Αν κάποιος χρωστάει στο κράτος, χωρίς να τον ειδοποιήσουν μπορεί να του κατάσχουν χρήματα από τον τραπεζικό λογαριασμό, μπορούν επίσης να του βγάλουν το σπίτι σε πλειστηριασμό.
Μπορεί να επιστρέψει δηλαδή ένα απόγευμα από την εργασία και το σπίτι να έχει δοθεί σε άλλους, όπως γυρνούσαν πολλοί σοβιετικοί πολίτες μετά την επανάσταση του 1917 και έβρισκαν άλλους μέσα στο σπίτι τους, στα πλαίσια της αναδιανομής του πλούτου προς τέρψιν των φληναφημάτων περί ισότητας, μεγεθών που είναι εκ φύσεως και πεποιθήσεων άνισα*.
Σε μια εκπομπή που ήμουν καλεσμένος με θέμα τους πλειστηριασμούς, ένας κύριος, ιδιοκτήτης ενός κτιρίου γραφείων στο κέντρο της Αθήνας, έλεγε πως ενώ τα περισσότερα από τα γραφεία αυτή την περίοδο είναι ξενοίκιαστα καλείται να πληρώσει φόρους που είναι υψηλότεροι από τα έσοδα. Ζητάει να δώσει κάποιο από τα γραφεία στο δημόσιο για να καλύψει τις οφειλές αλλά δεν βρίσκει άκρη.
Ενώ το δημόσιο τον φορολογεί στην αντικειμενική αξία του ακινήτου είναι απίθανο να βρει να το πουλήσει σε αυτή την τιμή. Αν θα ήθελε να το πουλήσει σε χαμηλότερη τιμή ο αγοραστής θα έπρεπε να πληρώσει φόρο μεταβίβασης με βάση την αντικειμενική...
Αυτός είναι ένας αριστερός φόρος κατά τον κ. Θεοχάρη. Είμαι βέβαιος γι’ αυτό...
Το Υπουργείο των Οικονομικών έχει ιδρύσει ειδική μονάδα είσπραξης οφειλών με το αρτικόλεξο ΕΜΕΙΣ(Επιχειρησιακή Μονάδα Είσπραξης) για τη διεκπεραίωση των επιδιώξεών του.
Στο μνημειώδες έργο αποκάλυψης του ολοκληρωτικού ζόφου που κρύβουν οι ψευδαισθήσεις περί αριστεράς και ισότητας, του Οργουελ το «1984», ο συγγραφέας αναφέρει πως το καθεστώς του Μεγάλου Αδερφού αποφάσισε να επιβάλει στους πολίτες να μιλούν με αρτικόλεξα, προκειμένου να απονευρώσει την σκέψη τους από την ουσία των ζωντανών λέξεων. Με τον τρόπο αυτό οι υπήκοοι θα καταστούν άβουλοι και πειθήνιοι όπως το κόμμα είθισται να εκπαιδεύει τα μέλη του.
Η νέα μονάδα είσπραξης θα μπορεί να ανοίγει λογαριασμούς και να ερευνά παντού για τα περιουσιακά στοιχεία των υπόχρεων.
Αν κάποιος δεν έχει να πληρώσει στο δημόσιο γιατί δεν μπορεί επειδή το εισόδημα μειώθηκε, το κράτος μπορεί να του κατάσχει ό,τι έχει στην τράπεζα, για μια ώρα ανάγκης ή ένα παιδί που σπουδάζει.
Αν κάποιος έχει πάρει στεγαστικό από την τράπεζα και έχει να πληρώσει αλλά προσπαθεί να επωφεληθεί και δεν πληρώνει, ο αριστερός νόμος της κας Κατσέλη τον προστατεύει από πλειστηριασμούς και κατασχέσεις.
Είναι προφανές τι είναι αριστερός νόμος σ΄ αυτή τη χώρα.
Που πάνε τα χρήματα που κατάσχει η ΕΜΕΙΣ από τους τραπεζικούς λογαριασμούς;
Στην αναδιανομή του εισοδήματος και τις ανάγκες λειτουργίας του κράτους.
Όπερ, και στους κηφήνες των κομμάτων που εργαζόντουσαν στις ΔΕΚΟ εκ των οποίων πάνω από 200.000 λαμβάνουν σύνταξη κάτω των 55 ετών.
Και στα ανίψια και τα παιδιά των Πελεγρίνηδων που έχουν διοριστεί σαν διοικητικό προσωπικό στα ΑΕΙ και κρατούν τα πανεπιστήμια κλειστά για να μην μειωθεί ο αριθμός τους.
Και, και, και...
Είναι προφανές πως ο φόρος των ακινήτων όπως και όλοι οι φόροι είναι αριστεροί. Το πρόβλημα με την αριστερά κ. Σαμαρά (που σας αρέσει ένας flat tax 15%) και κ. Στουρνάρα που πιστεύετε πως οι Έλληνες δεν υπερφορολογούνται, αλλά από τις μικροεπιχειρήσεις ζητάτε να προκαταβάλουν το 70% των περσινών φόρων... και τα μισά σπίτια παγώνουν γιατί ο ειδικός φόρος κατανάλωσης έχει κάνει το πετρέλαιο είδος πολυτελείας, είναι πως έτσι ακριβώς ξεκίνησαν και στη σοβιετία. Με τις καλύτερες των προθέσεων, αλλά οδήγησαν στην κόλαση.
*Το σκηνικό αυτό της επιστροφής στο σπίτι που έχει δοθεί σε άλλους, το περιγράφει πολύ ρεαλιστικά η Άιν Ραντ στο μυθιστόρημα «Εμείς οι Ζωντανοί». Η Ραντ έζησε τα πρώτα χρόνια της σοβιετικής τραγωδίας εξαθλίωσης της Ρωσίας και αργότερα όταν κατάφερε να φύγει στη Δύση εξελίχθηκε με το έργο της σε μεγαλύτερη επικριτή του σοσιαλισμού, του κρατισμού και του ολοκληρωτισμού. Η ίδια υποστηρίζει για το συγκεκριμένο έργο: «Το Εμείς οι ζωντανοί δεν είναι ένα μυθιστόρημα για τη Σοβιετική Ρωσία. Είναι ένα μυθιστόρημα για τον άνθρωπο ενάντια στο κράτος. Κεντρικό θέμα του είναι η ιερότητα της ανθρώπινης ζωής -χρησιμοποιώ τη λέξη ιερότητα όχι με τη μυστικιστική της έννοια, αλλά με την έννοια της υπέρτατης αξίας».
Του Κ. Στούπα από το Capital.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου