Κατέφθασε κατασυγχυσμένος και μας είπε: «Δεν αντέχω να μη σας αποκαλύψω την αιτία του εκνευρισμού μου». Κι έτσι ο αγαπητός κ. Νίκος Κωνσταντόπουλος, μετέπειτα πρόεδρος του Συνασπισμού (αυτός ήταν ο υπουργός Εσωτερικών), εκτόνωσε την αγανάκτησή του αφηγούμενος δύο περιστατικά από την ολιγόμηνη θητεία του στην υπουργική καρέκλα. Νομίζω ότι απεικονίζουν κατά τον γλαφυρότερο τρόπο την κακοδαιμονία και τη νοσηρότητα του κρατικού μηχανισμού, που δημιουργήθηκε κατά τη δεκαετία του '80 με κυβέρνηση Ανδρέα Παπανδρέου και έκτοτε συνεχίστηκε στα κύρια χαρακτηριστικά της ως και σήμερα.
«Από καιρό πιεζόμουν να προσλάβω στο υπουργείο μια κυρία, η οποία μου έλεγαν ότι έχει μεγάλη ανάγκη για εργασία. Παρ' όλο που δεν μου άρεσε να ακολουθήσω κι εγώ την παράδοση του παλαιοκομματισμού, ήταν τόσο πιεστική η περιγραφή για την αξιοσύνη της κυρίας αυτής και για την ανάγκη να εργασθεί που τελικά υπέκυψα και την προσέλαβα. Υστερα από καιρό ο αρμόδιος επί του προσωπικού μού κατήγγειλε ότι η προσληφθείσα με εισήγησή μου κυρία δεν είχε έλθει ούτε μία ημέρα στην υπηρεσία όπου είχε τοποθετηθεί, ενώ φυσικά ελάμβανε και τον μισθό της. Οργισμένος την κάλεσα στο γραφείο μου, της ανέφερα την καταγγελία και ζήτησα εξηγήσεις. Μου απάντησε: "Κύριε υπουργέ, σας ζήτησα να με διορίσετε σε κάποια θέση. Δεν σας ζήτησα εργασία. Αν ήταν και να δουλεύω, τότε θα μπορούσα να βρω κάτι καλύτερο". Φυσικά την απέλυσα αμέσως» κατέληξε ο κ. Κωνσταντόπουλος. Προφανώς η αποπεμφθείσα δεν είχε προλάβει να μονιμοποιηθεί, οπότε ο διορίσας θα σήκωνε τα χέρια ψηλά, όπως και ο απελθών κ. Μανιτάκης, ο οποίος «κατάφερε» μέσα σε έναν χρόνο να στείλει στο σπίτι τους 20(!) επίορκους, όπως μου έγραψε («Το Βήμα», 16.6.2013) για να με πείσει για την αποτελεσματικότητά του!
Προτού προλάβουμε να σχολιάσουμε το καταγγελθέν ο κ. Κωνσταντόπουλος ασυγκράτητος συνέχισε: «Ακούστε και το άλλο που συνέβη σήμερα και ακόμη δεν μπορώ να συνέλθω από την αγανάκτηση. Επρόκειτο να υποδεχθώ στο γραφείο μου μια ξένη επίσημη αντιπροσωπεία κατά τις 2 το μεσημέρι. Καθώς το γραφείο μου ήταν ανάστατο με χαρτιά πεταμένα, άδεια ποτήρια και στάχτες από τσιγάρα, ζήτησα να έρθει μια καθαρίστρια για να συμμαζέψει τον χώρο. Η γραμματέας μου αναζήτησε καθαρίστρια, αλλά την πληροφόρησαν ότι δεν υπάρχει στον όροφο. Ζήτησε από άλλους ορόφους, αλλά επέστρεψε απογοητευμένη καθώς η μόνη ανευρεθείσα καθαρίστρια αρνήθηκε να ανέβει για να καθαρίσει με το επιχείρημα ότι έχει προσληφθεί μόνο για τον β' όροφο. "Μα το ζητεί ο υπουργός" της επισημάνθηκε. "Και δεν πάει να το ζητάει και ο ίδιος ο υπουργός... Εγώ δεν έρχομαι". Και φυσικά παρέμεινε στη θέση της».
Σε επίρρωση των προαναφερθέντων υπενθυμίζω το καταγγελθέν από τη στήλη μου, ότι μαθηματικός προσληφθείς στο Γυμνάσιο της Σαντορίνης, επί κυβέρνησης Μητσοτάκη (1992) ζήτησε από τη διευθύντριά του να τον απαλλάξει από τη διδασκαλία, διότι ούτε Μαθηματικά ήξερε, αφού πήρε το πτυχίο του με το δημοκρατικό 5, αλλά και επειδή βαριέται να κάνει μάθημα. Και όταν κατάπληκτη και οργισμένη η προϊσταμένη του τού δήλωσε ότι θα τον καταγγείλει στο υπουργείο, της απάντησε χαιρέκακα: «Και τι μπορούν να μου κάνουν; Να με απολύσουν δεν γίνεται, αφού είμαι μόνιμος. Το πολύ-πολύ να με μεταθέσουν κάπου αλλού. Εγώ και στην Ορεστιάδα να με στείλουν πάλι δεν θα διδάσκω γιατί ούτε ξέρω αλλά και βαριέμαι».
Μπορεί να διορθωθεί αυτό το εξάμβλωμα; Υπόσχονται να το προσπαθήσουν οι Κυριάκος Μητσοτάκης και Εύη Χριστοφιλοπούλου αδιαφορώντας για το περιβόητο πολιτικό κόστος!
Του ΜΕΓΑΛΟΥ Γ. Μαρίνου από το Βήμα τήν 30/06/2013
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου