– Προ εξαμήνου στηρίξατε αναφανδόν τον πρωθυπουργό με τη φράση «όλοι μαζί με τον Σαμαρά, διότι δεν υπάρχει άλλη διέξοδος». Εξακολουθείτε να τον περιβάλλετε με την ίδια εμπιστοσύνη;
– Ναι. Θα επαναλάμβανα και σήμερα ακριβώς την ίδια φράση. Διότι δεν είναι θέμα προσώπου, αλλά μιας συγκεκριμένης πολιτικής και τους συσχετισμούς των δυνάμεων που μπορούν να τη στηρίξουν.
– Ισως να έχει κάνει και ορισμένα σφάλματα, κανείς δεν είναι τέλειος. Αλλά οι βασικές κινήσεις του είναι σωστές και έχουμε μια θετική εξέλιξη στην κατεύθυνση που όλοι επιδιώκουμε. Δηλαδή την επαναφορά της χώρας στις διεθνείς αγορές σε μια βάση αξιοπιστίας. Προσεγγίζουμε δηλαδή στην κατάσταση που ήμασταν προ της κρίσης και αυτό σημαίνει την έξοδο από τον υφεσιακό κύκλο που σήμερα όλοι υφιστάμεθα και μια πορεία που μπορεί να είναι θετική. Αυτό βέβαια εξαρτάται από πολλούς παράγοντες κι όχι μόνον από τον πρωθυπουργό ή την κυβέρνηση. Η αποτίμηση όμως του έργου του Σαμαρά, χωρίς περιστροφές, θα σας έλεγα ότι είναι θετική.
– Τα γεγονότα στην ΕΡΤ λίγο έλειψε να οδηγήσουν τη χώρα σε εκλογές. Πιστεύετε ότι η Ν.Δ. ορθώς της έβαλε «λουκέτο» ή θα μπορούσε να προχωρήσει στον εξορθολογισμό της χωρίς να την κλείσει;
– Οποιος ισχυρίζεται ότι μπορείς να εκκαθαρίσεις την ΕΡΤ ή οποιαδήποτε άλλη ΔΕΚΟ εν λειτουργία απλά λέει σαχλαμάρες. Διότι είναι σαν να προσπαθείς να εξυγιάνεις έναν χώρο ο οποίος θα υποστεί την αποτρόπαιη, αν θέλετε, συνέπεια της απώλειας της εργασίας ενός μεγάλου αριθμού ανθρώπων και θα πρέπει ταυτοχρόνως να διαπραγματευτείς με τους συνδικαλιστές «ποιος πρέπει να φύγει και ποιος όχι». Αυτά δεν είναι σοβαρά πράγματα. Ακούστε. Οσοι αντέτειναν να μην κλείσει η ΕΡΤ ενδόμυχα πιστεύουν ότι δεν πρέπει να απολυθεί κανείς από το Δημόσιο. Εγώ επιμένω μετά μανίας ότι το μείζον ζητούμενο για τη χώρα είναι να ανατραπεί επιτέλους αυτή η διαχρονική νοοτροπία που οδηγεί στην αντίληψη ότι «όποιος προσλήφθηκε στο Δημόσιο πρέπει να μείνει εκεί για όλη του τη ζωή».
– Προτείνετε δηλαδή το μοντέλο ΕΡΤ να εφαρμοσθεί και σε άλλους φορείς του Δημοσίου;
– Ασφαλώς και θα σας εξηγήσω γιατί. Δυστυχώς σε όλους τους τομείς του Δημοσίου, πέραν των ευσυνείδητων και καταρτισμένων υπαλλήλων, υπάρχουν χιλιάδες άχρηστοι και ανίκανοι άνθρωποι που καλύπτονται συντεχνιακά μέσα από το γνωστό διεφθαρμένο αριστερόστροφο συνδικαλισμό που έχει διαλύσει αυτή τη χώρα. Αυτό επιτέλους πρέπει να σταματήσει. Πρέπει να υπάρχει αξιοκρατική επιλογή και αξιολόγηση όσων μπορούν και αξίζουν να συνεχίζουν να εργάζονται στο Δημόσιο.
Αναλαμβάνω τις ευθύνες
– Συγγνώμη, αλλά ευθύνες το κόμμα σας δεν έχει γι’ αυτόν τον αριστερόστροφο συνδικαλισμό όπως τον περιγράψατε;
– Δεν έχω κανένα πρόβλημα να το παραδεχθώ. Κι αν θέλετε, αναλαμβάνω και τις προσωπικές ευθύνες που μου αναλογούν.
– Αρα να υποθέσω ότι θεωρείτε την αποχώρηση της ΔΗΜΑΡ προσχηματική διότι δεν μπορούσε να αντέξει επιλογές που χαρακτηρίζετε πλέον επιβεβλημένες.
– Οι άνθρωποι αυτοί είναι κομμουνιστές. Δεν μπορούν να ξεπεράσουν τη Σοβιετική Ενωση, τον κρατισμό και την ψευδαίσθηση ότι ο δημόσιος τομέας μπορεί να προσφέρει μια ιδανική ζωή σε όλους. Δεν μπορούν δηλαδή να χωνέψουν ότι το σύστημα αυτό δοκιμάστηκε, ήταν κόλαση, οδήγησε εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους σε εξορίες και φυλακές, εκατομμύρια έχασαν τη ζωή τους, και τελικά επικράτησαν πείνα και τυραννία. Το φρικτότερο είδος τυραννίας μαζί με τον χιτλερισμό. Ε, λοιπόν, ενώ αυτό το πράγμα δεν έχει πλέον καμία διεθνή αναφορά, στην Ελλάδα υπάρχει η γνωστή πολιτιστική καθυστέρηση, με συνέπεια ακόμη και σήμερα μερικές εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι να πιστεύουν αυτή τη φαιδρή ουτοπία.
– Αλήθεια, τώρα πιστεύετε ότι όλα τα στελέχη της ΔΗΜΑΡ ζουν με το όραμα του κομμουνισμού όπως το περιγράφετε;
– Ναι, το πιστεύω. Ο κ. Κουβέλης και τα στελέχη του δεν ήθελαν να απολυθεί κανένας και ποτέ από το Δημόσιο. Αυτό ήταν το κεντρικό τους πρόβλημά και αυτό επιβεβαιώνει αυτό που σας λέω. Με τα τελευταία γεγονότα απεδείχθη ότι ο κ. Κουβέλης ήταν άχρηστος για να παραμείνει η κυβέρνηση στην εξουσία και δεν ήταν καν επαρκής για να προκαλέσει μείζονα πολιτική κρίση. Επέλεξε να οδηγηθεί στο πολιτικό περιθώριο, ίσως τελικά επειδή του αρέσει. Εξήλθε από αυτό για λίγο και επέστρεψε αμέσως…
– Ενόσω το σενάριο των εκλογών δεν είχε αποκλεισθεί, αναρωτηθήκατε στο Twitter «και τώρα τι ψηφίζουμε;» γράφοντας μάλιστα ότι έχετε σιχαθεί όχι μόνον τον κ. Κουβέλη, αλλά και τον κ. Βενιζέλο…
– Το έγραψα τότε που διαπραγματεύονταν με τον Σαμαρά την παρουσία τους στην κυβέρνηση. Σε ό,τι αφορά τον Βενιζέλο, εννοείται βέβαια ότι αυτή η έκφραση θυμικού ακυρώνεται. Δεν τον αγάπησα ξαφνικά, αλλά του εύχομαι επιτυχία.
– Πιστεύετε ότι η επιλογή του να στηρίξει την κυβέρνηση υπαγορεύθηκε από το εθνικό συμφέρον ή από την ανησυχία του μήπως το ΠΑΣΟΚ οδηγηθεί σε πλήρη διάλυση;
– Είτε το ένα συνέβη είτε το άλλο είτε και τα δύο, η επιλογή του ήταν ορθή και γι’ αυτό επιδοκιμαστέα. Είναι σίγουρο πως αν ακολουθούσε τον Κουβέλη, θα οδηγούνταν στο περιθώριο της πολιτικής ζωής και ίσως και εκτός Βουλής. Τώρα αν με ρωτήσετε αν έχει περιθώρια ανάκαμψης το ΠΑΣΟΚ, εξαρτάται από πολλά. Θα σας έλεγα όμως ότι το ΠΑΣΟΚ στο πλαίσιο της νέας αυτής συμμαχίας έχει περιθώρια να αναδείξει πρωτότυπες προτάσεις και πολιτικές ευαισθησίες τις οποίες η Ν.Δ. μπορεί να μην έχει στον ίδιο βαθμό. Να δημιουργήσει δηλαδή μια προστιθέμενη αξία στην κυβέρνηση, την οποία να επιδιώξει εκλογικά να κεφαλαιοποιήσει.
– Προέκυψαν αυτήν την εβδομάδα κάποιες ειδήσεις στον χώρο των επενδύσεων με τον αγωγό ΤΑΡ και την Cosco. Πιστεύετε ότι υπάρχουν όντως προϋποθέσεις για το λεγόμενο success story;
– Η είδηση της κατασκευής του TAP στη χώρα μας είναι μια εξαιρετική εξέλιξη, όπως και οι προοπτικές με την Cosco για την οποία σας υπενθυμίζω ότι είχα δώσει προσωπική μάχη με την πασοκική συνδικαλιστική ηγεσία, η οποία με διάφορα βλακώδη επιχειρήματα επιχειρούσε να ματαιώσει τις επενδύσεις. Αν προσθέσετε και τις θετικές εξελίξεις στην ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών, δημιουργούνται όντως οι προϋποθέσεις εξόδου της χώρας από τον φαύλο κύκλο της ύφεσης.
– Ο ΣΥΡΙΖΑ ωστόσο μιλάει για εικονική πραγματικότητα και τεχνητές φιέστες…
– Εικονική πραγματικότητα είναι ο Τσίπρας και οι σαχλαμάρες που λέει στα μπαλκόνια. Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ ήθελε να μας πείσει ότι βούλιαξε η πλατεία Συντάγματος και μιλούσε σε 5.000 ανθρώπους! Μιλάμε δηλαδή για πλήρη αυτοεξευτελισμό αλλά και έλλειψη στοιχειώδους σεβασμού για όσους παρακολουθούσαμε τηλεόραση και βλέπαμε πόσοι πήγαν να τον ακούσουν. Ηταν αδύνατον να συγκαλυφθεί η παταγώδης αποτυχία της συγκέντρωσης και όμως εκείνος επέμενε…
– Αλήθεια, αν γίνουν εκλογές και τις κερδίσει ο ΣΥΡΙΖΑ, πώς βλέπετε την επόμενη μέρα για τη χώρα, αλλά και σε προσωπικό επίπεδο έπειτα από όσα έχετε πει για τον κ. Τσίπρα;
– Δεν υπάρχει αυτό που με ρωτάτε. Μπορεί κανείς σοβαρός άνθρωπος να φανταστεί κυβέρνηση με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ και με στήριξη του κ. Καμμένου; Εν πάση περιπτώσει, όμως, αν το δούμε και αυτό, δεν ξέρω τι άποψη έχετε για την αυτοκτονία, αλλά θα σας πρότεινα να το κάνουμε όλοι μαζί παρέα…
Ανασυγκρότηση Κεντροαριστεράς
– Μιλάτε συχνά για την ανάγκη ανασύστασης της Κεντροαριστεράς. Θεωρείτε ότι τούτο προϋποθέτει να βρεθεί ένα τρίτο πρόσωπο έξω από το ΠΑΣΟΚ και τη ΔΗΜΑΡ;
– Θεωρώ ότι η ανασύσταση της Κεντροαριστεράς πρέπει να γίνει έξω και πέρα από πρόσωπα. Πρέπει να υπάρξουν αυτοσχέδια ρεύματα ιδεών και ανθρώπινες συνεργασίες, που θα δημιουργήσουν συσπειρώσεις γύρω από στόχους. Για παράδειγμα, η ευλυγισία στο Δημόσιο ή η κατάργηση της μονιμότητας, αν προτιμάτε να το πούμε αρνητικά, θα ήταν ένας τέτοιος στόχος. Ενας άλλος θα μπορούσε να είναι η ελεύθερη λειτουργία ιδιωτικών πανεπιστημίων ή η επιτακτική ανάγκη ανασυγκρότησης της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, που είναι κατεξοχήν ένας ασύδοτος χώρος γεμάτος σκάνδαλα. Στόχος θα μπορούσε να είναι ακόμη και εξυγίανση στον χώρο της Αμυνας. Αυτή τη στιγμή, παριστάνουμε ότι έχουμε στρατό και ουδείς μιλάει για την αποδοτικότητα των μονάδων. Χρειάζεται λοιπόν μια ειλικρινής συζήτηση για όλα αυτά και νομίζω ότι οι ξεκάθαροι στόχοι θα δημιουργήσουν τις προϋποθέσεις ανασυγκρότησης του κεντροαριστερού χώρου. Στο έλλειμμα, άλλωστε, αυτών των στόχων αποδίδω το ότι ο κόσμος αποδοκιμάζει τους διάφορους που ξαφνικά αυτοχρήζονται διάδοχοι της ηγεσίας του ΠΑΣΟΚ ή και σωτήρες της ευρύτερης παράταξης.
Συνέντευξη στον Κωνσταντινο Ζουλα
Πηγή: Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου