Οι κ.κ. Χρυσοχοίδης και Μητσοτάκης κλείνουν το Ταμείο Εθνικής Οδοποιίας που από το 1927 το πληρώνουν οι φορολογούμενοι με ιδρώτα και από το 2009 και με αίμα αφού το ΤΕΟ, όπως και εκατοντάδες παρόμοιοι κρατικοί σκελετοί, αιμοδοτούνται από τις μειώσεις συντάξεων, περικοπές μισθών και κρατικά φέσια 7 δισ. ευρώ.
Τώρα κάτι εισαγγελικές έρευνες που αφορούσαν και το ΤΕΟ και κάτι εκθέσεις για κακοδιαχείριση (αν έγιναν... και αν τις θυμάται κάποιος ακόμη...) ας τις «ξεχάσουμε» μέσα στον πανηγυρισμό...
Για ποιόν λόγο δεν εντυπωσιάζομαι από την απόφαση αυτή που μοιάζει περίπου σαν να μεταφέρουμε την Ακρόπολη στον Εθνικό Κήπο;
Γιατί προς το τέλος του περασμένου Απρίλη άρχισαν να διαρρέουν στα δημοσιογραφικά γραφεία λίστες για τους άχρηστους κρατικούς Οργανισμούς (λες και υπάρχουν και χρήσιμοι) που θα έκλεινε η κυβέρνηση ασκώντας κύρος και πυγμή...
Αλλά αφού εφαρμόσθηκε (άλλη μία φορά) το καραγκιοζίστικο σύστημα της παραπληροφόρησης (εύρημα της μεταπολίτευσης)... ώστε να ζυγιαστούν οι αντιδράσεις, τα πήραν (όπως πάντα) όλα πίσω και άρχισαν να μιλάνε για συγχωνεύσεις και άλλες αρλούμπες.
Οι λίστες συνοδεύτηκαν μάλιστα και από διαβεβαιώσεις ότι υπάρχει απόλυτη συμφωνία πρωθυπουργού, υπουργικού συμβουλίου και συγκυβέρνησης για το κλείσιμό τους.
Όλα αυτά τα φοβερά πριν επτά μήνες.
Η στήλη αυτή ήταν μεταξύ των πολλών που δεν τους πίστεψαν όπως και δεν τους πιστεύουν ακόμη. Αλλά για να πάρουν (τότε) οι αναγνώστες-φορολογούμενοι μια γενική ιδέα του αίσχους του ελληνικού Σοβιέτ που το πληρώνουμε από το 1975 με δανεικά και από το 2009 με το υστέρημα ακόμη και των ανέργων, σημείωνα στις 30 Απριλίου 2013 «Δανειζόμαστε για να μην κλείσουν» και τα εξής:
«Προσωπικά είμαι ιδιαίτερα επιφυλακτικός αν τελικά θα φτάσουμε στο κλείσιμο και αν κυβέρνηση και αντιπολίτευση δεν καταφέρουν να βγάλουν από τις λίστες πολλούς από τους Οργανισμούς.
Αλλά αξίζει τον κόπο να ΄θαυμάσουμε΄ τι πληρώνουμε ακόμη και σήμερα ως φορολογούμενοι και για ποιους κόπηκαν μισθοί και συντάξεις επειδή το κράτος δεν είχε ούτε δανεικά να τους συντηρήσει.
Έχουμε και λέμε λοιπόν.
Οι Τούρκοι πετάνε μέχρι την Ακρόπολη και έβαλαν σημαία στις βραχονησίδες μας αλλά εμείς ακόμη την μελετάμε την κατάσταση... με τους εξής Οργανισμούς:
-Το Ινστιτούτο Αμυντικών Αναλύσεων
-Το Κέντρο Έρευνας και Τεχνολογίας Εθνικής Άμυνας
-Το Κέντρο Διεθνούς και Ευρωπαϊκού Δικαίου
- Το Ελληνικό Ινστιτούτο Διεθνούς και Αλλοδαπού Δικαίου
- Το Ινστιτούτο Δημοσίου Διεθνούς Δικαίου και Διεθνών Σχέσεων
-Το Ινστιτούτο Αιγαίου και Δικαίου της Θάλασσας.
Φθάσαμε να έχουμε 1.500.000 ανέργους αλλά το πρόβλημα το μελετάμε ακόμη με:
-Το Εθνικό Ινστιτούτο Εργασίας και Ανθρώπινου Δυναμικού
- Γραφείο Ευρέσεως Ναυτικής Συνεργασίας
- Το Ελληνικό Κέντρο Ευρωπαϊκών Μελετών
- Την Ανώνυμη Εταιρεία Μονάδων Υγείας.
Η χώρα ούτε έχει σχέδιο ούτε δεν σχεδιάζει τίποτε για την οικονομία και την ανάπτυξη εδώ και δεκαετίες αλλά διαθέτει Κέντρο Προγραμματισμού και Οικονομικών Ερευνών...
Η Βουλή εκτός των κουμπάρων και λοιπών συγγενών με τα ειδικά μισθολόγια διαθέτει και ένα Ίδρυμα Βουλής των Ελλήνων για τον Κοινοβουλευτισμό και τη Δημοκρατία.
Για να θυμόμαστε δε την αρχαία ιστορία μας αλλά και την απελευθέρωση από τους του Τούρκους... έχουμε:
-Το Εθνικό Ίδρυμα Μελετών Θ. Κολοκοτρώνης ο ΄Γέρος του Μοριά΄
.-Την Ανώνυμη Εταιρεία της Διώρυγας της Κορίνθου
-Την Ανώνυμη Εταιρεία ΄Ενοποίηση Αρχαιολογικών Χώρων και Αναπλάσεις΄
-Τον Οργανισμό Ανέγερσης Νέου Μουσείου Ακρόπολης.
Οι ενοποιήσεις έγιναν, η Ακρόπολη λειτούργησε αλλά οι δυο Οργανισμοί μας έμειναν... ως Μουσεία.»
Αυτά έλεγα (μεταξύ άλλων) στο σημείωμά μου πριν 7 μήνες προβλέποντας ότι μας κοροϊδεύουν ακόμη μία φορά. Οι εξελίξεις με δικαίωσαν.
Το υποτιθέμενο σχέδιο διάλυσης των άχρηστων Οργανισμών το έφαγε το σκοτάδι εκτός από κάτι περίεργες συγχωνεύσεις που όμως εξασφάλισαν την αναγέννηση των κρατικών σκελετών.
Σήμερα (ξεπερνώντας την υπόθεση της ΕΡΤ επειδή δεν συνδέεται με τις διαβεβαιώσεις του Απριλίου) εμφανίζονται από την μια μεριά να ξαναζωντανεύουν την υπόθεση που έβαλαν στη ντουλάπα προ επταμήνου. Από την άλλη, ενώ ομολογούν ότι έχουν εκατοντάδες άχρηστους Οργανισμούς (που απέφυγαν, μέχρι τώρα, το κλείσιμό τους) επιμένουν στην προώθηση ιδιωτικοποιήσεων στις υποδομές (ενεργειακές και άλλες) που ελέγχονται μεν από το κράτος αλλά λόγω της νευραλγικής τους σημασίας μπορούν ακόμη να σταθούν στο πλευρό μιας άμεσης πολιτικής για την ανάκαμψη. Γιατί άραγε;
Του Γιώργου Κράλογλου από το capital.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου