Για μια ακόμη φορά γινόμαστε μάρτυρες μιας εξευτελιστικής διαδικασίας για τη χώρα και το πολιτικό της προσωπικό. Τρεις χαμηλόβαθμοι υπάλληλοι – ελεγκτές του ΔΝΤ, της Ε.Ε. και της ΕΚΤ – αλωνίζουν τα υπουργεία, απαιτώντας συμμόρφωση προς τα υποδείξεις τους.
Από πολλές πλευρές μεταφέρεται ότι τα μηνύματα από την επίσκεψη της τρόικας είναι απογοητευτικά. Τα «γκρίζα κοστούμια» με πρωτεργάτη τον περισπούδαστο Ποουλ Τόμσεν του ΔΝΤ ενεργοποιούν για ακόμη μία φορά τον μηχανισμό της αντίστροφης μέτρησης και φέρνουν την κυβέρνηση προ του τρόμου και επιμένουν στους γνωστούς τους εκβιασμούς.
Οι εκβιασμοί θα συνεχιστούν και κανείς δεν ξέρει που θα σταματήσει αυτή η κατάσταση, εκτός και εάν η κυβέρνηση αποφασίσει και προσωπικά ο Πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς να κάνει πράξη μια πιο συγκρουσιακή στρατηγική.
Στο εσωτερικό της κυβέρνησης υπάρχουν εισηγήσεις για μια πιο σκληρή στάση έναντι των πιστωτών, καθώς όπως φαίνεται το πρόγραμμα όχι μόνο δεν βγαίνει, αλλά δεν έχει και καμία αναπτυξιακή διάσταση.
Οι μήνες περνάνε, αλλά η κατάσταση δεν καλυτερεύει, αν και ο Πρωθυπουργός παραμένει συγκρατημένα αισιόδοξος, ότι θα αλλάξει η κατάσταση. Όμως, σε προχωρημένες συζητήσεις στο Μέγαρο Μαξίμου και ο ίδιος και οι συνεργάτες του εμφανίζονται προβληματισμένοι κατά πόσο μπορεί, υπό τις παρούσες συνθήκες, η κυβέρνηση να ανατρέψει τον φαύλο κύκλο ύφεσης και μείωσης του βιοτικού επιπέδου.
Και δεν φθάνει μόνο αυτό, υπάρχει και ο φόβος μήπως οι τροικανοί σε επόμενη φάση ζητήσουν επιτακτικά νέα περιοριστικά προκειμένου να απελευθερώσουν επόμενες δόσεις από το σταγονόμετρο των δόσεων.
Είναι μια πρακτική που απέχει πολύ από κάθε έννοια ευρωπαϊκής αλληλεγγύης και υποβάλλει τους πολίτες σε μια κατάσταση να αισθάνονται υποτελείς.
Όλα είναι ανοικτά και κανείς δεν μπορεί να προβλέψει πως θα κινηθούν οι τροικανοί. Τον εκβιασμό τον κάνουν και στην παρούσα επίσκεψη με την μετάθεση για τις 13 Μαΐου της απόφασης για της εκταμίευση της δόσης των 2,8 δισ. ευρώ και των επόμενων 6 δισ. ευρώ.
«Ή θα κάνατε ότι λέμε ή θα σας καίμε στο καζάνι της μνημονιακής κολάσεως» είναι ουσιαστικά η στάση των γκρίζων κουστουμιών της τρόικας που έχουν την απόλυτη έγκριση των αφεντικών τους.
Η στάση των τροικανών προβληματίζει τον Πρωθυπουργό, που δεν έχει αποφασίσει ακόμα εάν είναι η ώρα της ανοικτής ρήξης, ώστε να προτάξει μια πιο καθαρόαιμη εθνική στάση και να χαράξει μια κόκκινη γραμμή, πέρα από την οποία δεν θα περάσει κανείς.
Αυτό αλλιώς, λέγεται από πολλούς: ανοικτή σύγκρουση, την οποία όμως ο Αντώνης Σαμαράς ακόμα δεν έχει αποφασίσει, αφού αναμένει την αλλαγή κλίματος μετά τις Γερμανικές εκλογές.
Όμως η κατάσταση που διαμορφώνεται είναι περίεργη και οι εκπρόσωποι των ξένων δυνάμεων, που πλέον, όπως διαδίδεται ευρέως, επιβάλλουν όχι μόνο πολιτικές αλλά και συγκεκριμένα πρόσωπα σε θέσεις ευθύνης στην καταργημένης εθνικής ανεξαρτησίας «ελληνική επαρχία», είναι παράλογη.
Και αυτό διότι ένα ανέφικτο πρόγραμμα σταθεροποίησης που από μόνο του υπονομεύει την εφαρμογή του εξαιτίας του οικονομικού ερασιτεχνισμού και της κοινωνικής σκληρότητας που το διακρίνει θα πρέπει πρώτα να εφαρμοστεί(!) και μετά να συζητηθούν τα όποια περιθώρια της αλλαγής του.
Αυτό που ήδη τρομάζει πολλούς είναι το ενδεχόμενο μιας νέας εσωτερικής υποτίμησης που θα διευρύνει το πεδίο της φτώχειας με αντάλλαγμα τη συνέχιση ενός προγράμματος που οδηγεί ανά τρίμηνο σε νέα επιτάχυνση της εσωτερικής υποτίμησης.
Εξάλλου οι τρεις πολιτικοί αρχηγοί δεν έχουν πείσει τους εντολοδόχους της τρόικας για την ικανότητα και την αποτελεσματικότητα της κυβέρνησης. Γι’ αυτό και είναι ισχυρή η εκτίµηση ότι η νέα «θεραπεία» που θα μεταφέρουν σε επόμενη φάση στις αποσκευές τους, αποκλείεται να γίνει αποδεκτή από το κοινωνικό σώµα και το πολιτικό σύστηµα χωρίς να προκληθεί πολιτική και κοινωνική κρίση. Και τότε όλα θα είναι ανοικτά!
Μάρκος Αυρήλιος απο antinews.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου