Η δική μας κυβέρνηση μελετάει πόσο ακόμη να αυξήσει την προκαταβολή φόρου όταν γνωρίζει ότι χωρίς ρευστότητα δεν γίνεται ούτε ένα βήμα. Πως θα πάρει εμπρός η οικονομία;
Ο Πορτογάλος υπουργός Οικονομικών κ. Βίτορ Γκασπάρ εξασφάλισε πρώτα την συμφωνία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για το μέτρο, ετοίμασε το νομοθέτημα και μετά βγήκε και ανακοίνωσε την παραπάνω φορολογική απαλλαγή λέγοντας ότι «...η Πορτογαλία μπορεί τώρα να κοιτάει την ανάπτυξη αρχίζοντας με μέτρα ενίσχυσης των μικρομεσαίων που δέχθηκαν το πλήγμα αδυναμίας χρηματοδότησης από τις Τράπεζες».
Η δική μας κυβέρνηση μιλάει για ανάπτυξη αλλά παράλληλα δια του αρμοδίου προϊσταμένου των κρατικών υπαλλήλων κ. Μανιτάκη υπόσχεται και για 3000 προσλήψεις στο κράτος.
Την ίδια στιγμή τόσο η κυβέρνηση όσο και οι διεκδικητές της εξουσίας του ΣΥΡΙΖΑ «ανταγωνίζονται», ο ένας τον άλλο, μόνο σε αναμορφώσεις φορολογικών επιβαρύνσεων και ξεχνάνε όλα αυτά που τους έχουν πει συνομιλητές τους από την επιχειρηματική αγορά για φορολογικές ελαφρύνσεις.
Όσο όμως το κράτος έχει βαθιά το χέρι στην τσέπη μας η ιστορία της ανάπτυξης θα μείνει απλή ιστορία... για περνάμε σήμερα την ώρα μας και να ψάχνουμε (όπως κάνουμε πάντα) από την μια τους υπεύθυνους και από την άλλη τις ευκαιρίες που χάσαμε...
Ας σταματήσει λοιπόν αυτή η μόνιμη ψευδολογία για προοπτικές ανάπτυξης όσο δεν δίνουμε κίνητρα και ευκαιρίες στις παραγωγικές δυνάμεις που έχουν διάθεση να επενδύσουν και να δράσουν.
Αν πράγματι θέλετε να κάνετε ανάπτυξη μειώστε το κράτος και τις δαπάνες για το κράτος ακόμη περισσότερο και δώστε την ευκαιρία σε όσους ακόμη επιμένουν παρά την κακοδαιμονία που μας δέρνει.
Μια καλή πρώτη κίνηση θα είναι να ολοκληρωθεί η πρωτοβουλία που ανέλαβε ήδη η κυβέρνηση να αναγνωρίσει φορολογικά τις δαπάνες που κάνει ο κλάδος παραγωγής φαρμάκων με νέα γενόσημα και άλλες παραγωγές (όπως οι ίδιοι οι αρμόδιοι υποστηρίζουν) έχοντας επενδύσει 300 εκατ. ευρώ τα τελευταία χρόνια προκειμένου να φθάσουν τον τζίρο τους στο 1 δισ. ευρώ με παραγωγές και με εξωστρέφεια.
Η υπόθεση αυτή έχει πάρει καλό δρόμο και αυτό δείχνει μια αρχική ωριμότητα στις σκέψεις για τον ρόλο της φορολογικής πολιτικής.
Πάνω στον ίδιο δρόμο θα μπορούσαν να γίνουν και άλλα βήματα. Χρησιμοποιώ, ως παράδειγμα, επιχειρηματικές ιδέες που κατά καιρούς έχουν αναλυθεί στα υπουργεία Ανάπτυξης και Οικονομικών ως άμεσα εφαρμόσιμες και με κέρδη αν υπάρξουν κίνητρα φορολογικής αναγνώρισης των ερευνών για την υλοποίησή τους.
Στον ενεργειακό τομέα φθηνή αποθήκευση ηλεκτρισμού.
Στο γεωργικό τομέα νέες μορφές καλλιέργειας από διασταυρώσεις.
Στην παραγωγή βελτιωμένων τροφίμων.
Στην πληροφορική και τα ηλεκτρονικά μέσα.
Με την πρωτοβουλία δε αυτή θα ήταν ευχής έργο μια δεύτερη κίνηση που θα έχει στόχο την ενεργοποίηση επιχειρηματιών στην καινοτομία.
Θυμίζω σε πολιτικούς και πολλούς άλλους... ότι πριν ένα χρόνο τέτοια εποχή αρμόδιοι φώναξαν βιομηχανικούς Συνδέσμους και τους βεβαίωσαν ότι η ανάπτυξη προϊόντων καινοτομίας είναι στις προθέσεις της κυβέρνησης.
Βρήκαν έτσι την ευκαιρία οι επιχειρηματίες της κατηγορίας αυτής και είπαν ότι «...το 2004 φτιάξατε και τον Νόμο 3292/2004 για να μας ενθαρρύνετε πάλι την καινοτομία και την έρευνα σε προϊόντα τεχνολογίας καθιερώνοντας φορολογικά κίνητρα. Αλλά λόγω της κρίσης το θέμα βάλτωσε. Μήπως λοιπόν πρέπει να ξανακοιτάξουμε τον νόμο;»
Είπαν ακόμη οι ίδιοι επιχειρηματίες:
Να κάνουμε ένα Εθνικό Σχέδιο Ανάπτυξης Τεχνολογικών Πάρκων στην χώρα και ένα Εθνικό Σχέδιο Υποδομών Ανοικτής Καινοτομίας.
Να δημιουργήσουμε και μια νέα Επενδυτική Τράπεζα, που θα αναλάβει την ενίσχυση των συγκεκριμένων επενδυτικών προγραμμάτων.
Και για να μην ξεχαστούν τα έγραψαν όλα αυτά σε ένα τεράστιο υπόμνημα που παραδόθηκε σε όλους τους αρμόδιους υπουργούς τον Οκτώβριο του 2012.
Τι έγινε από τότε;
Σε διοικητικό επίπεδο η Γενική Γραμματεία Έρευνας και Τεχνολογίας παραμένει ακόμη χωρίς οριστική στέγη και πατρίδα αφού οι διαμάχες για το ποιος την δικαιούται καλά κρατούν και σε πολιτικό επίπεδο. Την ίδια στιγμή, στο υπουργείο Ανάπτυξης, ισχυρίζονται πως η ανάκαμψη θα βασισθεί και στην καινοτομία...
Βγάζετε άκρη εσείς;
Όμως οι Πορτογάλοι που περνάνε, μέσα στο 2013, σε φάση αναθέρμανσης βρήκαν ήδη ένα δρόμο, γενικεύοντας φορολογικά κίνητρα για μικρές επιχειρήσεις που συνθέτουν και το 90% της μεταποιητικής τους παραγωγής.
Αλλά εμείς ακόμη το συζητάμε με κενολογίες και υποσχέσεις.
Και μέχρι να αποφασίσουμε θα εφαρμόζονται αυτά που ξέρουν οι πολιτικοί μας και τα έχουν «μεταλαμπαδεύσει» και στην κρατική μηχανή.
Ιδέες για να μπαίνει όσο το δυνατόν βαθύτερα το χέρι τους στην τσέπη και να μην αλλάζει τίποτε που μπορεί να έχει πολιτικό κόστος. Έτσι θα περνάνε οι κυβερνήσεις την θητεία και άσε τους επόμενους να βγάλουν τα κάστανα από την φωτιά.
Του Γιώργου Κράλογλου από το capital.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου