H χρήση χημικών όπλων από το συριακό καθεστώς στους άμαχους πολίτες δεν είναι καινούρια υπόθεση. Την είχε καταγγείλει η επιτροπή έρευνας του ΟΗΕ από τον περασμένο Ιούνιο. Η συγκεκριμένη επιτροπή έγραφε στην αναφορά της πώς υπάρχουν βάσιμες αιτίες ότι χρησιμοποιήθηκαν περιορισμένες ποσότητες χημικών παραγόντων στο Χαλέπι και στο Ουτειμπάχ κοντά στη Δαμασκό.
Οι επιθεωρητές του ΟΗΕ- οι οποίοι παρεμπιπτόντως όταν είχαν πάει πριν από ένα χρόνο στη Δαμασκό “τυφλώθηκαν” ξαφνικά και δεν έβλεπαν τις οβίδες που έριχνε ο στρατός του Άσαντ στα σπίτια των πολιτών – έξι μήνες μετά διαπιστώνουν το αυτονόητο…
Την ίδια στιγμή ο Μπαράκ Ομπάμα φαίνεται να εγκλωβίζεται στην ίδια του τη ρητορική. Προσπαθώντας να αποφύγει μία άμεση εμπλοκή – μεταξύ άλλων και λόγω οικονομικού κόστους, καθώς τον Οκτώβριο αντιμετωπίζει πάλι το ενδεχόμενο χρεοκοπίας και στάσης πληρωμών – είχε δηλώσει ότι μόνο αν υπάρξουν αδιάσειστα στοιχεία για χρήση χημικών όπλων θα προχωρούσε σε επίθεση κατά της Συρίας.
Tα αδιάσειστα στοιχεία βρέθηκαν – χωρίς να έχει δοθεί μία σαφής εξήγηση γιατί τώρα είναι πιο αδιάσειστα από τότε- και ο Αμερικανός πρόεδρος – αν και απρόθυμος- πρέπει να δώσει το σύνθημα της επίθεσης…
Οι αμερικανικές εφημερίδες προβλέπουν ότι η στρατιωτική επέμβαση θα ξεκινήσει το αργότερο την Πέμπτη, ενώ ο Ομπάμα έχει να αντιμετωπίσει άλλους δύο πολύ γερούς πονοκεφάλους…
Πρώτον, το Ιράν – αμέριστο συμπαραστάτη και σύμμαχο του Μπασάρ Αλ Άσαντ- που απειλεί να επιτεθεί στο Ισραήλ, γεγονός που εάν συμβεί θα σημάνει γενική σύρραξη στη Μέση Ανατολή με απρόβλεπτες συνέπειες για την παγκόσμια ισορροπία.
Δεύτερον, την Αλ Κάϊντα με την οποία πρέπει να συνεργαστεί, αν θέλει να στεφθεί με επιτυχία η επέμβαση στη Συρία!
Αυτό, άλλωστε, είναι και το παράδοξο της πάγιας εξωτερικής πολιτικής των ΗΠΑ. Όπως γράφει ο δημοφιλής αρθρογράφος της Independent, Robert Fisk,οι Αμερικανοί δεν διστάζουν να συνεργαστούν ακόμα και με το διάβολο, προκειμένου να πετύχουν το σκοπό τους.
«Εάν ο Ομπάμα, γράφει ο Fisk, αποφασίσει να πλήξει το καθεστώς του Άσαντ θα είναι- για πρώτη φορά στην ιστορία των ΗΠΑ από την κατάρρευση των δίδυμων πύργων- στο ίδιο στρατόπεδο με την Αλ Κάϊντα.»
Και αυτό, γιατί οι ισλαμιστές της Αλ Κάϊντα έχουν λυσσαλέο μένος εναντίον του Μπααθικού καθεστώτος του Άσαντ και είναι οι μόνοι που ξέρουν σπιθαμή προς σπιθαμή το συριακό έδαφος. Μπορούν να δώσουν, επίσης ,πληροφορίες για να πληγούν χειρουργικά συγκεκριμένοι στόχοι.
Τις πληροφορίες αυτές , βέβαια, τις αποκρύπτουν τεχνηέντως τόσο ο Λευκός Οίκος όσο και η Αλ Κάιντα», υπογραμμίζει με νόημα ο βρετανός αρθρογράφος, για να γίνει στη συνέχεια ακόμα περισσότερο καυστικός…
« Η ιστορία με τη Συρία επαναλαμβάνεται σαν φάρσα. Ο Κάμερον και ο Ομπάμα φέρονται και λειτουργούν όπως ακριβώς ο Μπλέρ και ο Μπούς λίγο πριν την επέμβαση στο Ιράκ. Χωρίς να έχουν ικανές αποδείξεις για ρίψη χημικών ουσιών – όπως ακριβώς είχε γίνει αντίστοιχα με τα ψεύτικα στοιχεία περί προετοιμασίας όπλων μαζικής καταστροφής από τον Σαντάμ Χουσεϊν- αλλά και χωρίς την επίσημη άδεια του Συμβουλίου Ασφαλείας θα επιχειρήσουν να παρουσιάζουν την στρατιωτική επέμβαση ως έκτακτη ανάγκη για την εξασφάλιση της ειρήνης στην περιοχή!
Όσο για τη χρήση χημικών ουσιών, συνεχίζει ο Ρόμπερτ Φίσκ, αναρωτιέμαι γιατί κανείς δεν δίνει σημασία στις συνεχείς αναφορές ότι την ίδια ακριβώς ημέρα που το καθεστώς του Άσαντ έριξε χημικά στους πολίτες τρία μέλη της Χεζμπολάχ του Λιβάνου – που βρίσκεται στο ίδιο στρατόπεδο με τον Άσαντ- δέχθηκαν επίθεση με δηλητηριώδη αέρια σε τούνελ; Εκτός και αν τα χημικά που προέρχονται από τη Δύση βαφτίζονται αμυντικά..»
Η ιστορία έχει δείξει ότι αν και τα απολυταρχικά καθεστώτα των χωρών της Μέσης Ανατολής ήταν καταπιεστικά, η βίαιη ανατροπή έχει προκαλέσει χειρότερη ζημιά. Το Ιράκ, ουσιαστικά ακυβέρνητο, βυθίζεται καθημερινά μέσα σε νέους κύκλους βίας ενώ η Αίγυπτος και Λιβύη με δορυφόρο την Τουρκία επιστρέφουν σε θεοκρατικά και σκοταδιστικά καθεστώτα αφήνοντας ως ρυθμιστές στην παγκόσμια σκακιέρα δύο πολύ επικίνδυνους αντιπάλους που κρύβουν στην πολεμική τους αποθήκη τον πυρηνικό όλεθρο…
Της Ιουλίας Βελίσσαράτου από το Aixmi.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου