, στον καιρό της διπλά κατάπτυστης Υπατίας και του οργανωμένου πολιτικού τουρισμού διαφόρων κατσαπλιάδων, που τους είχαν πάρει κάτι συριζαίοι από το χέρι, δίκην πενταήμερης επαναστατικής εκδρομής, πόσο δονούσε η Πατρίδα την ψυχή του Αλέξη;
Για δε την «αστική νομιμότητα», την σκέτη νομιμότητα, αδέρφια, δεν το συζητώ. Την κάνουν χαρτοπόλεμο τα ευθυγραμμισμένα με την τρομοκρατία και την ανομία στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ/Βίλα Αμαλία/JP Morgan. Διότι είναι δικαίωμα σας να πηγαίνετε μάρτυρες υπεράσπισης, όποιου σας κάνει κέφι αλλά, όταν αυτό κι οι αριστερίστικες δηλώσεις σας βγαίνουν φόρα παρτίδα, μην ολοφύρεστε σαν παλαιές πόρνες για προσβολή της τιμής της χαμένης παρθενίας σας. Υπερασπιστείτε ως το τέλος τις επιλογές σας, ωρέ σύντροφοι. Είδα στον ΣΚΑΪ τον Τσουκαλά, τον ανακυκλωμένο Πασόκο, με την νομιμότατη εκατομμυριάρα στο πόθεν έσχες του, να τραυλίζει, για την στάση τους στην τρομοκρατία, στην Ζέτα Μακρή, με ακατάληπτα παραληρήματα για ταγματασφαλίτες, Πέτρουλα και τρία πουλάκια κάθονταν στης BlackRock το κατώφλι. Τον έκανε τελατίνι η Ζέτα, τον καθάρισε σαν αυγό και δεν της το είχα! Τον λυπήθηκα τον επενδυτή και μεγαλοκαταθέτη.
Να το θυμηθείτε πάντως, ο Αλέξης θα το ρίξει και στις γονυκλισίες, θα πάρει σβάρνα τα στρατόπεδα, μπορεί και να ομολογήσει πως το «μπάτε σκύλοι αλέστε» στα σύνορα δεν είναι ανθρώπινο δικαίωμα. Μέχρι τις εκλογές μπορεί να ανακαλύψει και ποιος εισβολέας κατέχει ακόμη το 40% της Κύπρου και ποιος σκότωσε τον Σιαλμά και τον Ηλιάκη. Ίσως, όσο κάνει ακόμη κρύο, φορέσει ζιβάγκο και βροντοφωνάξει «βυθίσατε το Χόρα» και ν’ αρχίσει και τις ζεμπεκιές με παλιό βινύλιο. Προς γνώσιν «Αυτός ο άνθρωπος αυτός ήταν ο άλλος μου εαυτός», ήταν το αγαπημένο του μακαρίτη, που τουλάχιστον, εκτός από καλλιέργεια, είχε το πλεονέκτημα, κυρίως έναντι των ξένων, πως ήταν απρόβλεπτος. Και κυρίως είχε γεμάτα τα ταμεία, που του παρέδωσε η νοικοκυρεμένη και σεμνή «επάρατος Δεξιά». Άλλωστε έτσι, επί αειμνήστου, άρχισε το πάρτι, που τώρα βλέπουμε τα σκουπίδια του σε ανακριτικά γραφεία και στην Ασφάλεια. Άδεια μπουκάλια, σερμπαντίνες, μίζες και τρωθείσες «προοδευτικές» και «αστικές» συνειδήσεις. Όλο αυτό στην πολύπαθη καμπούρα των Ενόπλων Δυνάμεων, που όσο αυτές φυλάνε Θερμοπύλες, άλλοι ξεκλειδώνανε Κερκόπορτες για 30 αργύρια.
Σημειώστε δε, παρεμπιπτόντως, κάτι που μου επεσήμανε δεινός μάχιμος συνάδελφος, γνώστης της υπόθεσης. Τα εκατομμύρια επί εκατομμυρίων που ακούτε για μίζες και ζαλίζεστε, περιλαμβάνονται στο 10% που έβαζαν ως καπέλο οι Γερμαναράδες. Προσοχή όμως, το μεγαλύτερο μέρος αυτού του 10% το καρπώνονταν οι ίδιοι οι Φρίτσηδες, οι ατσαλάκωτοι μάνατζερ των πωλητών. Επέστρεφε σε αυτούς το γερμανικό «λάδι» ή μάλλον «βούτυρο», γιατί λάδι δεν έχουν! Να το θυμάστε αυτό την επόμενη φορά, που κάποιος Γερμανός πολιτικός ή δημοσιογράφος μας κουνήσει το δάχτυλο, με ύφος Προτεστάντη ιεροκήρυκα. Το μεγαλύτερο μέρος από τις μίζες επέστρεφε στους Γερμανικούς λειμώνες, στο Μαύρο Δάσος και στην Λεωφόρον υπό τας Φιλύρας. Τις καταπίνανε αμάσητες ο Πέτρος, ο Γιόχαν κι ο Φρανς με μπόλικη πίλσεν, συνοδεία βουρστ και ξυνολάχανου.
Στο θέμα μας όμως. Τι πιστεύω απλά; Πως ο καταληψίας του Λυκείου του, ο σεμνός προσκυνητής του τάφου της Ρόζας Λούξεμπουργκ, αρχηγός τόσων εκατομμυριούχων καταθετών κι επενδυτών στους οίκους των «διεθνών τοκογλύφων», απλά υποκρίνεται. Είναι γνήσιος μαρξιστής, οπαδός του άλλου Marx, του Groucho, που έλεγε «αυτές είναι οι αρχές μου κι αν δεν σας αρέσουν, έχω κι άλλες»!
Το πόση πατριωτική υπευθυνότητα έχει, φάνηκε από την επιδεικτική απουσία του από την τελετή έναρξης της Ελληνικής Προεδρίας της Ε.Ε., θεσμός ουσιαστικός κι όχι μόνο τυπικός. Αμόλησε και ανακοίνωση, που σαν παπαγαλάκια επανέλαβαν οι χλιδάτοι «προοδευτικοί» βουλευτές του για «φιέστα Σαμαρά». Ούτε που του πέρασε από το μυαλό του ανθρώπου πως ήταν η τελετή ανάληψης της Προεδρίας της Ε.Ε. από την Πατρίδα του, η οποία είναι πέρα και πάνω από τον Σαμαρά, τον Τσίπρα, την ταπεινότητα μου κι όλους εσάς…
Του Φαήλου Μ. Κρανιδιώτη
(Δημοσιεύεται στην Δημοκρατία)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου