Στην περίπτωση της ΔΕΠΑ δεν έχουν ακόμη κινηθεί για να εξασφαλίσουν μία δίκαιη τιμή του φυσικού αερίου για τους καταναλωτές. Με την υπάρχουσα σύμβαση με τους Ρώσους πληρώνουμε το φυσικό αέριο ως και 40% ακριβότερα απ’ ό,τι η υπόλοιπη Ευρώπη και δεν έχει γίνει το παραμικρό για να διορθωθεί αυτή η κατάσταση. Οι Βούλγαροι διαπραγματεύτηκαν και πέτυχαν μία καλύτερη τιμή.
Αντίθετα, εμείς ετοιμαζόμαστε να παραδώσουμε και τα δίκτυά μας στους Ρώσους, δίχως να μας διαβεβαιώνει κανείς για το τι θα πληρώνουμε τα επόμενα χρόνια. Δεν κάνουν ούτε αυτό που προβλέπεται για τα φάρμακα, δηλαδή ο μέσος όρος των τιμών που υπάρχουν στην υπόλοιπη Ευρώπη. Για ποια ανταγωνιστικότητα της ελληνικής οικονομίας μπορούμε να συζητάμε υπό αυτές τις συνθήκες, όταν η ελληνική βιομηχανία πληρώνει ακριβότερα την ενέργεια σε σχέση με τους ανταγωνιστές της;
Στην περίπτωση του ΟΠΑΠ, επίσης, αποδεικνύεται σήμερα ότι στην πράξη δεν υπάρχει data room. Διότι data room σημαίνει ότι ο υποψήφιος αγοραστής γνωρίζει τι υποχρεώσεις έχει αναλάβει με τις συμβάσεις που έχει υπογράψει η εταιρεία που θα αγοράσει. Δεν είναι δυνατόν να δώσει κάποιος 700 εκατ. ευρώ και να αγοράσει γουρούνι στο σακί. Εκτός κι αν το ζητούμενο, τελικά, είναι να μην πουληθεί ο ΟΠΑΠ. Αλλά να ενοικιαστεί. Να μην αλλάξει, δηλαδή, το σημερινό καθεστώς. Διότι η προχειρότητα εκεί οδηγεί! Στην ματαίωση του διαγωνισμού...
Οι αποκρατικοποιήσεις ήταν ένα από τα δυνατά χαρτιά της κυβέρνησης. Μέχρι σήμερα, όμως, δεν υπάρχει αποτέλεσμα. Υπάρχουν μόνο έξοδα εκατομμυρίων προς τους συμβούλους. Είναι δυνατόν να συνεχίσουμε έτσι;
Κι αν δεν μπορούν να προχωρήσουν τις δύο αυτές «εύκολες» αποκρατικοποιήσεις, πως θα τα καταφέρουν με άλλες; Χρόνος, πάντως, δεν υπάρχει. Και το καμπανάκι έχει ήδη κτυπήσει και από το εξωτερικό.
Του Θανάση Μαυρίδη από το capital.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου