Δύο ρυθμίσεις, όμως, που λόγω των αυστηρών όρων και προϋποθέσεων που εμπεριέχουν η αγορά τις έβαλε στον… πάγο. Με αποτέλεσμα οι εισπράξεις για τα ταμεία των ΔΟΥ να μην είναι οι αναμενόμενες. Γεγονός που ήταν φυσικό και αναμενόμενο, ας μην κρυβόμαστε, αν αναλογιστεί κανείς την ύφεση που πλήττει την αγορά, αλλά και τη στενότητα των νοικοκυριών να ανταποκριθούν πλέον και στις καθημερινές τους υποχρεώσεις.
Στερνή μου γνώση να σ’ είχα πρώτα. Γιατί τις συγκεκριμένες ρυθμίσεις τις ξέχασαν ακόμη και τα στελέχη του υπουργείου Οικονομικών, που με κάθε ευκαιρία το μόνο που προτρέπουν τους φορολογουμένους, τις επιχειρήσεις, είναι «δώστε κάτι για να σωθείτε» και να σωθούν και εκείνοι. Τυχαίο είναι ότι ο γενικός γραμματέας Δημοσίων Εσόδων σε κάθε συνέντευξή του τονίζει ότι έστω και το ελάχιστο να δίνουν οι φορολογούμενοι θα γλιτώσουν από κατασχέσεις κινητών και ακινήτων;
Εστω και 20 ευρώ να βάζουν στην τράπεζα ή στα ΕΛ.ΤΑ., θα αποδεικνύουν ότι θέλουν να ανταποκριθούν στις φορολογικές τους υποχρεώσεις... Θα πρέπει να δεχτούμε ότι τελικά τα στελέχη του υπουργείου Οικονομικών δέχθηκαν το αυτονόητο, οι προθέσεις τους πλέον είναι καλές, για να μη μείνουν άδεια τα ταμεία φυσικά, και ότι η θέση του κ. Χ. Θεοχάρη εξυπηρετεί όλους ανεξαιρέτως.
Ομως, γιατί έπρεπε να φτάσουμε ώς εδώ; Δεν αποδεικνύεται για μια ακόμη φορά περίτρανα ότι τελικά ο σχεδιασμός γίνεται στο πόδι, απλώς για να ευχαριστηθεί η τρόικα; Δεν αποδεικνύεται ότι ο νομοθετικός σχεδιασμός του υπουργείου δεν έχει ιδέα για το τι πραγματικά συμβαίνει στην αγορά;
Το ζητούμενο ποιο είναι, να κάνουμε νόμους για να πλουτίσουμε την ελληνική νομολογία ή για να εξυπηρετήσουμε τους πολίτες και να ενισχυθεί το κράτος;
Γιατί τόση υποκρισία; Η αγορά πάντα ήξερε και αν μη τι άλλο πάντα επέβαλλε τους κανόνες της. Γιατί να την αγνοούν τόσο επιδεικτικά; Αλήθεια, τώρα με την τρόικα τι θα γίνει, όταν οι ελεγκτές ενημερωθούν ότι οι εντολές προς τους φορολογουμένους είναι να δίνουν ό,τι μπορούν;
Τώρα, δηλαδή, δεν θα υπάρξουν αντιρρήσεις; Τώρα θα γίνει κατανοητό το αδιέξοδο της αγοράς; Ή μήπως κι αυτό ήταν ένα επικοινωνιακό παιχνίδι, απλώς για να εισπραχθεί έστω και το 20ευρω. Δηλαδή, τακτική... φασούλι το φασούλι και βλέπουμε.
ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΟΥΡΟΣ
Αναδημοσίευση από τη «Ναυτεμπορική»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου